"خواب و بیدار" خون خونت را می‌خورد. اشکت لحظه‌ای قطع نمی‌شود. مجال برداشتن دستمال کاغذی دیگری پیدا نمی‌کنی، انگار چشمت سوراخ شده باشد، آبش بند نمی‌آید. خبر پشت خبر، غصه پشت غصه، داغ روی داغ، نمی‌دانی از ناله کودکان بسوزی، یا خبر شهادت سردار دیروز، یا ژنرال‌های امروز. دستت به هیچ جا بند نیست، در بی‌خبری مطلق مثل پر کاهی در خلا سیر می‌کنی، فقط گاهی نگاهی به آسمان می‌کنی و یک علامت سوال بزرگ در چشمانت نقش می‌بندد. پس کی؟ گفته بودید که وقتی جهان پر از ظلم و ستم شد. یعنی هنوز این اوضاع اشباع شدن زمانه نیست؟ عربی می‌پرسم، با فریاد بلندتری، این معز الاولیاء؟؟ و مذل الاعداء؟؟ افکارم پرش دارد. نمی‌دانم شاید خدا انسان را فراموش کرده، البته به دلیل این که انسان فراموش‌کار، نسوالله شده.. خدا تا کی می‌خواهد منتظر انسان‌ها بماند؟ چون قبلا اعلام کرده بوده که " لایغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم" وای خدای بزرگ .. یعنی کی؟ قلبمان از شدت سوزش خاکستر شده، ناله‌های مادران غزه، خواب را از ما گرفته، گاهی به خودم می‌گویم، زنان را برای جنگ به سوریه نمی‌برند؟ کفن بپوشم و راهی شوم.. زندگی با این نکبت اسرائیلی واقعا شرم‌آور است. خدای علی! تو را به فرق شکافته علی، یا قدرت تحمل به فلسطین بده یا اسرائیل را نابود کن، یا فریادرس بیچارگان را بفرست. مگر نفرموده بودی، انهم یرونه بعیدا و نراه قریبا.. الهی! نمی‌دانم دیر و زود در مقیاس تو چقدر است، اما با ما زمینیان، زمینی حساب کن، ما خیلی که دیر باشد، می‌گوییم مثل یک قرن گذشت.. الان چند قرن از رفتن صاحب و پدر خانواده ما گذشته است؟ چقدر دیگر باید انتظار بکشیم؟ الان مولای ما کجاست؟ روی خرابه‌های غزه قدم می‌زند‌؟ غبار از سر کودکان یمن می‌زداید؟ زنان افغانستانی را دلجویی می‌کند یا به حال زامبی‌های نظام سرمایه‌داری اشک می‌ریزد؟ برای فریب خوردگان دنیای مجازی ساخته استعمار دلش کباب است؟ آه مولای مظلومان، کی آن شب جمعه‌ای می‌شود که در مسجد سهله سر به سجده می‌گذاری و تا صبح آیه " امّن یجیب المضطر .." را تلاوت می‌کنی تا هنگام سپیده‌دم اذن ظهورت را از حضرت احدیت بگیری و به سمت مکه حرکت کنی؟ یا فارس الحجاز! کی ذوالفقار علی را در دستانت می‌چرخانی و سفیانی و دودمانش را نابود می‌کنی؟ به این که به ما می‌خندند، رحم کن! به ما کنایه می‌زنند ترحم نما. متی ترانا و نراک؟ به خواب‌های پریشان بچه‌های فلسطین سوگندت می‌دهم، به ضجه‌های مادران غزه، به گریه‌ی پدرهای داغدار، به ویرانه‌های بیت المقدس، به خون‌های پاشیده شده بر در و دیوار قدس! بیا مولای مهربانم! بیا که تا چشم کار می‌کند جای تو خالی است.. بیا و زمستان سرد انسانیت را بهاران کن.. یا اباصالح المهدی ادرکنی! #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #اسرائیل_نابود_است #فلسطین_مظلوم #شهادت_نامه #انتقام_سخت ✍Dr_zdp53 03/01/14