🟣
● امید وصال تو من را زنده نگه می دارد، وگرنه بدون این امید، جان خود را از درد جدایی از دست می دادم.
زنده میکرد مرا دم به دم امید وصال
ور نه دور از نظرت کشته هجران بودم
● همان که حافظ می گفت:
مرا امیدِ وِصالِ تو زنده میدارد
و گر نه هر دَمَم از هجرِ توست بیمِ هلاک
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________
در دامن خود پای فشردیم چو مرکز
گرد سر هر نقطه چو پرگار نگشیتیم
#صائب
چنین کسانی که حسن و لطافت درونی دارند، وقتی صحبت می کنند و فقط یک سلام مي دهند، با آن سلام جان آدمی فرو می ریزد.
من ز سلام گرم او، آب شدم ز شرم او
وز سخنان نرم او، آب شوند سنگها
#مولانا
🟣
● پُر خوری با تیز هوشی جمع نمی شود.
لَا تَجْتَمِعُ الفِطْنَةُ وَ البِطْنَةُ
● سعدی می گوید: اندرون را از طعام خالی کن تا پذیرای حکمت باشد چون شکمی که پُر است جای دیگری برای حکمت ندارد.
اندرون از طعام خالی دار
تا در او نورِ معرفت بینی
تهی از حکمتی به علّتِ آن
که پُری از طعام تا بینی
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________