🟣 ● مولوی در مثنوی می گوید: ما دو نوع باران داریم: یک باران داریم مثل باران بهاری که واقعا درختان را پرورده و پرورش و رشد می دهد و یک باران داریم مثل باران پاییزی که درختان را خشک می کند. هست باران از پی پروردگی هست باران از پی پژمردگی ● منفعت باران بهاری برای درختان باغ بسیار شگفت انگیز است و اصلا معجزه می کند؛ اما باران پاییزی برای درختان یک باغ مثال تب را دارد و در تب درختان را می سوزاند و خشک می کند. نفع باران بهاران بوالعجب باغ را باران پاییزی چو تب ● دم اولیای خدا، سخن و نفس آنها مانند باران بهاری است؛ یعنی واقعاً انسان را سبز و شکفته و شکوفا می کند. آدمی با سخنان آنها جان می گیرد و حیات دوباره پیدا می کند. این دم ابدال باشد زان بهار در دل و جان روید از وی سبزه‌زار ● امیرالمؤمنین علیه السلام که خودش دَم باران بهاری دارد در نهج البلاغه، اسلام را به "باران اول بهاری" تشبیه کرده است؛ گویا که اسلام مانند این باران، طروات بخش روح و جان آدمی است. ابن ابی الحدید می گوید: "مرابیع" باران های اول بهاری است که تأثیر بسزایی در شکوفایی طبیعت دارد. فيه مرابیع النعم ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● جامِه و صِرفاً داشتن عَمامِه و دَستار بُزرگ نِشانه فَضِیلَت نِیست که اگر صِرفِ بزرگیِ دَستار و صورَتِ حاصِل از آن بَر فَضل دَلالَتی می‌داشت، گُنبَدِ مَسجِدِ شَهر که به سَری دَستاربَسته می‌مانَد و بسیار کَلان است، باید از همگان فاضِل‌تَر به شُمار می‌رفت! گُنبَدِ مَسجِدِ شَهر از هَمه فاضِل‌تَر بود گَر به عَمّامه کَسی کوسِ فَضیلَت می‌زَد! ● آنچِه که مُهم اَست باید درون مَغز باشد، نه بِیرون از آن؛ چرا که کَدو هم سَر بُزرگ ولی بِی مَغز دارد. خرد باید اندر سر مرد و مغز نباید مرا چون تو دستار نغز کس از سربزرگی نباشد به چیز کدو سربزرگ است و بی مغز نیز ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● برای آب زلال تفاوتی ندارد که در کوزه بی ارزش بنشیند یا در ظرف زرین قرار گیرد. طعم و خاصیت این آب در کوزه و ظرف زرین تغییر نخواهد کرد. اما برای برخی تفاوت دارد که در چه لباس و جایگاهی باشند؛ زیرا اگر پَست با‌شد خود آنها نیز بی مقدار اند و اگر بُلند باشد خود آنها نیز بلند اند. تفاوت کند هرگز آب زلال گرش کوزه زرین بود یا سفال؟ ● گاهی باید به آتش بُرد کسانی را که خود را با زَر آراسته اند تا آنچه که واقعاً هستند بیرون آید که آیا زرند؟ یا مسی بی ارزش اند؟ زر اندودگان را به آتش برند پدید آید آنگه که مس یا زرند ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 روشن است آن خانه، گویی آنِ کیست؟ ما غُلامِ خانه‌هایِ روشنیم #مولوی #سحرگاهی ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● آدمی در قبال آنچه به دست می‌آورد، هزینه‌اش را نیز می‌پردازد؛ اما آنچه می‌دهد چیست؟ " عمرِ گرانمایه". از این رو حافظ توصیه می‌کند حال که در این معامله، عمرِ بی بازگشت را خرج می‌کنی، تمام تلاشت را در جهت لذّت بردن از آن‌چه به دست می‌آوری، بکن. کام بخشی گردون عمر در عوض دارد جهد کن که از دولت، دادِ عیش بستانی ● و همچنین حافظ پند می‌دهد که مبادا شاد بودن را فدای دل‌مشغولی هایِ بی‌اهمیّت کنی. پند عاشقان بشنو وز درِ طرب بازآ کاین همه نمی‌ارزد شغلِ عالم فانی ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 برای رسیدن به مقصود باید از مراحل مختلفی گذر کرد و نباید در مراحل نخستین توقف کرد به صرف آنکه نصیب اندکی بُرده است. بقول عطار مقصد جایی است که سزاوار باشد از دست پادشاه جام بگیری. گر بهر چیزی فرود آئی براه کی توانی خورد جام از دست شاه ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________