#لغت_شناسی_قرآن_کریم #لغت_نودم 🔸إِنْ: (بكسر الف) بر چهار وجه باشد: ۱- حرف شرط كه دو (شرط و جزاء) را جزم دهد، مثل «إِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْ لَهُمْ». ۲- مخفّف از ثقيله و اكثرا در جوابش لام مفتوح مييايد. مثل «إِنْ كٰانَ وَعْدُ رَبِّنٰا لَمَفْعُولًا». ۳- حرف نفي و بيشتر در جوابش الّا ميايد مثل «إِنِ الْكٰافِرُونَ إِلّٰا فِي غُرُورٍ … إِنْ أَرَدْنٰا إِلَّا الْحُسْنيٰ» در قاموس گويد: اينكه گفته اند در جوابش هميشه الّا و يا لمّا ميايد مثل «إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمّٰا عَلَيْهٰا حٰافِظٌ» مردود است زيرا در قرآن مجيد آمده «إِنْ عِنْدَكُمْ مِنْ سُلْطٰانٍ» يونس: ۶۸ «إِنْ أَدْرِي أَ قَرِيبٌ مٰا تُوعَدُونَ». ۴- تأكيد نفي مثل: ما ان يخرج زيد. 📗کتاب قاموس قرآن ⚫️♦️⚫️♦️⚫️♦️⚫️