eitaa logo
نوربین
234 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
490 ویدیو
8 فایل
یا نور! تاریکی‌های روی هم انباشته نمی‌گذارند ببینیم؛ ما را به "خودت" برسان. ن.ملکی؛ کارشناسی ارشد فلسفه و کلام اسلامی م.فخریه؛ کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی و کارشناسی ارشد مدیریت 🌷ارتباط با ما: @mfakhrieh
مشاهده در ایتا
دانلود
(۱) ➖ کارگاه؛ ➖ همایش؛ ➖ وبینار؛ ➖ کتاب ➖ و کانال تربیت فرزند! پدر مادرها (بخصوص مادرها) کم و بیش برای تربیت صحیح فرزندشان از این منابع بهره می‌برند. بدون شک این منابع همه لازم و کارآمد هستند اما بدون تعارف تا درست شکل نگرفته باشد این منابع از فرزندمان آنچه که باید را نمی‌سازند. ✨ اما اصل چیست؟ "اصل مهیا کردن محیطی پاک و طاهر است که قلب و جان فرزندمان از نورانیت آن محیط تغذیه کرده و رشد کند." 🔹 مثلا فضای خانه و خانواده یکی از مهم‌ترین بسترهایی ست که فرزندان بخش عمده‌ای از عمر خود را در آن و با آن می‌گذارنند؛ نحوه تعامل والدین، مسائلی که برایش اهمیت قائل می‌شوند، موضوعاتی که نقدش می‌کنند، دوست داشتنی‌هایشان، آنچه که می‌بینند و می‌شنوند، آنچه که از دیدن و شنیدنش حذر می‌کنند و ... همه بطور مستقیم و غیرمستقیم اما نیرومند و پررنگ روی فرزندان اثر می‌گذارد و رفتار و افکار آنان را شکل می‌دهد. ●○ مدرسه، رسانه، گروه‌های دوستانه و فامیلی هم سایر محیط‌های اثرگذار و قدرتمند در تربیت فرزندان ما هستند. در واقع در هر کدام از این محیط‌ها خوراک‌های متفاوتی در اختیار کودک و نوجوان ما قرار می‌گیرد و او ذره ذره از آنها می‌خورد و به مرور درون و رفتارش مطابق این خوراک های متعدد شکل می‌گیرد. ⁉️ خب فرض کنیم در تمام این محیط‌ها، استانداردها و باید و نبایدها تا حدی که منابع تربیتی توصیه می‌کنند، رعایت شد. حالا دیگر کفایت می‌کند؟ دیگر آن انسانی که باید، ساخته می‌ شود؟ آن انسانی که در کارزار انتخاب‌های سخت، سینه سپر کند و هرچند دشوار و خلاف جهت اکثریت؛ عالی‌ترین و درست‌ترین را برگزیند شکل می‌گیرد؟! 🔸 ادامه دارد... 🔅 @noorbine
(۲) 🔷 واقعیت آن است که در خانه، خانواده، مدرسه، رسانه و گروه‌های دیگر هر چقدر هم مبادی آداب و مراقبِ باید و نبایدهای تربیتی باشیم طهارت محض رقم نمی‌خورد. بالاخره در هر محیطی اشتباهات و آلودگی‌هایی سر بر می‌آورد که هر کدام برای ویران کردن ساختمان تربیت به تنهایی کافی اند! ⬅️بی تعارف هر چقدر هم بدانیم و تا هرکجا هم عمل کنیم دستمان برای تربیت انسانی که گفتیم خالی ست! پس با احترام به کارایی و اهمیت کانال و همایش و وبینار و کتاب تربیت فرزند (علاوه بر اینها) باید چیزی یافت ورای اینها! 🔶 چیزی شبیه کمربند صخره‌نوردان! چیزی که اگر فرزند ما در مسیر زندگی پایش را به خطا در راهی که نباید، گذاشت از سقوطش جلوگیری کند. او را بگیرد و نگذارد نابود شود. و نه فقط از سقوطش جلوگیری کند که دستش را هم بگیرد و راه درست را برایش روشن کند. چیزی که هم محافظ باشد، هم راهنما، هم بگیرد، هم بِبَرد و هم برساند! ✨ و هیچ چیز در این عالم چنین خاصیتی ندارد مگر و به اهل بیت علیهم‌السلام. محبت و معرفت به ائمه اطهار علیهم‌السلام گوهری ست که روزهای سخت و امتحانات دشوار به داد ما و فرزندان‌مان می‌رسد. وقتی شاخص می‌خواهیم برای تصمیم‌گیری، وقتی نقشه می‌خواهیم برای زندگی، وقتی خطا کرده‌ایم و دلیل می‌خواهیم برای برگشتن، وقتی نیرو می‌خواهیم برای حرکت کردن و مقصد می‌خواهیم برای رسیدن این گوهر ناب دستمان را می‌گیرد، دست فرزندانمان را می‌گیرد و نمی‌گذارد با سقوطی سخت متلاشی شویم، طریق هدایت را نشان‌مان می‌دهد و حتی چگونه پیمودن مسیر را نیز به ما یاد می‌دهد. 🔸 ادامه دارد... 🔅 @noorbine
(۳) ✨ خب پس هر چقدر بنای نورانی محبت و معرفت به اهل بیت را در وجود فرزندمان مستحکم‌تر کنیم مسیر تربیت و پرورش را درست‌تر پیموده‌ایم. ⁉️ اما چطور آجر روی آجر این بنای نورانی بگذاریم؟ 🍃 بیایید برگردیم به مطلب اول؛ آنجایی که گفتیم در تربیت فرزند "اصل مهیا کردن محیطی پاک و طاهر است که قلب و جان فرزندمان از نورانیت آن محیط تغذیه کرده و رشد کند." ✨✨ این "اصل" را که بگذاریم کنار "گوهر نجات بخش محبت و معرفت" به این می‌رسیم که باید در مسیر تربیت به محیط‌هایی پناهنده شد که می‌توانند هر چه بیشتر قلب و ذهن فرزندمان را مستعد دریافت محبت و معرفت به اولیاالله کنند. محیط‌هایی که ذاتا نور دارند و در معرض‌شان که باشی نور می‌گیری و ظرفیت می‌یابی برای رشد کردن و بهتر شدن. 🔹 محیط‌هایی مثل مجالس ذکر و یاد ائمه‌‌ی اطهار علیهم‌السلام 🔹 مثل محافلی که برای گفتن و خواندن و یاد گرفتن از درهای ایمان و امینان خدای رحمان یعنی اهل بیت علیهم‌السلام شکل گرفته‌اند. 🔹 محیط‌ خانه و جمع‌های خانوادگی و دوستان وقتی که با خلوص و مهر به نام و ذکر ائمه آراسته می‌شوند. 🔹 محیط‌های سراسر نوری مثل حرم‌های مطهر و مقدس ایشان. 🔹 فضاهایی مثل راهپیمایی اربعین، جایی که قدم به قدم تحت حمایت کشتی نجات عالم، اباعبدالله الحسین (ع) هستیم. جایی که نورانیت محبت و معرفت به اهل بیت جان‌ها را روشن کرده و به طرف وحدت سوق می‌دهد. ✅ وقتی فرزند ما در معرض این انوار قرار بگیرد، همزمان با تزریق عشق و محبتی والا، تفکر پیرامون امام، راه او و چگونه شبیه و یار او شدن، اندیشه و قدرت استدلال و عمل او را چندین پله جابجا می‌کند. علاوه بر این در جوار این انوار بودن به نحوی که ما خبر نداریم و برای عقول کمی و عددی ما قابل فهم نیست نفس تربیت شده و پرورش می‌یابد. ⬅️ پس اتکای صرف به علوم و منابع تربیتی روز آن انسانی را که شجاعت، قدرت تفکر، استدلال در عین حال مهر و رافتش جهانیان را انگشت به دهان می‌کند به بار نمی‌آورد. 🌕 بنابراین ما با فرزندانمان به و و می‌رویم چرا که معتقدیم که بخش اصلی و اصیل تربیت و ساخته شدن آنان در این محیط‌ها اتفاق می‌افتد. ✨ در یک کلام؛ در پس زیارت و روضه و پیاده روی ما با فرزندان‌مان اگرچه عشقی بی‌پایان نهفته اما عقلانیت، منطق و دوراندیشی ورای عقل معاش و منطق ناقص امروزی وجود دارد. 🔸 پایان ؟ 🔅 @noorbine