اون قدیم ندیما که با رفقا رفته بودیم یه کافی‌شاپ تا کافی‌شاپ بخوریم! 😉😆 میز کناریمون چند تا خانم و آقای سن بالا بودن که بعد از کلی تجسس متوجه شدیم هر چهار تاشون خواهر و برادرن. خُب ما هم که روابط عمومی بالا، سر صحبت رو باز کردیم که شما آدمای چهل پنجاه ساله چی جوریه که با خانواده‌هاتون نیومدید کافه و این صحبتا ... یادش به خیر، طرف گفت مادرمون که الان چند ساله فوت کرده ازمون خواست که هر جا بودید و هر کاری می‌کردید، ماهی یه بار دور هم جمع بشید. خودتون باشید و خودتون و ارتباط‌تون رو حفظ کنید. ما هم الان چند ساله برنامه‌ی ماهانه دورهمی‌مون قطع نشده. اون موقع این حرف به نظرم خیلی قشنگ اومد و گفتم ما هم حتما باید از این کارا بکنیم. حالا از اون موقع شاید حدود ۱۵ سال می‌گذره و ما تا حالا خواهر برادری کافی‌شاپ نرفتیم! 😐 اما اگه سه روز از هم خبردار نباشیم انگار حال هیچ کدوم‌مون خوب نیست. یادش به خیر قدیما مدام تو بازی‌ها گندکاری می‌کردیم و اسباب و اثاثیه خونه رو می‌شکستیم و اینجاها چقدر خواهر برادری به کار میومد!! الآنم تقریبا همین جوره، #آبجی سنگ صبوره و ظاهراً #داداش پشتوانه. امروز روز جهانی #سیبیلینگ_دِی یا همون روز خواهر و برادرای خودمونه. درسته که ما خیلی تو فاز برگزاری جشن‌های جهانی نیستیم 😉 اما این یکی با چند تای دیگه رو نمیشه ازش گذشت، آخه خواهر یه چیز دیگه است. بفرستید برای خواهر برادراتون #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

#لالایی_خدا 36 #سوره_بقره آیات 99-101 #محسن_عباسی_ولدی روزهای زوج، ساعت ۹شب راه‌های کمک به سیل‌زده‌های عزیز👇 ▫️شماره‌گیری کد: #99*8877* ▫️شماره حساب: ۳۳۳۳ بانک ملّی ▫️شماره کارت: ۶۰۳۷۹۹۷۹۰۰۰۰۱۰۰۰ به نام کمیته امداد امام خمینی 🌹بچه‌های لالایی خدا! کمک به سیل‌زده‌های عزیز یادتون نره @lalaiekhoda

🎙مصاحبه با ☘فاطمه☘ دختر سیل زده‌ای از استان لرستان و ☘آقای علمدار☘ برادر جهادگر در مناطق سیل زدۀ این استان @lalaiekhoda

امام سجاد علیه السلام: هیچ وقت فراموش نکن؛ پدر ومادرت،اصل و ریشه تواَند! و هر عمل بزرگ و والای تو ریشه در وجود اونها داره❗️ پس مغرور نشو و دربرابرشون خاضع و فروتن باش! میلاد حضرت عباس و امام سجاد علیه السلام مبارک💐 Join @nooredideh

نردبان پله پله است و فاصله ی پله ها متعادل است. نردبان رشد بچه ها را برهم نریزیم چون خیلی خطرناک است که ما بچه ی زیر 6 سال داریم آن وقت برای دانشگاه رفتنش نقشه می کشیم و دائم تصویری می دهیم که من به خاطر شغلم فاجعه ها را دارم می بینم. فاجعه را در خانواده هایی می بینم که از سه سالگی به فرزندشان می گویند خانم دکتر، آقای مهندس. وقتی داریم خودایده آل در عرش برای کودک ترسیم می کنیم منتظر فاجعه هم باید باشیم. چرا به پسرمان نمی گوییم سوپورباشی؟ رفتگر می خواهی بشی الهی قربونت بشم آدم حض می کنه. دیدید بچه ها یک وقت هایی میگن دلم می خواد سوپور بشم! مادرها چه واکنشی نشان می دهند؟ اگر تأیید کند، قربونت برم پس در خونه ی ما رو حسابی آب بپاشی و جارو کنی ها!!!! ولی در واقعیت ما می زنیم توی سرمان که ای وای اصالت خانوادگی مان از بین رفت به باد رفت.  سوال: با این کار توقع کودک را پایین نمی آوریم؟ استاد: کودک اصلاً توقع ندارد و اصلاً فاجعه در توقع است. فاجعه در این است که من توقع دارم به جایی برسم. بچه ی 4 ساله که هنوز مدرسه نمی ره چرا ما دائم بهش آقای دکتر خانم دکتر می گوییم؟ توقعی که از کودک باید داشته باشیم این است که 5 ساله بشه و بتونه از روی جوب بپره "آهان پریدی ، الهی قربونت برم." قبلاً هم گفتم که دوستی دارم که کار بسیار قشنگی می کند و برای فرزندش به مناسبت های فراوان جشن می گیرد مثلاً اولین تخمه کدویی را که می شکند یک جشن می گیرند یا کلید برق را خاموش می کند جشن می گیرند و ... ما اصلاً این کارهای کودک را نمی بینیم و دائم توی این فکر هستیم که بمیرم الهی آخه تو کی از اتاق جراحی میایی بیرون!! کی پیوند قلب می کنی!! که مامانت افتخار کنه! کی قهرمان المپیک می شی در حالی که بچه فقط 4 سال دارد و اصلاً نمی داند این حرف ها یعنی چی. این توقع ها را ما دامن می زنیم. توقع ما از بچه ی کلاس اولی چیه؟ این که 4 تا خط خرچنگ قورباغه بیاره رو ی کاغذ. سوال: این که ما بخواهیم دائم کارهای خرد و ریز کودک را تأیید کنیم که نمیشه. کودک یک وظایفی داره و باید انجام بده. استاد: خوب آره وظیفشه، اصلاً چشماش بشه چهارتا بله اصلاً مثبت دیدن یعنی چی؟ هنر کرده، دیلاق حالا یک کلید زده هنر که نکرده من باید ببینم کدوم کار را نمی تونه بکنه تا پدرشو دربیارم؛ این دقیقاً نگاهی است که در جامعه ی ما حاکم است. آرام آرام برگردید و تمرین کنید. یکدفعه هم نروید و همه چیز را به هم بریزید و مادر نمونه شوید. به آرامی باورهایتان را تغییر دهید. (ادامه دارد...) #اعتماد_بنفس {قسمت19} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

حتی دو قلوهای یک تخمکی هم مثل هم نیستند، و با هم تفاوت هایی دارند. پس فرزندتان را هرگز با دیگران مقایسه نکنید. مقایسه، نابودگر خودباوری و عزت نفس کودکان است. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh

‌‌‌‌‌ ‌‌ پنجشنبه است یـادی كنيـم ازمسـافـرانی که روزي در کنـارمان بودند و اكنون فقط یاد و خاطـرشـان دردلمـان باقی ست بافاتحه وصـلوات Join @nooredideh

با چشمان کودک دنیا را ببینید کودکان عمدا کارهایی نمی کنند که شما ناراحت شوید بلکه دلیل کارهای بدشان این است که مثل بزرگسالان فکر نمی کنند. اگر اجازه دهید رفتارشان شما را بیازارد مرتب در رنج و عذاب خواهید بود. روش درست این است که بخشی از رفتار آنها را ناشی از شرایط سنی بدانید. یک کودک 2 ساله در حال یادگیری است و وقتی بشقاب را پرت می کند می خواهد ببیند چه می شود. اگر یک بشقاب پلاستیکی به وی بدهید خواهید دید که پس از پرت کردن آن به سراغ چیز دیگری رفته و شما نیز کمتر ناراحت خواهید شد. وقتی خود را جای او بگذارید محیط را آماده کرده و بسیاری از اوقات به جای عصبانی شدن بخندید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

تو یه مهمونی بحث درباره کمک به سیل‌زده ها شد. بعد بحث خمس شد که طبق نظر برخی مراجع میشه قسمتی از خمس رو به سیل‌زده ها داد. وقتی بحث به اینجا کشید، بحث جنجالی شد. خمس چیه؟ مرجع کیه؟ جمع کنید این حرفارو. خلاصه به اینجا رسید که یکی گفت آقا خدا و دین رو چیکار داری. من بخاطر انسانیت کمک می‌کنم. خارجیا مگه خدا و دین و آخرت دارن که انقدر به همدیگه کمک میکنن؟ بخاطر حس نوع‌دوستیشون کمک میکنن. انقدر دین دین نکنید. اینجا من گفتم اَی خداخیرتون بده. انسان بی‌دین خارجی تو این مواقع به هموطنش همنوعش کمک میکنه. و فقط یه حظ دنیایی و رضایت قلبی پیدا می‌کنه. دینی نداره که بهش بگه اگه کمک کنی انقدر پاداش میگیری، اگه کمک کنی، این کمکت از بین نمیره، چند برابر میشه اون دنیا بهت برمی‌گرده. اگه کمک کنی تو همین دنیا مالت برکت پیدا می‌کنه و زیاد میشه و حرف‌هایی نظیر اين خب یه سوال، دین الان چیز بدی گفت؟ همش تشویق و تحسین بود. همش انگیزه و انرژی بود. اصلا یه سوال؟ شما دوست دارید همیشه جاودانه باشید یا یه روزی از بین برید؟ هممون دوست داریم جاودانه باشیم. اتفاقا دین هم میگه جاودانه‌ای. با مرگ تازه وارد دنیای اصلی، یعنی آخرت میشی. یه جهانی پس از مرگ وجود داره. این بده؟ یا مثلا دوست داری تو این دنیا تنها و بی کس و کار، ول شده باشی؟ یا یه موجودی همیشه همراهت باشه، مراقبت باشه، به فکرت باشه، دلسوزت باشه؟ خب دین هم میگه یه خدایی هست که همیشه همراهته، مراقبته، دلسوزته دوست داری وقتی به یه بلای سختی دچار شدی بهت بگن جبر روزگار بود، یا یه شکست بود. یا بگن یه آزمایش بود، یه امتحان بود. برای رشد تو بود. جبران اشتباهات قبلی‌ات بود؟ کدومش آرامش بیشتری بهت میده؟ خب دین هم همینو میگه دیگه دوست داری همیشه نگران آینده‌ات، رزق و روزیت، سرگذشت بچه‌هات، درس و کار و ازدواجت باشی؟ یا یه نیروی مطلقی وجود داشته باشه بگه همه چیو بمن واگذار کن، آروم باش. تو فقط تلاش کن بقیه اش با من؟ خب موضوع توکل بر خدا تو دین ما همینه دیگه. دین که داره آرامش قلبی بهت میده. نگرانی رو ازت میگیره. چرا باهاش انقدر درمیفتی؟ حتی تو بحث وعده عذاب و مجازات. فرضا نه دینی هست نه خدایی هست. چه چیزی مانع ظلم کردن تو به دیگران میشه؟ همون نوع‌دوستی، انسانیت. ولی خیلی وقتا منفعت طلبی آدما باعث میشه آدم ظلم کنه. خب دین اومده میگه ظلم نکن، اگه بکنی باید جواب پس بدیا. یه دنیای دیگه‌ای هست که حق هرکی ضایع کردی رو ازت میگیرن. یه نیروی مضاعفی به تو میده که ظلم نکنی. این بده؟ چرا دین رو به ما بد معرفی کردن؟ ✍ #حسین_دارابی متن‌های بیشتر👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

بچه هایی که فقط بازی فردی میکنند، پس از مدتی روحیه فردگرایانه پیدا میکنند. حوصله همراهی با جمع در این نوع بچه ها کمتر از دیگران است. این بچه ها همکاری دیگران را دخالت میدانند. از همین رو برخی از این کودکان روحیه مستبدی و برخی دیگر روحیه گوشه گیری پیدا میکنند. سعی کنید کودک را تشویق به همراهی با گروه کنید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

در تأییدها و تشویق هایمان باید مواظب باشیم. ما اجازه نداریم آن چیزی که کودک نیست را مدام بزرگ کنیم، در این حالت توقع ایجاد می شود بعد کودک یا انسان فکر می کند که آدم خاصی است، می رود که کارهای بزرگ بزرگ کند اما یک جایی توی ذوقش می خورد و داغون می شود. یک نکته ی بسیار مهم اینکه؛ ما وقتی می گوییم حوزه ی عمل، یعنی به کودک مسئولیت می دهیم و ما راجع به کودک مسئول صحبت می کنیم. کار و مسئولیت به کودک می دهیم، کارش را تأیید می کنیم، اشتباهش را هم با تأیید می بینیم به نسبت سن و سال کودک. "عزیزم سفره را پهن کن، خوب پهن کردی، این بشقاب سبزی را هم ببر" بشقاب سبزی وسط راه برمی گرده روی زمین! مادر چه کار می کند؟ با روی باز اِه ه ریختی؟ بیا با هم جمع کنیم، دفعه ی بعد یاد می گیری بیا باهم بشوریمشون، قربون اون سبزی بردنت بشم بیا دوباره ببر عزیزم. اگر بچه دچار شکست شد، دوباره حتی ده باره هیچ عیبی ندارد صدبارهم بریزی جمع می کنیم، تأیید پشت تأیید. چون داره مسئولیت می پذیره و جبران کردن را باید ببیند و یاد بگیرد تا درک مسئول پیدا کند. یکی از عوامل تخریب مسئولیت و شخصیت این تفکر بهترین شدن است. تفکر بهترین در حال حاضر یک معضل بزرگ در جامعه ی ما است و بومی جامعه ی مااست. ممکن است در جوامع اروپایی وجود نداشته باشد و اصلاً در مورد آن صحبتی هم نشود اما در جامعه ی ما یک معضل است. بهترین شدن یک وهم و توهم است؛ اصلاً بهترین وجود ندارد و جز تخریب هیچ اثر دیگری ندارد. عرصه ی رقابت، عرصه ی مسابقه و عرصه ی بهترین شدن، عرصه ی تخریب شخصیت انسان ها است. ما سال های آینده  قربانیان بی شماری خواهیم داد چون به شدت هنجار جامعه ی ما هنجار رقابتی است. اگر من در این کلاس برا ی40 نفر می توانم فریاد بزنم و از این 40 نفر ده نفر حرف من را قبول کنند، هنجارهای جامعه در حال حاضر میلیون ها نفر از بچه های ما را نابود می کند. ولی ما ناامید نمی شویم و شما هم خبر داشته باشید که این اتفاق در حال حاضر درحال رخ دادن است و بدانید که بهترین یک سراب است. (ادامه دارد...) #اعتماد_بنفس {قسمت20} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

کودک به محض بالا رفتن صدای پدر و مادر دچار "احساس نا امنی" میشه. دعوای والدین برای کودک به عنوان "خطری برای مادر" تلقی میشه و کودک و فرزند ما به شکل وسواس گونه ای هراسان و نگران مادر میشه، اما نمی تونه هیچ واکنشی نشون بده. بنابراین یکی از حقوق مسلم کودک، نیاز او به تامین امنیت مادر است. اعتماد به تداوم تامین امنیت مادر برای تامین امنیت روانی کودک بسیار مهمه... @nooredideh 👈 نورِدیده