🟣 چنان روزي رسان، روزی رساند؛ که صد عاقل از آن حیران بماند.. #سحرگاهی ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

آب زنید راه را، هین که نگار می‌رسد مژده دهید باغ را، بوی بهار می‌رسد #مولانا

🟣 در خطاب به کسی که تنها خوری می کند 🙂 ● ما از انسان های بزرگواری مثل شما توقع و عادت نداریم که تنها خوری کنند. که حتی شیر هم تنها خوری نمی کند. خو نداریم ای جمال مهتری که لب ما خشک و تو تنها خوری #خطاب ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 در خطاب به کسی که زیبایی های تن او را سرخوش می کند و ناخوشی های تن او را غمگین می سازد. ● زیبایی ها و ناخوشی های تن همچون خود تن عاریتی و موقتی است و دل نباید به آن وابسته شود چون لحظه ای دوام ندارد. حلیهٔ تن هم‌چو تن عاریتی‌ست دل بر آن کم نه که آن یک ساعتی‌ست ● گفته اند: جسم آدمی مانند لباسی است که روزی ما را ترک خواهد کرد، و به همین دلیل عرب به لباس "ثوب" می گوید؛ به این اعتبار که جامه از تن بیرون می شود و سپس بر می گردد. و "ثواب" هم به همین معنا است که به بازگشت عمل انسان به خود انسان اطلاق می شود. که شما اگر به پاداش خوب بنگرید همان عمل شما است که به شما برمی گردد منتهی در چهره ی خاصی که خودش دارد. #خطاب ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 در خطاب به کسی که در حق ما جفا کرد و پرسید: چرا اینگونه عصبانی و ناراحت هستی؟ ● بر من میسر نیست که بر سَر آتش ببری و بگویی نجوشم ! نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم #خطاب ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 در خطاب به دوستی که گفت: چرا من را بلاک کردی؟ 🙂 دوست همان به که بلاکش بود #مولانا #خطاب ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________