🟣 ● حافظ همواره از آنچه که سرنوشت برای او مقدر کرده اظهار تسلیم می کند و می گوید: هر چه در این لیوان ریخته شده است را باید سَر کشید. آن چه او ریخت به پیمانهٔ ما نوشیدیم اگر از خَمرِ بهشت است وگر بادهٔ مست ● اما در یکجا حصار سرنوشت را می شکند و می گوید: اگر روزگار برخلاف اراده من باشد، آن را دگرگون می کنم و اجازه نمی دهم سرنوشت بر من چیره شود. چرخ برهم زنم ار غیرِ مرادم گردد من نه آنم که زبونی کشَم از چرخِ فلک ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

🟣 ● اگر همانطور که از مردم حجاب می کنید و مرتکب رذائل نمی شوید، از خدا هم حجاب کنید تبدیل به فرشته می شوید. اگر حجاب کنی از خدا، فرشته شوی چنین که می‌کنی از مردمان حجاب اینجا ● شخصی خدمت پیامبر عرض کرد: مرا وصیتی کن. حضرت فرمود: آن طوری که از یک شخص شریف و صالح از بستگانت شرم و حیا می کنی و احترام و ارزش او را مراعات می کنی، از خداوند متعال هم حیا داشته باش. قِيلَ لِلنَّبِيِّ ص أَوْصِنِي قَالَ اسْتَحْيِ مِنَ اللَّهِ كَمَا تَسْتَحْيِي مِنَ الرَّجُلِ الصَّالِحِ مِنْ قَوْمِكَ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

🟣 ● مرگ بسیار حقیر است در مقابل تحمل و صبر آدمی. مرگ یکبار و در یک آن اتفاق می افتد؛ ولی تحمل، حمل کردن وزنه سنگینی مانند بد خلقی پدر و مادر و مصائب روزگار در طول زمان است. و چون ذره ای از این تحمل را کسب کنید همچون خورشید درخشان خواهید بود. پس صبر کن صبری نیکو؛ صبری که در کنارش جزع و ناخشنودی نباشد(فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا). ذرهٔ گر تو تحمل میکنی همچو خورشیدی تجمل میکنی ● مؤمن هرگز از سه چيز خلاصى ندارد، و گاهى ممكن است هر سه این گرفتاری ها را داشته باشد: یا کسی از اهل خانه که در را به روی او می‌بندد و آزارش می‌دهد، یا همسایه‌ای که او را می‌آزارد، یا کسی که در راه رسیدن به نیازهایش او را می‌رنجاند. مَا أَفْلَتَ اَلْمُؤْمِنُ مِنْ وَاحِدَةٍ مِنْ ثَلاَثٍ وَ لَرُبَّمَا اِجْتَمَعَتِ اَلثَّلاَثُ عَلَيْهِ إِمَّا بَعْضُ مَنْ يَكُونُ مَعَهُ فِي اَلدَّارِ يُغْلِقُ عَلَيْهِ بَابَهُ يُؤْذِيهِ أَوْ جَارٌ يُؤْذِيهِ أَوْ مَنْ مَرَّ فِي طَرِيقِهِ إِلَى حَوَائِجِهِ يُؤْذِيهِ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ فقط صدای باران

🟣 ● اگر روزگاری تنها مزاج فردی انسان ها تغییر پیدا می کرد، امروز با توجه به گستردگی ارتباطات، مزاج و حالات جمعی انسان ها دگرگون می شود. و تغییر مزاج یعنی اگر صد سال قبل از رفتار و کرداری متنفر بود، امروز از ارتکاب و تمایل به آن لذت می برد و چنانچه خودش را خارج از این تغییر جمعی ببینید، شرمگین می شود. مزاجِ دَهر تَبَه شد در این بلا حافظ کجاست فکر حکیمی و رای برهمنی؟ ● برای جدا کردن رشته ای که از گناه بر گردن آدمی آویخته شده، باید مزاج او تغییر پیدا کند. و اگر با اینکه توبه کرده همچنان مزاج او از گناه پیشین لذت ببرد، این رشته و ارتباط نیز همچنان باقی می ماند. چون مزاج زشت او تبدیل یافت رفت زشتی از رخش چون شمع تافت ● مزاجی که علامه ی مجلسی از آن به تغییر حالت و ملکه در انسان یاد می کند. ملکه ای که زاینده افکار پلید و کردار پست بود، امروز زاینده افکار نیک و کردار خجسته باشد. ... الثاني أنه يبدل ملكة المعصية في النفس بملكة الطاعة ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

🟣 ● یکی از توصیه های فردوسی بزرگ برای طالبان سعادت، آزار نرساندن به دیگران است. به نیکی گرای و میازار کس ره رستگاری همین است و بس ● همان که حافظ هم در بیت خودش منعکس می کند: دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ که رستگاریِ جاوید در کم آزاریست ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________