فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تفسیر آیه ۵۷ کهف
صفحه ۳۰۰ قرآن کریم
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْها وَ نَسِيَ ما قَدَّمَتْ يَداهُ إِنَّا جَعَلْنا عَلى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدى فَلَنْ يَهْتَدُوا إِذاً أَبَداً «57کهف»
و كيست ستمكارتر از آنكه به آيات پروردگارش تذكّر دهند، پس (به جاى پذيرش) از آنها اعراض كند و (گناهان و) دستاورد پيشينهى خويش را فراموش كند؟! البتّه ما بر دلهايشان پردههايى نهاديم تا آيات قرآن را نفهمند و در گوشهايشان سنگينى قرار داديم كه اگر به سوى هدايتشان فراخوانى، هرگز به راه نخواهند آمد.
➬@noor133Qoran
#اَلَّلهُمعجِّللِوَلیِڪَالفرَج
تذكر»، رمز آن است كه انسان در عمق روح و فطرت خود، خدا را يافته، لكن از آن غافل شده است و تذكّر براى كنار زدن پردهى غفلت است. حضرت على عليه السلام در توصيف انبيا مىفرمايد: هدف از بعثت انبيا آن است كه مردم را به وفا كردن به فراموش شدهها يادآورى كنند. «و يذكرهم منسى نعمته». «1»
«أَكِنَّةً» جمع «كنان» به معناى پرده و پوشش است.
➬@noor133Qoran
#اَلَّلهُمعجِّللِوَلیِڪَالفرَج
بىاعتنايى به آيات الهى و درنگ نكردن در آنها، بزرگترين ستم است.
«وَ مَنْ أَظْلَمُ ذُكِّرَ فَأَعْرَضَ نَسِيَ»
ياد عملكرد بد، زمينهساز توبه و عذرخواهى است و بر عكس غفلت از آن، سبب تيرگى روح و كليد همهى بدبختىهاست.
«نَسِيَ ما قَدَّمَتْ يَداهُ»
➬@noor133Qoran
#اَلَّلهُمعجِّللِوَلیِڪَالفرَج