#از_دست_رفته‌ها! از مقنعه‌های افتاده‌ بر شانه‌ی دختران دبیرستانی؛ از شعارها و تجمع‌ها و هنجارشکنی‌های دانشجویان؛ از بی‌حرمتی به عکس عزیزان دلمان؛ از خشونت لحظه‌ای و جوگیرانه‌ی یک جوان؛ از شال سوزاندن؛ از جا به جا کردن مرزهای ادب؛ از به آتش کشیدن‌ها، شیشه شکستن‌ها؛ تابلو کندن‌ها؛ از این قبیل وقایع این روزها زیاد دیدیم و شنیدیم. دیدیم و ناامید شدیم! شنیدیم و دهه هشتادی را از دست رفته پنداشتیم. ته دلمان خالی شد! آخر قرار است آینده‌ی این کشور را به دست همین‌ها بسپاریم. نگران آینده شدیم! گاهی هراس به جان‌مان افتاد؛ " یعنی چه می‌شود؟!" و هراس هنگامی فرصت جولان می‌یابد که دل غافل از مفهوم «الله اکبر»، حقیران را بزرگ می‌پندارد. الله اکبر الله اکبر الله اکبر والله «الله اکبر» محال‌ها را ممکن می‌کند! هنوز آنقدرها از انقلاب نگذشته است! هنوز بسیاری از جوانانِ به جنگ رفته برنگشته‌اند! هنوز وعده‌ی راستین سردار شهیدمان و پاک شدن جهان از لکه‌ی چرکی به نام داعش، یادمان نرفته است! هنوز هم بی‌نهایت اثری که الله‌اکبر باوران در این عالم گذاشته‌اند پیش چشمانمان است. الله اکبر که به جان یک نفر بنشیند، آن یک نفر دیگر سپاهی است با توان و قدرتی که نه در معادلات می‌گنجد نه در تصورها! «الله اکبر» ورق را برمی‌گرداند! به عظمت «الله اکبر» "با همین جوانانی که امروز فریب خورده‌اند به سراغشان می‌رویم!" الله اکبر یعنی باور کنی از دست نرفته‌اند! یعنی امروز با جهد، با تبیین، با امید و با رأفت دست‌ خواهر و برادرانت را بگیری تا فردا عزتمندانه دشمن را از برج و باروی سستش، پایین کشیده و سرنگون کنی. 📝 #میم_فخریه