🟣 ● چشم نعمت بین داشته باش و نعمت های خداوند سبحان را به خود عرضه کن تا بدانی از چه کسی دور افتاده ای و در این دوری چقدر صبور بوده ای. از قدم تا فرق نعمت‌های اوست عرضه ده بر خویش نعمت‌های دوست تا بدانی کز که دور افتاده‌ای در جدایی بس صبور افتاده‌ای ● خداوند به موسی وحی کرد: مرا در نظر بندگانم و بندگانم را نیز نزد من محبوب گردان. موسی گفت: پروردگارا چگونه این کار را انجام دهم؟ فرمود: نعمت‌ها و بخشش‌هایم را به آنان یادآوری کن تا مرا دوست بدارند. أوحَى اللَّهُ تَعَالَى إِلَى مُوسَى حَبِّبْنِي إِلَى خَلْقِي وَ حَبِّبْ خَلْقِي إِلَيَّ قَالَ يَا رَبِّ كَيْفَ أَفْعَلُ؟ قَالَ ذَكِّرْهُمْ آلَائِي وَ نَعْمَائِي لِيُحِبُّونِي ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

🟣 ● آنکه خودش مرتکب اعمال زشت شده و در صفحه وجودش پلیدی ها نگاشته شده است، دیگران را به پلیدی متهم می کند. و بنابراین اگر کسی بگوید: همه مردم فاسد اند یعنی خودش فاسد شده است. بد گمان باشد همیشه زشت کار نامه ی خود خواند اندر حق یار ● انسان #بدکار نسبت به همه بدگمان است زیرا همه را مانند خود میداند. الرَّجُلُ السَّوءُ لا يَظُنُّ بأحَدٍ خَيرا؛ لأنّهُ لا يَراهُ إلاّ بِوَصفِ نَفسِهِ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● برخی غذا می خورند برای اینکه زندگی و عبادت خدا کنند. و برخی دیگر زندگی می کنند تا غذا بخورند! خوردن برایِ زیستن و ذکر کردن است تو معتقد که زیستن از بهرِ خوردن است ● گذشتگان غذا می خوردند تا زندگی کنند و شما زندگی می کنید تا غذا بخورید. کان المتقدمون یأکلون لیعشون و أنْتم تعیشون لتأکلون ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 با حلوا حلوا گفتن دهن شیرین نمی شود...! ● با گفتن "چراغ" شب تاریک روشن نمی شود و با گفتن "فروردین" گلی در این باغ شکوفا نمی شود. شب نگردد روشن از نام چراغ نام فروردین نیارد گل به باغ ● مولانا می گوید: گفتن اسماء و اذکار الهی کافی نیست و اگر "ستار" می گویید، باید ستار بشوید و نسبت به عیوب دیگران ساتر باشید. ستار شو ستار شو خو گیر از حلم خدا ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● زندگی ما مجموعه ای از عادت های روزانه است که نتیجه آن بی ذوقی و خستگی مداوم است. نظامی می‌گوید: آنچه در راسِ رسیدن به سعادت قرار دارد، استقبال از اموری خلافِ عادت است. هر چه خلاف آمدِ عادت بود قافله سالارِ سعادت بود ● حافظ هم با آوردن مثالی از خود، که در آن توانسته از زلفِ پریشان معشوق به جمعیتِ خاطر برسد، نتیجه می‌گیرد که راهِ کامیابی، از شکستنِ عاداتِ به ظاهر آرامش دهنده و تکرار شونده می‌گذرد. از خلاف آمدِ عادت بطلب کام که من کسبِ جمعیت از آن زلف پریشان کردم ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

🟣 خداوند متعال، روزی‌ها را بین مخلوقاتش به حلال تقسیم کرده و آن‌ها را به حرام تقسیم نکرده است. هر کس که تقوای الهی را پیشه کند و صبر نماید، روزی‌اش از حلال به او خواهد رسید. و هر کس که حجاب ستر خداوند عز وجل را دریده و از غیر حلال برگیرد از روزی حلالش کاسته می‌شود و بر او حسابرسی خواهد شد. إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَسَّمَ الْأَرْزَاقَ بَيْنَ خَلْقِهِ حَلَالًا وَ لَمْ يُقَسِّمْهَا حَرَاماً فَمَنِ اتَّقَى اللَّهَ وَ صَبَرَ أَتَاهُ رِزْقُهُ مِنْ حِلِّهِ وَ مَنْ هَتَكَ حِجَابَ سِتْرِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَخَذَهُ مِنْ‌ غَيْرِ حِلِّهِ قُصَّ بِهِ مِنْ رِزْقِهِ الْحَلَالِ وَ حُوسِبَ عَلَيْهِ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________