🟣 به هر راهی که دانستم، فرو رفتم به بوی تو کنون عاجز فرو ماندم، رهی دیگر نمی‌دانم #عطار #سحرگاهی ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 وقتی که بهار و عید نوروز می رسد؛ ولی دیگر پولی برای حافظ باقی نمانده است 🫠 ساقی بهار می‌رسد و وجهِ مِی نماند فکری بکن که خونِ دل آمد ز غم به جوش عشق است و مفلسیّ و جوانیّ و نوبهار عُذرم پذیر و جرم به ذیلِ کرم بپوش ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

مجوی عیشِ خوش از دورِ واژگونِ سپهر! استادِ خوشنویس: دکتر میلاد نوری

🟣 ● در این جهان بزرگ، ما چقدر در هم نشسته ایم...! عالم چنین فراخ چه دلتنگ مانده‌ایم صحرا چنین گشاده چه در هم نشسته‌ایم ● با اینکه زنجیر و بَندی نیست، خود را در بَند کرده ایم...! نه دامیست نه زنجیر، همه بسته چراییم؟! ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● داشتن و نداشتنِ پول و مقام و شهرت، با خود رنجی به همراه دارد. آنکه ندارد دردی ناشی از خواستن و نرسیدن دارد و آنکه دارد نگران کم شدن است. اگر دنیا نباشد، دردمندیم وگر باشد، به مهرش پای‌بندیم حجابی زین درون‌آشوب‌تر نیست که رنجِ خاطر است، اَر هست و گر نیست ● و به قول حافظ شاید آسودگی، با نگاهی به پایانِ راه در ما ایجاد شود. به هست و نیست مرنجان ضمیر و خوش می‌باش که نیستی‌ست سرانجامِ هر کمال که هست ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________