گفت این شهرتونم اونقدری که میگفتی جذاب نیستها!
بردمش خیابون نوفل لوشاتو، همون سرازیری که میرسه به سفارت ایتالیا.
بعد از چند دقیقه سکوت و نگاه به جزئیات، دیدم که چشماش داره از زیبایی جولون میده.
خندیدم. عمیق و طولانی.
گفتم دیدی حالا؟
دیگه ببین خیابون تجریش و انقلابـمون چیه...
[ طهرانِ من ]
و اما عزیز من!
هنگامی که دلتنگ شدی،
به آسمان نگاه کن.
مـاه نقطهیِ تلاقی چشمانِ من و توست...