🟣 ● الهام بخش ترین بیت سعدی جایی است که می گوید: اگر عمری را در غفلت سپری کردید، باقی عمر را دریابید(فَاسْتَدْرِكُوا بَقِيَّةَ أَيَّامِكُمْ) و در این روز های باقی مانده به غرامت آنچه که از دست دادید، بایستید که خداوند سبحان نیز این غرامت را از شما می پذیرد(مَنْ أَحْسَنَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِهِ لَمْ يُؤَاخَذْ بِمَا مَضَى مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَنْ أَسَاءَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِهِ أَخَذَ بِالْأَوَّلِ وَ الْآخِرِ). عمر نبود آنچه که غافل از تو نشستم باقی عمر ایستادم به غرامت ● همان که حافظ می گفت: ای کسانی که به ما خرده می گیرید، دل خود را صاف کنید که ما امروز به عذر ایستاده ایم. گو باده صاف کن که به عذر ایستاده‌ایم ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

تصویر کامل ماه خونین، از زاویه تلسکوپ

🟣 کسی که از نظر ظاهر بی‌عیب و نقص است، اگر همواره مورد انتقاد و عیب‌جویی دیگران قرار گیرد، سرانجام خود را در آینه‌ی نقص‌ها خواهد دید و گرچه عاقل باشد، در توهم و جنون غرق خواهد شد. آن خیالش اندکی افزون شود کز خیالی عاقلی مجنون شود ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

اینجا فقط صدای شما شنیده می شود...

🟣 ● کسی که جاهلانه زندگی کند، جاهلانه نیز می میرد (یعیشون جهالا و یموتون ضلالا). کسی که در دنیا کور است، در آخرت هم کور است (وَ من کان فِي هذه أعمی فَهو فی الْآخرة أَعْمَىٰ و أضل سَبِيلًا). مرگ عصاره ی زندگی است و آدمی همانگونه می میرد که زندگی کرده است. کما تعیشون تموتون ● بنابراین مرگ هر کس، همرنگ زندگی اوست، سفید است پیش کسی که سفید زندگی کرده است و سیاه است پیش کسی که سیاه زندگی کرده است. مرگ هر یک ای پسر همرنگ اوست پیش دشمن دشمن و بر دوست دوست ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

🟣 خداوند سبحان نشانه های واضحی در وجود آدم نهاده است تا در روز قیامت به آنها احتجاج کند و هر حجتی را بشکند. یکی از آن نشانه ها خوراک بی جان است که آدمی آن را می بلعد و در بدن او تبدیل به سلول های جان دار می شود و به این وسیله آنچه که بی جان بود به جان و قدرت آدمی می افزاید. و این همان رستاخیزی است که در بدن انسان و این جهان پدید می آید. مانند یک دانه ی بی جان گندم که درون خاک قرار می گیرد و تبدیل به یک گیاه جاندار می شود و سپس آن گندم را از زمین برمی دارند و به آسیاب می برند و بعد در تنور آتشین قرار گرفته و تبدیل به نان می شود و این نان توسط انسان بلعیده می شود و در آخر این گندمی که از زمین برداشت و آسیاب و پخته شده در وجود انسان تبدیل به عناصر جان دار و زنده می شود و همینطور این چرخه ادامه می یابد. گندمی را زیر خاک انداختند پس ز خاکش خوشه‌ها بر ساختند بار دیگر کوفتندش ز آسیا قیمتش افزود و نان شد جان‌فزا باز نان را زیر دندان کوفتند گشت عقل و جان و فهم هوشمند ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________