🟣 ● برای خداوند سبحان دو نوع رحمت وجود دارد: اول رحمتی که شامل همه ی بندگان می شود و دوم رحمتی که ویژه مؤمنین است. به تعبیر حافظ خداوند در همه جا است اما به هر کسی نگاه ویژه ندارد. یا رب به‌ که شایَد گُفْت این نُکْتِه که در عالَم رُخْساره به کَس نَنْمود آن شاهِدِ هَرجایی؟ ● خداوند معبود همه چیز است، نسبت به تمام مخلوقاتش رحمان، و نسبت به خصوص مؤمنان رحیم است. «وَ اللهُ الهُ کلِّ شَی‌ءٍ، الرَّحْمنُ لِجَمیعِ خَلْقِهِ، الرَّحیمُ بِالْمُؤْمِنینَ خاصَّةً» ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

تو یک‌نوبت ای ابر رحمت، ببار... #سعدی

یا خاطر خویشتن به ما ده یا خاطر ما ز دست بگذار نه راهِ شدن، نه روی بودن معشوقه ملول و ما گرفتار #سعدی

🟣 ● گفته اند: حیرت آخرین وادی سلوک است. جایی که همه ی شهر از حسن یار می گویند، او ساکت و متحیر است. شهری مُتحَدِّثانِ حُسنت الا مُتحَیِّرانِ خاموش ● "پای شکستگان" همان متحیّران ناتوان ولی مقرب و خوانده درگاه الهی اند، در حالی که گروه دیگر به ظاهر سالم و چالاک اما رانده درگاه حضرت خداوندی اند. یکی را پای شکستی و خواندی یکی را بال و پر دادی و راندی ● مانند خفاشی که مقصد او خورشید بود و از او سوال کردند آیا به خورشید رسیدی؟ در پاسخ گفت: باید از کنار خورشید گذشته باشم که تاکنون او را ندیده ام! چون نمی‌آمد ز خورشیدش خبر گفت از خورشید بگذشتم مگر عاقلی گفتش که تو بس خفته‌ای ره نمی بینی که گامی رفته‌ای ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● از این دنیای سست بنیاد انتظار وفاداری نداشته باش چون این دنیا مثل زنی فرتوت و حیله گر است که به عروس هزار داماد معروف است. مجو درستیِ عهد از جهانِ سست‌نهاد که این عجوز، عروسِ هزار دامادست ● ای هشام! دنیا برای حضرت مسیح (ع) به صورت زنی مجسّم شد. پس از او پرسید: چند بار ازدواج کردی؟ گفت: بسیار. پرسید: آیا همه تو را طلاق دادند؟ گفت: نه، بلکه همه را کشتم. حضرت مسیح (ع) فرمود: وای بر همسران باقیمانده ات! چرا از گذشتگان عبرت نمی گیرند؟ يَا هِشَامُ تَمَثَّلَتِ الدُّنْيَا لِلْمَسِيحِ ع فِي صُورَةِ امْرَأَةٍ زَرْقَاءَ فَقَالَ لَهَا كَمْ تَزَوَّجْتِ ؟فَقَالَتْ كَثِيراً. قَالَ فَكُلٌّ طَلَّقَكِ؟ قَالَتْ لَا بَلْ كُلًّا قَتَلْتُ. قَالَ الْمَسِيحُ فَوَيْحُ أَزْوَاجِكِ الْبَاقِينَ كَيْفَ لَا يَعْتَبِرُونَ بِالْمَاضِينَ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 از خداوند بندگانی هستند که خوف و خشیتِ او، آن‌ها را ساکت کرده است [اما] نه از روی ناتوانی در سخن گفتن. آن‌ها فصیحان، صاحبان بلاغت و خرد هستند که به خدا و ایام او آگاهند. اما وقتی عظمت خداوند را یاد می‌کنند، زبان‌هایشان می‌شکند و دل‌هایشان منقطع می‌شود و عقل‌هایشان حیران می‌گردد و خیال‌هایشان گم می‌شود؛ این‌ها به خاطر بزرگداشت و عظمت خداوند است. وقتی از این حالت به هوش می‌آیند، به سوی خداوند با اعمال پاک و خالص می‌شتابند و خود را در کنار ظالمین و خطاکاران می‌شمارند. أنَّ لِلَّهِ عِبَاداً قَدْ أَسْكَتَتْهُمْ خَشْيَتُهُ مِنْ غَيْرِ عِيٍّ وَ لَا بَكَمٍ وَ أَنَّهُمْ هُمُ الْفُصَحَاءُ الْبُلَغَاءُ الْأَلِبَّاءُ الْعَالِمُونَ بِاللَّهِ وَ أَيَّامِهِ‌ وَ لَكِنَّهُمْ إِذَا ذَكَرُوا عَظَمَةَ اللَّهِ انْكَسَرَتْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ انْقَطَعَتْ أَفْئِدَتُهُمْ وَ طَاشَتْ عُقُولُهُمْ وَ تَاهَتْ حُلُومُهُمْ إِعْزَازاً لِلَّهِ وَ إِعْظَاماً وَ إِجْلَالًا فَإِذَا أَفَاقُوا مِنْ ذَلِكَ اسْتَبَقُوا إِلَى اللَّهِ بِالْأَعْمَالِ الزَّاكِيَةِ يَعُدُّونَ أَنْفُسَهُمْ مَعَ الظَّالِمِينَ وَ الْخَاطِئِينَ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________