۳. «دین» پشتوانه سعادت اولین شرط بقا و سعادت هر موجود زنده توافق و هماهنگی او با محیط است. توافق با محیط در مورد انسان از دو بعـد قابل توجه است: هـم محیط طبیعی؛ یعنی آب و هوا و سرما و گرما و... باید مناسب زندگی انسان باشد و هم محيط اجتماعی. بعضی از حیوانات نیز زندگی اجتماعی دارند اما چون براساس غریزه عمل میکنند با مشکلی مواجه نیستند؛ در حالی که انسان خود شرایط اجتماعی خود را انتخاب میکند و می سازد. در ایجاد این شرایط و محیط مناسب دو جنبه مهم باید لحاظ شود؛ اولا قانون اجتماعی باید موافق احتياجات انسان باشد، یعنی بر مبنای عدالت اجتماعی و حفظ منافع فرد در جامعه وضع شود؛ ثانيا زندگی تک تک انسان ها هم باید با قوانین اجتماعی و آداب و عادات رایج سازگار باشد و این سازگاری حاصل نمی شود مگر با تسلیم و رضـا بـه مصالح جمع و چشم پوشی از منافع شخصی در مقابل مصلحت کل جامعه... این جاست که اهمیت دین در تأمین سعادت بشر مشخص می شود. دین در ایجاد محیط مناسب در جهت نیل به سعادت و برای سازگاری جامعه با افراد و ایجاد عدالت اجتماعی دستوراتی داده و هم در انطباق روحیه هر یک از افراد با مصالح عالی اجتماعی تلاش نموده؛ به طوری که بدون اعتقاد به خدا چشم پوشی از منافع شخصی هیچ منطق موجهی ندارد. #خلاصه #شهید‌مطهری #حکمت‌هاواندرزها @nouruddin_ir

۴. بردگان و آزادگان حضرت امیرالمومنین سلام الله علیه می فرمایند: «مردم دنیا دو دسته اند: عده ای در ایــن بـازار‌ خود را به پول و مقام و هوس و ... می فروشند و برده دنیا می شوند، و عده ای خود را می خرند؛ شخصیت حقیقی خود را یافته، بزرگواری و عزت نفس ذخیره میکنند و آزاد می سازند.» بعضی می پندارند همین که مملوک دیگری نیستند، آزادند؛ نمیدانند که اسارت هزار شکل دارد! نمیدانند اسارت طمع و هوا و هوس و عادات جاهلانه بودن نیز نوعی بردگی است. یوسف صدیق علیه السلام سالها از نظر جسمانی برده بود، اما همو اثبات کرد که آقاتر و آزادتر از او در مصر وجود ندارد. آزاده کسی است که روح او در بند چیزی نباشد؛ همان طور که در تاریخ بسیاری از افراد از لحاظ قانون ظاهری غلام و برده‌ بودند ولی آزادترین روح را داشتند. قرآن کریم می فرماید: «زیان دیدگان واقعی خودباختگانند، آنها که شخصیت انسانی خود را از دست داده اند. امام صادق علیه السلام می فرماید:«تنها یک گوهر بهای این نفس گرانبهاست و آن خــود خداوند میباشد.» #خلاصه #شهید‌مطهری #حکمت‌هاواندرزها @nouruddin_ir

۵. یاد خدا، تنها مایه آرامش جان همان طور که انسان گاهی از ناحیه جسم و بدن خود دچار عوارض خوب و بد می شود، در ناحیه روح نیز گاهی مبتلا به یک رشته عوارض و حالات مشابه می گردد. هرچند تن و روح از جهاتی متفاوتند؛ به عنوان مثـال تــن حجـم و وزن محدود دارد و دچار پیری و مرگ می شود، در حالی که روح چنین نیست. امــا از بسیاری جهات مشابه یکدیگرند؛ مثلا بدن برای این که شاداب بمانـد، بـه غذاها و آشامیدنی هایی احتیاج دارد. روح نیز به سهم خود غذا می خواهد و غذایش، علم و ایمان و یقین است همان طور که بدن در اثر نرسیدن غذای کافی پژمرده و افسرده میشود روح نیز پژمردگی و افسردگی دارد و مثل بدن محتاج معالجه و دارو می گردد. روح انسان احتیاج دارد به محبت دیدن و محبت کردن، احتیاج دارد به نظم اخلاقی به فهم، معرفت، دانش و به تکیه گاه محکمی که در کارها به او توکل کند. بعضی از مردم در خود احساس ناراحتی و افسردگی می کنند؛ در حالی که در ظاهر تمام اسباب و وسایل زندگی، رفاه و آسایش را دارند و علت این نارضایتی را درک نمیکنند. این عده باید بدانند که یک سلسله احتیاجات معنوی آنها برآورده نشده است. باید اعتراف کنند که ایمان هم یکی از حوایج فطری؛ بلکه بالاترین حاجت است و اگر نور خدا را در درون خود مشاهده کنیم و یاد او را همواره در روح و جانمان زنده نگاه داریم آن وقت است که معنای سعادت و آرامش و لذت حقیقی را درک میکنیم. #خلاصه #شهید‌مطهری #حکمت‌هاواندرزها @nouruddin_ir