🟣 ● مولانا بار ها در مثنوی متذکر می شود که عمر آدمی آن نیست که نصفش در جدال با دشمنان و نصف دیگر آن در عشرت با دوستان سپری شود چون دشمن غیرت او را می درند و دوستان نیز وقت و روزگار او را تباه می کنند. دشمنان او را ز غیرت می‌درند دوستان هم روزگارش می‌برند ● کسی که عمر خود را چنین سپری می کند، عمر بسیار کوتاهی خواهد داشت اگرچه صد سال زندگی کند، و در مقابل آن کس که از دقایق زندگی خود بهره گرفته و تعلم می کند و نهایت عمل نیک و ثواب حاصل تعلم او باشد، عمر دراز دارد، اگرچه تنها بیست سال یا سی سال زندگی کند. دو چیز حاصل عمرست نام نیک و ثواب وزین دو درگذری کل من علیها فان ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

🟣 ● از عادت های انسان امروزی این است که وقتی به او گفته می شود چرا اینگونه رفتار می کنید؟ در پاسخ می گوید: اگر می دانستید دیگران چه می کنند، من را بخاطر این کار غلط مواخده نمی کردید! گویا برای او فضیلتی است که مانند دیگران خطا نمی کند. و حافظ به او پاسخ می دهد: هنر نیست که شما مانند دیگران خطا نکنید که حیوان هم با اینکه خطا نکند، تبدیل به انسان نمی شود. رندی آموز و کَرَم کُن که نه چندان هنر است حَیَوانی که ننوشد مِی و انسان نشود ● و وقتی به او گفته می شود صلح کنید، در پاسخ می گوید: صلح من به چه کار آید؛ در حالی که همه ی جهان در جنگ اند؟ و مولانا به او پاسخ می دهد: اگرچه همه ی جهان در جنگ اند، شما یکی صلح کنید و چراغی در این جهان روشن کنید. تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید تو یکی نه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز ● که بسی دیده باشند زنی چراغی روشن می کند و شهری از ظلم و بیداد را می سوزاند. چراغی که بیوه‌زنی برفروخت بسی دیده باشی که شهری بسوخت ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

حس و حال خوب از یه اتاق قدیمی زووووم کنید 🔎

🟣 ● هر سخنی جایی و هر نکته مکانی دارد و از همین رو نباید با کسی که سراسر آلوده است از شهد و شیرنی ها گفت و او را به بخششی بی حساب اطمینان داد چون با این وعده و سخن، همان ذره وجدانی هم که دارد از بین خواهد رفت و او را در کارش جسور تر می کند. و به تعبیر سعدی، کسی که لایق داروی تلخی مانند سقمونیا است نباید از شیرینی شکر بشنود. مگو شهد شیرین شکر فایق است کسی را که سقمونیا لایق است ● قرآن می فرماید: مبادا که شما را با خدا فریب بدهند(يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۖ وَلَا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُو). و فقط از زنخدان و زیبایی ها بگویند بدون آنکه از خطر چاه هشدار داده باشند. مبین به سیب زَنَخدان که چاه در راه است کجا هَمی رَوی ای دل بدین شتاب کجا ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

انواع نور...

🟣 ● دنيا ساعتى و لحظه ای بيش نيست، پس آن را در طاعت [خدا] بگذرانيد. الدنيا ساعةٌ فاجعَلوها طاعةً ● سعدی حکایت می آورد از نیک بختی که بواسطه مخالفت با پادشاه روانه ی زندان می شود و دوستان او در خطاب به این نیک بخت می گویند: کافی بود این سخن را به زبان نمی آوردی تا چنین سرنوشتی نداشتی و آن نیک بخت در پاسخ می گوید: رساندن امر خداوند طاعت است و یک ساعت این دنیا من را از این طاعت بازنمی دارد. رسانیدن امر حق طاعت است ز زندان نترسم که یک ساعت است ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________