🔶 یــــونـــــان زدگـــــــی! شاعر و عارف، حکیم سنایی با آنچه آن را یونان زدگی یا به تعبیر امروزی غرب زدگی می نامند به شدت مخالفت کرده و به همین مناسبت می گوید: شراب حکمت شرعی خورید اندر حریم دین که محرومند از این عشرت هوس گرایان یونانی برون کن طوق عقلانی به سوی ذوق ایمان شو چه باشد حکمت یونان به پیش ذوق ایمانی _____ نـــــــورمـــــــاه | @normah ______

و لــــا تــــرغـــبـــن فـــیـــمــن زهــــد عــــنــــک به کسی که به تو علاقه ندارد دل مبند...

🔶 عـــاشــقـــی ســـعــدی و بــــافـــقــی سعدی می گوید‌: وفادارم به آن کس که دل از ما برید و جان ماست هنوز. اگر چه دل به کسی داد، جان ماست هنوز به جان او که دلم بر سر وفاست هنوز اما بافقی می گوید: آنکه رفت، رفت! که از دل و جان ما نیز بُرون رفت. دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند از گوشهٔ بامی که پریدیم ، پریدیم ____ نـــــــورمـــــــاه | @normah _____

طـــــرح خــــاتـــم بــــرای آقــــای حـــســـیـــن ثـــابــــت 👌 🔻 برای سفارش طرح خاتم هم اکنون می تونید با ما ارتباط بگیرید: @henduneir

قرار و خواب ز حافظ طمع مدار ای دوست قرار چیست صبوری کدام و خواب کجا ┄┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ قرار ] راحت، آسایش [ طمع داشتن ] امید داشتن، انتظار داشتن، باور داشتن [ دوست ] معشوق ┄┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ حافظ می گوید: من که چنین روزگار خوشی پشت سَر دارم و هیچ گاه فکر و خیالش از ذهنم دور نمی شود، چه انتظاری داری که قرار و آرامی داشته باشم؟ راحت و آسوده زندگی کنم؟ امکان ندارد. قرار چیست؟ شکیبایی کدام است؟ خواب یعنی چه؟ #نور_ماه #غزلیات_حافظ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

اگر آن تُرک شیرازی به دست آرد دل ما را به خال هِندویش بخشم سمرقند و بخارا را ┄┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ ترک ] ترک در اینجا به معنای مردم ترک نیست. از روزگاران قدیم زیبارویان قبایل ترک آسیای مرکزی را به عنوان بَرده و خدمت گذار به سرزمین های دیگر می بردند و چون آنان مردمان زیبارویی بودند به تدریج "ترک" به معنای زیبارو و معشوق بکار رفت، بخصوص در ادبیات. و "زیباروی" می تواند دو معنای ظاهری و باطنی داشته باشد؛ چرا که آدمی دو روی ظاهری و باطنی دارد. و اینکه حافظ کدام یک از این دو را اراده کرده بستگی به نوع معرفت ما به شخصیت حافظ دارد؛ اگر ما حافظ را یک انسان زمینی و ظاهر بینی تعریف کنیم، مقصود از زیبارو و ترک در کلام او همان کسی است که چهره ی زیبایی دارد؛ ولی اگر ما حافظ را یک انسان الهی و باطنی ببینیم، منظور از ترک و زیبارو در بیان حافظ زیبا روی باطنی خواهد بود. و به حکم تاریخ و دیوان و اشعار حافظ او انسانی اهل معنا و اهل معنویت بوده و بر بلندای عرفان و معرفت قرار داشته تا جایی که مرحوم علامه طباطبائی فرموده بود: «دیوان حافظ محصول سیر و سلوک اوست و کاش کسی پیدا می شد که این غزلیات را بر اساس سیر و سلوک حافظ تنظیم می کرد». بر اساس این نگاه مقصود از "ترک شیرازی" یا "زیباروی شیرازی" انسانی است که اهل دیار شیراز است و از یک زیبایی باطنی برخوردار است و این بی تردید وصف پیر و مراد او خواهد بود که از جمال و زیبایی برخوردار بوده. همانطوری که مولانا از مراد و پیر خودش با وصف "شمس تبریزی" یاد می کند و او را به" شمس" توصیف کرد چون شمس یعنی خورشید و می خواهد بگوید: مراد و پیر من مثال خورشید دارد؛ یعنی همانطور که خورشید در دل آسمان جای دارد و سراسر نورانی است، این مرد هم آسمانی و نورانی است و همانطوری که آدمی در معرض خورشید جان می گیرد و حیات پیدا می کند، هر کسی با این پیر و مراد ما مواجه بشود، به حیات و جان بخشی می رسد. و چون مولانا تبریزی بود می گوید: «شمس تبریزی» [ به دست آرد دل ما را ] دل کسی را به دست آوردن یعنی او را خرسند و شاد کردن که در اینجا کنایه از دستگیری و هدایت کردن است چون وقتی قلب یک مرید توسط مراد بدست می آید که آن مراد از او دستگیری کند و او را هدایت کند [ هندو ] یعنی چیزی که مربوط به هند باشد. از آن جایی که هندو ها رنگ سیاهی دارند و پوست آنها به سیاهی می زند، به همین دلیل واژه ی "هندو" در ادبیات ما گاهی به معنای سیاه بکار می رود. بنابراین "خال هندو" یعنی خال سیاه [ بخشم ] از ریشه ی "بخشیدن" و بخشیدن یعنی گذشتن و "بخشم" یعنی می گذرم [ سمرقند و بخارا ] نام دو تا از شهر های ترکستان است که شهر های آباد و ثروتمندی بودند و مردمان زیبا رویی داشتند. مردم این دو شهر که ترک زبان هم بودند چهره های بسیار زیبایی داشتند. ┄┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ حافظ می گوید: اگر آن مراد و پیر شیرازی که ترک هم است؛ یعنی از جمال و زیبایی باطنی برخوردار است، دل ما را به دست آورد و رضا و خرسندی ما را موجب بشود که آن هم چیزی جزء دستگیری و هدایت نیست، من حقیقتا چشم از همه ی زیبارویان و ترکان عالم که یک جا همه در سمرقند و بخارا گِرد هم هستند می گذرم. آن هم نه بخاطر مراد بلکه بخاطر خال سیاه او که کنایه از ریز ترین و ناچیز ترین جمال و زیبایی است و این خال سیاه اندکی از هزاران حُسن و خوبی او خواهد بود، من با تمام ترکان عالم و زیباروی ترک در بخارا و سمرقند که مرکز ترکان عالم اند عوض نمی کنم. و این گفته ی حافظ همان است که ما گاهی می گوییم: «همه ی عالم را من به یک تار موی فلانی نمیدم» و حافظ بجای اینکه بگوید: «همه ی عالم»، می گوید: «سمرقند و بخارا را» چون او در عالم زیبایی و جمال سِیر می کند و لذا عالم او عالمی جزء سمرقند و بخارا نمی تواند باشد چون سمرقند و بخارا مهد زیبارویان بوده. و به جای اینکه بگوید: «یک تار موی او» می گوید: «به خال هندو» یعنی شاعرانه تر و عاشقانه تر تعبیر بُرده است. حافظ می گوید: اگر آن محبوب زیبارو و پیر حافظ از من دلجویی کند و من را به حضور بخواند، من از همه ی زیبایی های جهان مادی دیده برمی بندم و یک موی ترک شیرازی یا به قول خودش یک خال سیاه او از همه ی ترکان جهان گرانقدر تر و ارجمند تر می دانم. البته ذکر این نکته خالی از لطف نیست که سید علی همدانی در رساله ی خودش آورده: «چون در کلام این طائفه ذکر دو شهر واقع شود، مراد از آن دنیا و آخرت است»؛ یعنی وقتی اهل معرفت نام دو شهر را کنار هم قرار می دهند، منظور آنها دنیا و آخرت است و لذا حافظ می گوید: من خال سیاه او را با دنیا و آخرت عوض نمی کنم. #نور_ماه #غزلیات_حافظ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

رفت و غزلم چشم براهش حامــد عسگری ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻