🟣 ● ریشه ادب "حس حضور" است. لباس زیبا و حرکات آرام و کلمات شمرده همگی ناشی از حضور کسی است که او را تماشا می کند. اما حضور کامل متعلق به خداوند سبحان است که بقول مولانا چرا او را نمی بینید؟ وقتی ترسان از گناه می شوید چرا ترساننده را نگاه نمی کنید؟ از جرم ترسان می‌شوی وز چاره پرسان می‌شوی آن لحظه ترساننده را با خود نمی‌بینی چرا؟ ● اگر همانطور که از مردم حجاب می کنید و مرتکب رذائل نمی شوید، از خدا هم حجاب کنید تبدیل به فرشته می شوید. اگر حجاب کنی از خدا، فرشته شوی چنین که می‌کنی از مردمان حجاب اینجا ● آنكه در نهان از خداى بخشنده بترسد و با دلى توبه‌كار [باز] آيد. مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● انسان هایی که با یگ گل ذوق زده می شوند عجیب نیستند. نگاه سعدی از یک گل و نگاه عطار از یک درخت عجیب نیست. اما عجیب کسی است که در رقص نور و گل و طبیعت، خفته باشد. ز نوبهار به رقص است ذرّه ذرّه خاک تو نیز جزو زمینی در این بهار مخسب ● عجیب خود اوست وقتی که تمام جهان برخاسته است، او نشسته و در گِل باشد! نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی که بسی گُل بدمد باز و تو در گِل باشی ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

🟣 ● انسان موجودی عجیب است؛ در خیابان راه می رود. دستان خودش را باز کرده و چشمان خودش را می بنندد. گویا امید دارد که وقتی باز کند چیزی بیابد؛ ولی دریغا که فقط باد عاید‌ او می شود! به یادگار کسی دامن نسیم صبا گرفته‌ایم و دریغا که باد در چنگ است ● حافظ می گوید: حافظ از دولت عشق تو سلیمانی شد یعنی از وصل تواش نیست به جز باد به دست ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

📍همیشه نمی توان غم را پنهان کرد چون قلب آدمی توان حفظ آن غم را در خود ندارد و عرب به چنین غمی "بث" می گوید که حضرت یعقوب در فراق حضرت یوسف اظهار کرد و شکوه خود را محضر خداوند سبحان بُرد: «قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ». 📍و ای صاحب ما! قلب ما نیز فراغ تو را تاب نمی آورد و بجاست که بگوییم: «اللّهُمَّ إنّا نَشْكو إليكَ غَيْبَةَ نَبِيّنا و قِلّةَ عَدَدِنا و كَثْرَةَ عَدُوِّنا» خداوندا! ما از نبودن پيامبرمان(از غیبت ۱۲۴ هزار پیامبر) و فراوانى دشمنانمان و اندك بودن شمارمان به تو شکایت می کنیم.

🟣 ● هر چیزی را خاصیتی است و خاصیت آینه این است که جزء حقیقت نشان نمی دهد. البته با یک شرط که در آن زنگار نباشد. دل آینه صورت غیب است ولیکن شرط است که بر آینه زنگار نباشد ● و کسی که روی جانان می طلبد، زنگار به آینه ی دل و روح راه نمی دهد. روی جانان طلبی، آینه را قابل ساز ور نه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

آهنگ دراز شب رنجوری مشتاق با آن نتوان گفت که بیدار نباشد #سعدی #نور_ماه