چهارراه کالج تهران سال ۱۳۳۶ خورشیدی @nostalzhi60

یادش بخیر، قدیما مهمون میومد خونمون میگفتن قبله کدوم طرفه؟ اما الان تا میان میگن پسورد وای‌فای‌تون چیه؟ 😁 ‌ قدیما خانوما دورهم میشستن سبزی پاک میکردنُ غیبت میکردن، خوشبختانه الان این عادتشونو ترک کردن. البته فقط قسمت سبزی‌پاک کردنشونو😂 ‌ یادش بخیر قدیما یه مکانی بـه اسم “روی تلویزیون” وجود داشت. 📺 ‌ یادش بخیر، تو مدرسه که زنگ تفریح تموم میشد، مامور آبخوری دیگه نمی‌ذاشت آب بخوریم🤨. ‌‌ قدیما، داماد سرخونه شدن ننگ بود، اما الان پرتاب سه امتیازی محسوب میشه 😁 ‌ قدیما کسى اﺯدواج میکرﺩ ٧شبانه روﺯ شاﻡ و نهاﺭ و مراسم بوﺩ، الان ٧شبانه رﻭز عکس آپلوﺩ میکنن اینستاگراﻡ. ‌ ‏قدیما، ملت میرفتن مسافرت برای خوشگذرونی. الان میرن برای تهیه عکس پروفایل. ‌ خلاصه که اصن یه وضعیه😁 @nostalzhi60

😍یادش بخیر چ روزای بود یادم توایوان میشستم قند خورد میکردم هرازگاهی ی قند میخوردم 😀😀 اما حالا قندا خورد شده اماده خریدن @nostalzhi60

دلم صبح تابستون میخواد... روی تراس خونه بابابزرگم... بیدار شدن توی هوای سرد صبحگاهی، ولی زیر یه لحاف گرم و سنگین. ‌‌ بابابزرگم سر صبح باغچه‌ها رو آب داده و بوی باغچه خیس و گل محمدی‌هایی که مادربزرگم چیده و توی سبد ریخته فضا رو پر کرده. ‌ سفره صبحونه پهن شده و چای تازه‌دم... و رادیوی همیشه روشن بابابزرگ و صدای دلنشین عباس شیرخدا... که یک روز پرتکاپوی دیگه رو وعده میداد. دلم لحظه لحظه شادی‌های بی‌بهانه کودکی رو میخواد، در عصری که نه پدربزرگ هست، نه مادربزرگ نه اون تراس و نه حتی اون خونه... ‌ دلهاتون پر از شادی‌های بی‌بهانه... @nostalzhi60

موقعی که این فیلم پخش شد چند سالتون بود؟ فیلم رویای خیس @nostalzhi60

قم ، اطراف حرم حضرت معصومه(س) ۱۲۰ سال پیش... @nostalzhi60

یاد باد روزگارانی که مادران در سرما و گرما بچه ها را به مدرسه می رساندند و در راه حرفشان نصیحت کردن بود و حرفهای دلنشین مادرانه... یاد دلشوره های مادر در صبح های زمستانی بخیر که تا موقع رفتن به مدرسه بارها می گفت: مادر آروم بری، بازیگوشی نکنی، کوچه یخ زده و لیزه، کلاهت رو بکش روی گوشهات، با بچه ها نپرین به هم... یاد شبهای زمستان کنار علاءالدین و بخاری نفتی و تلویزیون های سیاه و سفید بخیر که بارها مادر می گفت مشقهات یادت نره، بنویس... جلوی تلویزیون نشین چشات ضعیف میشه مادر... یاد مادرانی که پناهمان بودند در روزهای خوب کودکی بخیر لحظاتی از فیلم مترسک؛ سال ۶۲ @nostalzhi60

لحظاتی از پشت صحنه دوبله کارتون ای کیوسان سال ۱۳۷۱ @nostalzhi60

کدومشو داشتی؟ @nostalzhi60

تو این صحنه رو زندگی کردی بهترین سال های زندگی همون موقع ها بود، بدون دردسر و دغدغه، تازه امتحانات ابتدایی که تا آخر اردیبهشت یه املا و جمع و تفریق بود تموم شده بود و زیر باد کولرآبی با اون صدای تق تقش بازی می کردیم... @nostalzhi60

فقط اونی که میکروفون رو میگیره😂 هر کی ام از در میاد تو سریع شروع میکنه همرنگ جماعت شدن😂👌 چه خوب بوده مراسمای قدیم😢 @nostalzhi60

قدیما تو خونه مادربزرگ‌ها یکی از این دکور و طاقچه ها همیشه بود... @nostalzhi60

نمونه ای از وسایل مردم آزاری هامون🙂 @nostalzhi60

زنگ مردم واسه ما دهه شصتیا وسیله بازی محبوبی بود می زدیم و با سرعتی معادل سرعت یوز ایرانی از صحنه دور می شدیم😃 @nostalzhi60

یادمه عروسکارو فشار میدادیم این آهنگه پلی میشد @nostalzhi60

نمایی از مسجد شیخ لطف الله در میدان نقش جهان اصفهان سال 1343 @nostalzhi60

ولی کاش مامان بزرگا همیشه زنده باشن🥺 چقدر با اونا زندگی هامون قشنگتره... @nostalzhi60

یکی از پرکاربردترین شیوه های تربیتی بودن ایشون😃 @nostalzhi60

کاش الان یکی از روزای تابستونیه دهه‌ی شصت یا هفتاد بود صبح زود بیدار میشدیم صبحانه میخوردیم کارتونمون میدیدیم بعدشم راهی کوچه میشدیم تا ظهر موقع ناهار با صدا زدنای مامان برمی‌گشتیم خونه🥺 @nostalzhi60

بیست و چهار سال قبل و تب تند رقص تکنو پارک جمشیدیه‌ در شمال تهران، تابستان هفتاد و نه @nostalzhi60

کتاب ریاضی اول دبستان...سال ۱۳۷۲ @nostalzhi60

دلم دوستی های دوران بچگیمو میخواد... @nostalzhi60

یادتونه یه زمانی گوشه دفتر مدرسه یه کارتن مقوایی بود که توش پر بود از لوازم گمشده؟ @nostalzhi60

تهران سال 1355 @nostalzhi60

نمایی از مسجد شیخ لطف الله و میدان نقش جهان از بالای کاخ عالی قاپو اصفهان سال 1339 @nostalzhi60

یادش بخیر وقتی سرِکلاس حوصله درس رو نداشتیم الکی مدادو بهونه میکردیم بلند میشدیم و میرفتیم گوشه کلاس دمِ سطل آشغال بتراشیم... @nostalzhi60

کتاب پلنگ صورتی رو داشتین؟ @nostalzhi60

😃حالا بریم یک گوشه ای بشینیم برنامه بعدی رو ببینیم 😍 یادش بخیر🥺 @nostalzhi60

نوستالژی ترین کتونی تاریخ ایران 😍 @nostalzhi60

قدیم‌ترا رسم دنیا این نبود؛ شبا به عشق این می‌خوابیدیم که زودتر صبح‌شه هر وقت گشنه بودیم غذا می‌خوردیم هر جا خسته می‌شدیم می‌خوابیدیم تا دلمون می‌گرفت گریه می‌کردیم هیچی وقت نداشت زمان یه گوشه نشسته بود و تماشامون می‌کرد... شایدم منتظر بود که قد بکشیم و بهمون بگه بسه... حالا شماها بشینید و تماشام کنید! @nostalzhi60