دلم کمی قدیم می خواهد ... کرسی مادربزرگ را ... آن دیزی هایی که هر ظهر جمعه در مطبخ بی بی خاتون در حال قل قل بود را... گرمای واقعی در عمق سرمای زمستان را حتی دلم آن روز هایی را می خواهد که حتی از صبحش هم انگار خدا یک کیسه خوشبختی برایت کنار گذاشته است... دلم خنده زمان کودکی را می خواهد آن بستنی های زی زی گولو که با داشتنش خوشبخت ترین انسان کره خاکی بودیم من چیز زیادی نمی خواهم فقط دلم شادی کوچکی می خواهد آنقدر کوچک، که کسی آن را از من نگیرد ... @nostalzhi60

چهارراه کالج تهران سال ۱۳۳۶ خورشیدی @nostalzhi60

یادش بخیر، قدیما مهمون میومد خونمون میگفتن قبله کدوم طرفه؟ اما الان تا میان میگن پسورد وای‌فای‌تون چیه؟ 😁 ‌ قدیما خانوما دورهم میشستن سبزی پاک میکردنُ غیبت میکردن، خوشبختانه الان این عادتشونو ترک کردن. البته فقط قسمت سبزی‌پاک کردنشونو😂 ‌ یادش بخیر قدیما یه مکانی بـه اسم “روی تلویزیون” وجود داشت. 📺 ‌ یادش بخیر، تو مدرسه که زنگ تفریح تموم میشد، مامور آبخوری دیگه نمی‌ذاشت آب بخوریم🤨. ‌‌ قدیما، داماد سرخونه شدن ننگ بود، اما الان پرتاب سه امتیازی محسوب میشه 😁 ‌ قدیما کسى اﺯدواج میکرﺩ ٧شبانه روﺯ شاﻡ و نهاﺭ و مراسم بوﺩ، الان ٧شبانه رﻭز عکس آپلوﺩ میکنن اینستاگراﻡ. ‌ ‏قدیما، ملت میرفتن مسافرت برای خوشگذرونی. الان میرن برای تهیه عکس پروفایل. ‌ خلاصه که اصن یه وضعیه😁 @nostalzhi60

😍یادش بخیر چ روزای بود یادم توایوان میشستم قند خورد میکردم هرازگاهی ی قند میخوردم 😀😀 اما حالا قندا خورد شده اماده خریدن @nostalzhi60

دلم صبح تابستون میخواد... روی تراس خونه بابابزرگم... بیدار شدن توی هوای سرد صبحگاهی، ولی زیر یه لحاف گرم و سنگین. ‌‌ بابابزرگم سر صبح باغچه‌ها رو آب داده و بوی باغچه خیس و گل محمدی‌هایی که مادربزرگم چیده و توی سبد ریخته فضا رو پر کرده. ‌ سفره صبحونه پهن شده و چای تازه‌دم... و رادیوی همیشه روشن بابابزرگ و صدای دلنشین عباس شیرخدا... که یک روز پرتکاپوی دیگه رو وعده میداد. دلم لحظه لحظه شادی‌های بی‌بهانه کودکی رو میخواد، در عصری که نه پدربزرگ هست، نه مادربزرگ نه اون تراس و نه حتی اون خونه... ‌ دلهاتون پر از شادی‌های بی‌بهانه... @nostalzhi60

موقعی که این فیلم پخش شد چند سالتون بود؟ فیلم رویای خیس @nostalzhi60

قم ، اطراف حرم حضرت معصومه(س) ۱۲۰ سال پیش... @nostalzhi60

یاد باد روزگارانی که مادران در سرما و گرما بچه ها را به مدرسه می رساندند و در راه حرفشان نصیحت کردن بود و حرفهای دلنشین مادرانه... یاد دلشوره های مادر در صبح های زمستانی بخیر که تا موقع رفتن به مدرسه بارها می گفت: مادر آروم بری، بازیگوشی نکنی، کوچه یخ زده و لیزه، کلاهت رو بکش روی گوشهات، با بچه ها نپرین به هم... یاد شبهای زمستان کنار علاءالدین و بخاری نفتی و تلویزیون های سیاه و سفید بخیر که بارها مادر می گفت مشقهات یادت نره، بنویس... جلوی تلویزیون نشین چشات ضعیف میشه مادر... یاد مادرانی که پناهمان بودند در روزهای خوب کودکی بخیر لحظاتی از فیلم مترسک؛ سال ۶۲ @nostalzhi60

لحظاتی از پشت صحنه دوبله کارتون ای کیوسان سال ۱۳۷۱ @nostalzhi60

کدومشو داشتی؟ @nostalzhi60

تو این صحنه رو زندگی کردی بهترین سال های زندگی همون موقع ها بود، بدون دردسر و دغدغه، تازه امتحانات ابتدایی که تا آخر اردیبهشت یه املا و جمع و تفریق بود تموم شده بود و زیر باد کولرآبی با اون صدای تق تقش بازی می کردیم... @nostalzhi60

فقط اونی که میکروفون رو میگیره😂 هر کی ام از در میاد تو سریع شروع میکنه همرنگ جماعت شدن😂👌 چه خوب بوده مراسمای قدیم😢 @nostalzhi60