🔶 چــــشــم و دل سیــــــر هر چقدر که نگاه کنید و بخورید، چشم و شکم سیر نمی شود و اینک که پُر نمی شود بهتر آنکه خالی بماند. مانند دوزخیان که آنها را از وقید می خورانند و هر چه می خورند می گویند: هل من مزید؟ دو چشم و شکم پر نگردد به هیچ تهی بهتر این رودهٔ پیچ پیچ چو دوزخ که سیرش کنند از وقید دگر بانگ دارد که هل من مزید؟ @normah

اثر هنــــــــری زیــبــا و متفـــاوت از اســـم شمـــا 👌 🔻 شما هم می توانید اسم خودتون رو به همین زیبایی داشته باشید: @henduneir #نور_ماه #پروفایل_زیبا

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها ┈┄┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ هایل‌‌ ] ترسناک و هراس انگیز ┈┄┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ دنیا در نگاه حافظ، مثال شب را دارد و واقعا هم همینطور است، چون مثل شب همه در خواب غفلت اند. و دنیا مانند شب تاریک است چون هیچ چیزی برای انسان روشن نیست و همه چیز گنگ و مبهم و مجهول و مجمل است. از یک سو شب و تاریک بودن دنیا و از یک سو هم آدمی در معرض انواع بلاهاست که هراس انگیز است. هر لحضه ما در معرض یک آسیب و بلایی هستیم و از طرفی هم گرداب های هول انگیز و مشکلات سخت که می خواهند ما را فرو ببرند. و این وضعیف واقعی ما است. چه کسانی این وضعیت را احساس نمی کنند؟ کسانی که سبک‌بار اند؛ یعنی بار سنگین را بر وجود خود حس نمی کنند، دنیا را شب نمی بینند، دنیا را تاریک نمی بینند، خود را در معرض انواع بلاها نمی بینند و غافل و غافل اند و در ساحل آرام و امن خود نشسته اند، آنها کی می می توانند بفهمد ما چه می کشیم؟ «کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها» تا نیامدی نمی فهمی و وقتی هم آمدی دیگران تو را نمی فهمند. #نور_ماه #غزلیات_حافظ @normah

مــــرنــجـان کـــه ز هـــر دل بـه خــــــدا راهــی هـســت @normah

🔶 چـــشــم و ســــــر چشم آن است که محبوب بیند وگرنه چه نیاز است به چــشــم؟ سر آن است که در راه عزیزان رود وگرنه چه نیاز است به ســــر؟ دیده را فایده آن است که دلبر بیند ور نبیند چه بود فایده بینایی را سر که نه در راه عزیزان رود بار گران است کشیدن به دوش @normah

🔶 زاغ و لک لک مولوی می گوید: دیدم یک زاغ و یک لک لک با هم رفیقند. تعجب کردم که آخر قدر مشترک زاغ و لک لک چیست؟! وقتی جلو رفتم دیدم هر دو لنگند، فهمیدم که این لنگی سبب شده که این دو با یکدیگر رفیق شوند. آری! گاهی تنها یک درصد اشتراک باعث رفاقت و دوستی دو نفر می شود. آن حکیمی گفت دیدم در تکی‏ در بیابان زاغ را با لکلکی‏ در عجب ماندم بجستم حالشان‏ تا چه قدر مشترک یابم نشان‏ چون شدم نزدیک و من حیران و دنگ‏ خود بدیدم هر دوان بودند لنگ‏ @normah