- بله ؛ ما آدم‌هایِ قرنِ حاضر "دل‌خوش" و "دل‌بسته" و "دل‌بندِ" همین خنده‌هایِ گاه و بیگاه برای تسکینِ غم‌های خویش هستیم . . قابِ ثبت شده از زمستانِ هزارُ چهارصدُ یک .

- سال‌ها ناگفته ماند این شرحِ حال . . جنابِ ابتهاجِ عزیز .

از شدتِ دردی که قلبش نمیتوانست متحمل شود ، چشمانش آهسته می‌بارید .

فقط بهم بگو اون ؛ "من" شد برات؟ .

- ورژن‌ ضبط‌ شده‌ لایو‌ِ زنده* .

- بند بندِ وجودم داره از دلتنگی فریاد میزنه ؛ در حالی که میتونستیم الان کنار هم باشیم . . ولی هیچوقت نخواستم بمونم کنار آدمی که مالِ من نبود . برای همین هرجا حس کردم دیگه تاب تحمل منُ نداری ، حس کردم با آدمای جدید سرگرم شدی ، حس کردم زوری وایسادی ، حس کردم انرژی‌ای که میزارم بیهوده داره خرج میشه ، حس کردم ذره‌ای بی‌اهمیت شدم ، رفتم عقب . و در حالِ حاضر توی دورترین نقطه‌یِ ممکن نسبت به تو و همه ایستادم . . از این‌جا با این فاصله چقدر آدما قشنگن ، نه؟.

لطفاً بغلم کن. خیلی تنهام.

- به حرمتِ غروبِ دلگیرِ جمعه .

شعر میخوانید ؛ میشود برایتان مرد .