- به انضمام عطرِ گل ؛ برای دیدار با مادران شهدایِ مفقودالاثر که هنوز چشم به راه‍ ایستادند . . به حرمت هر صبحی که به انتظار خبری از فرزندشون بیدار شدن و روز به تاریکیِ شب کشیده شد اما خبری نشد . به حرمت گریه های شبانه‌شون و زخم های روی زخم اومده و جراحت های جذام شده و خاطرات و یادگاری و قاب عکس روی طاقچه و آخرین خداحافظی و کاسه آبِ ریخته شده پشت سر فرزندشون و دوستت دارم‌هایِ لحظه وداع . به حرمت چشم انتظاری ها و این تنهایی بی پایانِ ابدی ، روز مادر الخصوص روز این مادرهای چشم به راه مبارک . .

-

درسته آقای عسکری ؛ کاملا درسته.

آشوبِ جهان و جنگ دنيا به كنار ؛ بحرانِ نديدن تو را من چه كنم؟

-

- بله ؛ ما آدم‌هایِ قرنِ حاضر "دل‌خوش" و "دل‌بسته" و "دل‌بندِ" همین خنده‌هایِ گاه و بیگاه برای تسکینِ غم‌های خویش هستیم . . قابِ ثبت شده از زمستانِ هزارُ چهارصدُ یک .

- سال‌ها ناگفته ماند این شرحِ حال . . جنابِ ابتهاجِ عزیز .