🟣
● اولین بار که مصریان اسیران خود را به بردگی گماشتند، آنها را "مردگان زنده" خطاب کردند. ایلین سگال می گوید: «ساکنان مصر دریافتند که اگر اسیران را به کار بگمارند و آنان را به بردگی بگیرند بهتر از کشتن آنها است. و چون نامی برای خطاب این بردگان نداشتند آنان را "مـــــردگـــــان زنــــــــده" گفتند و در کتیبه های خود به همین نام یاد کردند»(انسان در گذر تکامل ج ۲ ص ۷)
● با گذشت زمان، انسان وارد عرصه جدیدی شد و این بار مردم را به "زندگان مُرده" تبدیل کرد. و به تعبیر فردوسی، کسانی که به ظاهر آزاد یا زنده اند و زنجیری در پای خود ندارند؛ ولی با این حال در این آزادگی مشغول بندگی هستند:
مرا مرگ بهتر از آن زندگی
که آزاده باشم کنم بندگی
و امام حسین علیه السلام از آن کسانی بود که مقابل این نوع بردگی ایستاد و مرگ را به این زندگی آغشته به بندگی ترجیح داد و با صدای بلند فرمود: «إن لَم یَکُن لَکُم دینٌ فَکونوا اَحراراً فِی دُنیاکُم»
● بردگی از نوع "زندگان مرده" بیشتر زنان مدرن را تحت تأثیر قرار داد. به تعبیر ویل دورانت زنی که از نظر فیلسوفان غربی موجودی بی ارزش بود را وارد جامعه کرد و آنها را از "نابرابری" به "توهم برابری" رساند. پیشرفت فناوری باعث می شد که تنها جنس مَرد برای کار در کارخانه ها کافی نباشد و از این رو زنان را وارد عرصه کار کرد: «جنس زن نخستین مزد خود را با همان غرور و خوشحالی گرفت که پسران فراری از مدرسه می خواهند با یک کار صنعتی و سیگار روز تعطیل، مردی خود را ثابت کنند. زن این بردگی جدید را با وجد و شادی پذیرفت؛ شادی کسی که سرانجام کاری پیدا کرده و خود را به نحوی سرگرم ساخته است. زن عادت نیک و بَد این مرد از مُد افتاده را یکی پس از دیگری یاد گرفت؛ مانند او سیگار کشید و مانند او شلوار پوشید و موی سرش را مثل او اصلاح کرد و در بی اعتنایی به مقدسات به رفتار او گرایید. و اینگونه مردان را زنانه و زنان را مردانه ساخت؛ مشاغل همسان و محیط یکسان و دواعی یکسان هر دو جنس را تقریبا به یک شکل درآورد(لذات فلسفه فصل نهم - زن امروزی)
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
🟣
● از نظر حافظ کسی که می خواهد به میوه های بهشتی برسد، باید از همین دنیا آغاز کند.
ز میوههای بهشتی چه ذوق دریابد
هر آن که سیبِ زَنَخدانِ شاهدی نَگَزید
● کسی که اشتیاق رسیدن به بهشت را دارد، باید از همین آغاز عیش و سِیر خود را با انسان هایی که از نظر باطنی پری زاده اند شروع کند.
گر از آن آدمیانی که بهشتت هوس است
عیش با آدمییی چند پریزاده کنی
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
نــــــــورمـــــاه
🟣 ● از نظر حافظ کسی که می خواهد به میوه های بهشتی برسد، باید از همین دنیا آغاز کند. ز میوههای به
#پیام_ناشناس
https://harfeto.timefriend.net/17418641572631
سلام و احترام؛
● شاید تمثیل عطار گویا تر باشد.
عطار می گوید: کسی می تواند به گنج دَست باید که در مسیر گنج قرار بگیرد و اگر در مسیر گنج نباشد ابدا نصیبی نخواهد بُرد.
گر تو در راهی دگر پویندهٔ
گنج نیست آنجا که تو جویندهٔ
در رهی رو کان نشانت داده اند
جهد کن تا سر بدانت داده اند
● درست است که بودن در مسیر گنج کافی در رسیدن به خود گنج نیست؛ اما این امکان را فراهم می کند که کسی دَست شما را بگیرد و به سمت آن گنج رهنمود سازد. بنابراین نباید از هیچ گونه جهد و تلاشی در این دنیا کوتاهی کرد و این مسیر را می بایست از همین دنیا آغاز نمود.
اصل خود جذبه است لیک ای خواجهتاش
کار کن موقوف آن جذبه مباش
🟣
● ظاهرا حافظ هم دوست داشته در سحرگاه بهار توبه کنه، منتهی قبلش استخاره می کند.
به عزمِ توبه سحر گفتم استخاره کُنم
بهارِ توبهشکن میرسد چه چاره کُنم؟
● ولی بقول صائب دیگه از این کار ها انجام نده 😁
به اِستِخاره اَگَر توبه کَردهای، زاهِد!
به اِستِخاره دِگَر ـ زینهار! ـ کار مَکُن!
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
🟣
● هر کس چیزی را انکار می کند که آن را ندیده و تجربه نکرده است.
زاهدِ خام که انکارِ مِی و جام کند
پخته گردد چو نظر بر میِ خام اندازد
● بنابراین هر انکاری نیاز به "دیدن" دارد و چون خداوند به ظاهر دیده نمی شود و در تصور انسان نمی گنجد، کسی هم نمی تواند خدا را انکار کند، اگرچه به زبان چنین ادعایی کند.
هرچه اندیشی پذیرای فناست
آنک در اندیشه ناید آن خداست
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
وقت بهارست خیز، تا به تماشا رویم
تکیه بر ایام نیست، تا دگر آید بهار
#سعدی
#روز_طییعت