🟣 «هرگاه از انجام كارى ترس داشتى، خود را يك‌باره در آن كار بیفکن، زيرا ناراحتی ترس و حذر داشتن، سخت‌تر از انجام آن كار است.» إِذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ فِيهِ، فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقِّيهِ أَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنه ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 جَهان به مَجلِسِ مَستان بی‌خِرَد مانَد که دَر شکَنجه بُوَد هَر کَسی که هُشیارَست! #صائب ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 «و بگو: پروردگارا! مرا [در هر کار و شغلی] به نیکی وارد کن و به نیکی بیرون آور و برایم از نزد خود نیرویی یاری دهنده قرار ده» وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع)إِنَّ قَوْماً مِنْ مَوَالِيكَ يُلِمُّونَ بِالْمَعَاصِي وَ يَقُولُونَ نَرْجُو فَقَالَ كَذَبُوا لَيْسُوا لَنَا بِمَوَالٍ أُولَئِكَ قَوْمٌ تَرَجَّحَتْ بِهِمُ الْأَمَانِيُّ مَنْ رَجَا شَيْئاً عَمِلَ لَهُ وَ مَنْ خَافَ مِنْ شَيْ‏ءٍ هَرَبَ مِنْهُ‏ راوی گفت: به حضرت صادق عرض کردم: عده ای از دوستان شما با گناه و معصیت سر و کار دارند و می گویند که ما امیدواریم. فرمود: دروغ می گویند، اینها از دوستان ما نیستند. اینان مردمی هستند که آرزوها وخواهش های نفسانی آنها را به این طرف و آن طرف می برد. هر کس به چیزی امید داشته باشد، قطعا برای دستیابی به آن فعالیت و کوشش می کند و کسی که از چیزی بترسد، از او باید بگریزد. ✍️ «ترجّح»: حرکت داشتن چیزی که در هوا معلق است، یعنی این طرف و آن طرف شدن. «ارجوحه» به ریسمانی می گویند که اطفال و کودکان برای طناب بازی درست می کنند و سوار بر آن شده و با حرکت کوچکی از این سو به آن سو می روند و می آیند. و مولوی نیز می گوید: امواج این دنیا، وهم و افکار و خیالات ما است و این خیالات است که مانند امواج انسان را به حرکت وا می دارد و او را بالا و پایین می کند. موج خاکی وهم و فهم و فکر ماست موج آبی محو و سکرست و فناست ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 در روزگار قدیم بسیاری از آینه ها را با آهن می ساختند و ای بسا به مرور زمان زنگار می بست و این زنگار با رنگ سبز ظاهر می شد. و حال چرا نباید بخت زنگار، سبز و خوش نباشد؟ در حالی که همواره با آینه(کنایه از محبوب و زیبارو) همراه است و همین باعث نیک بختی است. بختِ زَنگار چرا سَبز نَباشَد؟! صائب! روز و شَب دَر بَغَلش آینه‌رُخساری هَست سعدی می گوید: هَرگِز حَسَد نَبُردَم بَر مَنْصِبیّ و مالی إِلّا بَر آن که دارَد با دِلبَری وِصالی ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

و او را از جایی که گمان ندارد روزی می دهد. ___ نـــــــورمـــــــاه | @normah ____

💠 آزادی چیست؟ آزادی معمولا در دایره سیاست و اجتماع معنا می شود و هرگز آزادی بدون هیچ قید و بندی وجود ندارد و همیشه نیاز به مفهوم دیگری دارد. و البته عقل و افکار ما هم گواه بر این مطلب است؛ زیرا عقل هم ریشه با عقال است و عقال وسیله ای است که زانوی شتر را می بندد، همینطور عقل محدودیت آفرین است و انسان را از برخی مسائل محدود می کند. و فراتر و رساتر از عقل ما، سیستم عصبی انسان است که نتنها حکم به محدودیت می دهد، بلکه ما را مجازات هم می کند و اجازه نمی دهد هر کجا بروید، هر چیزی را بخورید، به هر چیزی دست بزنید، وگرنه شما را مجازات می کند مثلا اگر از مانع مقابل عبور نکنید پای شما که برخورد کرده متحمل رنج و مجازات سیستم عصبی بدن می شود. و در نهایت احکام عقلی و احکام سیستم عصبی شما در خارج با شکل "قانون" ظاهر می شود و این بار قانون است که ممکن است شما را مجازات کند. و اما اگر طبق احکام و محدودیت های عقل و سیستم عصبی رفتار کنید "عاقل" نامیده می شوید. اگر قانون مدار باشید و محدودیت های قانون را بپذیرد "شهروند خوب" شمرده می شوید. و حتی اگر قوانین شرع و دین را هم بپذیرید بعنوان "متدین" شناخته خواهید شد. و در مقابل اگر چنین نکنید دیوانه و شهروند بَد(قانون شکن) و کافر خطاب می شوید. ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

سلام و عرض ادب اگر امکان داشت ممنون میشم از طریق کافه بازار به نرم افزار #غزلیات_حافظ امتیاز دهید 🙏🌷

تنم از واسطهٔ دوری دلبر بگداخت جانم از آتشِ مهرِ رخِ جانانه بسوخت ┄┅═✾ ✾═┅┄┈ [ از واسطه ] به واسطه [ گداخت ] گداختن نوعی از سوختن است که به ذوب شدن منتهی می شود، با این تفاوت که در ذوب شدن هیچ چیزی باقی نمی ماند و حال آنکه در سوختن عادی اثراتی همچنان باقی است. حافظ می گوید: آتش به دل افتاد و تمام وجود من را دربرگرفت و در نهایت تن من از شدت این آتش ذوب شد؛ چرا که خاصیت عشق چنین است که تأثیرات بسیاری در تن و جسم آدمی دارد، همان که از سعدی پرسیدند که چرا چهره تو زرد شده است؟ گویند روی سرخ تو سعدی چه زرد کرد و سعدی در پاسخ گفت: اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم اکسیر عشق است که به جان من افتاد و باعث شد که من چنین زرد بشوم و شکایتی هم نیست چون در گذشته گویا فلزی بی ارزش همانند مس بودم و اینک زَر و طلا شده ام و به همین علت عشق را نمی توان پنهان کرد هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم و اگرچه بسیار تلاش کند، باز هم ظاهر آشفته و زرد رنگ اسرار عاشقی او را فاش خواهد کرد. البته این خاصیت عشق های زمینی و هم سطح است که وجود آدمی را می سوزاند؛ اما در عشق های آسمانی، انسان فربه و بزرگ می شود که مولوی گفت: تن فربه کند چون انسان در عشق های سطح پایین خودش را فنا می کند؛ ولی در سطح بالا به وصال که برسد، فناء فی الله می شود، همانگونه که لیوان آب وقتی که به استخر ریخته شود بزرگ می شود داغ بلندان طلب ای هوشمند تا شوی از داغ بلندان بلند پس این داغ بلند که برای عشق آسمانی است را بپذیر تا بُلند شوی ] جانانه ] قدماء می گفتند: اگر قافیه تکرار شود نیکو نیست، مگر قافیه در مصرع چهارم باشد و حافظ نیز در این مصرع چهارم جانانه را تکرار کرده است تا مطابق سخن قدماء رفتار کرده باشد [ مهر ] مهر دو معنا دارد ۱. خورشید ۲. مهربانی و طبق معنای نخست چنین معنا می شود: رخ تو که مانند خورشید سوزان است، جان مرا به آتش می کشد. [ تن و جان ] حافظ می گوید: تن و جان من(تمام وجود من) اسیر آتش عشق شدند و به همین علت چیزی برای از دست دادن ندارم #نور_ماه #غزلیات_حافظ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

🟣 بگو خدا و بعد همه را رها کن قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

🟣 فصیح ترین مردم آن کسی است که در مقابل سؤال ناگهانی پاسخی دهد که سوال کننده را ساکت سازد. الْمُجِيبُ الْمُسْكِتُ عِنْدَ بَدِيهَةِ السُّؤَالِ‏ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________