#رهیافتی_در_کرونا (۱) 🔷 همزیستی مسالمت‌آمیز یا... 🔻 سومین بار است که کرونا را به دام انداخته ام! یا او مرا اسیر کرده، نمی‌دانم! هرچه هست، الان با همیم. او برای زنده ماندن تلاش می‌کند و من برای بهبود یافتن. 🔸 بار اول هم همین طور بود. طوفانی شروع شد و رفته رفته، آرام گرفت. مثل دیوانه ای که زنجیر پاره کرده باشد، آتش تب و لرز را به جانِ میزبان می‌اندازد و ساعتی بعد درمانده از آن همه هیاهویی که به پا کرده، یک گوشه آرام می‌گیرد. ذات دل‌های میکروسکوپی همین است. بزن بهادر می‌آیند تا جدی گرفته شوند! ♦️ البته ما هم دلش را نشکستیم، دوا و درمان را شروع کرده‌ایم؛ تا حکم قضا و قدر الهی چه باشد... 📝 #میم_فخریه 🔅 @noorbine

#رهیافتی_در_کرونا (۲) 🔷 «نَفَس مسموم» 🔻 "ماسک"؛ سپر و کلاه خودِ جنگ با کروناست. وقتی هم مبتلا شوی همین ماسک می‌شود، اتاق ایزوله‌ات. وقتی سر جایش قرار گرفته، وضعیت سفید است. اما همین که پایین می‌آید، هزار ناصحِ درونی نهیب می‌زنند که: "نفس نکش!" نفس نکش! مبادا نَفَس تو فضایی را آلوده کند. مبادا، ویروسک‌های سوار بر ذرات تنفسی‌ات راهی به بیرون بیایند و تنِ عزیزی را بیمار و رنجور کنند. 🔸 باید با این مرابطان خیرخواه باطنم مذاکره کنم که این روال هوشمند هشدار دهی را ادامه دهند، تا زمانی که کلام آبستن غیبت می‌شود، زمانی که گلایه، نا راستی، طعنه و کنایه سخن را کج و معوج می‌کنند، اخطار دهند که: «نَفَس مسموم شده‌ است، خطر آلودگیِ فرسنگ‌ها دورتر! معاصی سوار بر کلماتت می‌روند تا فرسنگ‌ها دورتر تنی را رنجور، شخصیتی را ویران و چشمی را گریان کنند. "لب فرو بند!"» #میم_فخریه 🔆 @noorbine

#رهیافتی_در_کرونا (۳) 🔷 «شانه به شانه‌ی مرگ» 🔻 یک سال و چند ماهی است که کرونا به عنوان یکی از پرسروصداترین عوامل مرگ و میر مطرح شده. خبر اول رسانه‌ها کروناست و تا آمار مرگ و میر فلان نقطه‌ی دورافتاده‌‌ی کره‌ی زمین هم پوشش داده می‌شود! 🔸 در چنین اوضاعی، طبیعی است که با ابتلا به کرونا، خودت را از همیشه به #مرگ نزدیکتر ببینی، و سررسیدن حضرت عزرائیل جهت انجام وظیفه‌ی دیرینه‌شان، برایت مسئله‌ای نسبتا حل شده، باشد. 🔸 در این اثنا، شانه به شانه‌ی مرگ شدن می‌تواند روی راه رفتنت هم تاثیر بگذارد، روی ادای کلمات و واژه‌های به ظاهر خنثی، روی نگاهت به آدم‌ها. مرگ را به جای "برای همسایه"، "همسایه" دیدن، به وضوح آدم را دگرگون می‌کند. طوری که حتی استغفار و انابه‌هایت هم جان دار و حقیقی‌تر می‌شود. به راستی که با «یادِ مرگ» همه چیز واقعی تر و به اصل و اصالت خود نزدیک تر می‌شود. 🔹 امیدوارم کرونا برود، اما «یاد مرگ» نه. کرونا نحس است اما مرگ را قطعی و قریب‌الوقوع دانستن زبری‌های درون را آب می‌کند، انرژی می‌دهد، آینده نگری می‌دهد، محرکی است برای غنیمت دانستن "حال"، عیار نیات را بالا می‌برد و خلاصه شبیه یک هنرمند چیره‌دست گِل خشکیده‌ی وجود را به نَرمی، نه با خشونت و تندی، شکل و شمایلی خداپسندانه می‌دهد. 📝 #میم_فخریه 🔆 @noorbine