eitaa logo
کانال ائمه جماعت
1.8هزار دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
2.4هزار ویدیو
3.2هزار فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔷بایستگی های نیت روزه 🔹1.قصد قربت و اخلاص، یعنی روزه را برای انجام فرمان خداوند به جا آورد. 🔹2. در روزۀ واجب، نیت روزه از ظهر تأخیر نیفتد. 🔹3. تصمیم در خودداری نمودن از چیزهایی که روزه را باطل می کند. 🔹4. در غیر روزۀ رمضان باید نیت روزه را معین کند، مثلاً معین کند که روزۀ قضا یا کفاره و ... است. 🔹5. نیت در روزۀ واجب معین مانند روزۀ ماه رمضان باید استمرار داشته باشد، یعنی در بین روز از نیت روزه بر نگردد. 📚( احکام رمضان، صفحه 21)
🔷معیار زمان امساک 🔘مسأله: ملاک امساک برای روزه، طلوع فجر صادق است بنابراین اگر روزه دار با شروع اذان اطمینان به طلوع فجر پیدا کند نباید چیزی بخورد و اگر لقمه ای در دهان دارد نباید فرو ببرد. اما اگر اطمینان به دخول وقت پیدا نکرده است می تواند چیزی بخورد ولی اگر بعداً معلوم شود که در وقت طلوع فجر چیزی خورده است باید قضای آن روز را هم بگیرد، بنابراین احتیاط آن است که چند دقیقه قبل از اذان صبح از خوردن و آشامیدن امساک نماید تا دچار شبهۀ بطلان روزه و وجوب قضا نشود. 🔘مسأله: باید مقداری پیش از اذان صبح و مقداری هم بعد از مغرب از انجام کاری که روزه را باطل می کند خودداری کند. 🔘مسأله: برخی فکر می کنند تا اذان تمام نشده و یا تا مؤذن الله اکبر نگفته می توانند خوردن سحری را ادامه دهند، در حالی که تا وقت اذان صبح رسید، نباید چیزی بخورند. 🔻 پرسش: اگر شخصی با اعتقاد به اینکه هنوز اذان صبح را نگفته اند، مشغول خوردن سحری شود سپس متوجه گردد که وقت اذان صبح گذشته است، حکم روزۀ او چیست؟ 🔺پاسخ: اگر بدون بررسی و تحقیق در طلوع فجر مشغول خوردن سحری شده روزه اش باطل است و باید قضا کند. البته باید تا مغرب از مبطلات امساک کند. 📚( احکام رمضان، صفحه 21)
📖لذت امساک 🔰برخی می خورند تا لذت ببرند و برخی امساک می کنند تا لذت ببرند، که اولی لذت انفعالی است و دومی لذت عملی. یکی از اقسام روزه ای که به حرمت آن فتوا داده اند «صوم الوصال» است. از تفاسیر صوم الوصال یکی این است که کسی نیت کند از اول اذان صبح امروز تا اول اذان مغرب فردا، یعنی دو روز و یک شب، روزه بگیرد که جمعا یک عبادت شود و شب هم جزو روزه او قرار بگیرد. ⬅️مرحوم ابن بابویه قمی (رضوان الله علیه) به طور «مرسل» از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل می کند که «نهی رسول الله عن صوم الوصال» . ولی دیدند خود پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم این کار را می کند، چون رسول خدا مختصاتی دارد؛ مثل اینکه، نماز شب بر پیغمبر واجب است و بر دیگران واجب نیست، به آن حضرت صلی الله علیه و آله و سلم عرض کردند: چطور شما مردم را از صوم وصال نهی می کنید، ولی خودتان آن را انجام می دهید؟ آن حضرت طبق این نقل، فرمود: 🔸«انی لست کاحدکم انی اظل عند ربی فیطعمنی و یسقینی» من مانند یکی از شماها نیستم؛ من نزد پروردگار خودم به سر می برم و او مرا طعام و آب می دهد و از این رو احساس گرسنگی و تشنگی نمی کنم؛ ولی شما چنین نیستید، اگر دو روز، و یک شب پشت سر هم، روزه بگیرید و در این مدت متصل غذا و آب نخورید، برای شما درد آور است. ❇️این سخن حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم که فرمود: «من مانند یکی از شماها نیستم» به این معناست که شما از خوردن لذت می برید، ولی من از نخوردن لذت می برم. البته نسبت به «ماسوی الله» او لذت فاعلی دارد، و گرنه نسبت به ذات اقدس اله، از آن جهت که بنده او و مستفیض است، لذت انفعالی دارد. ✅این حدیث، تفسیر لطیفی برای آیاتی است که قرآن کریم از زبان ابراهیم خلیل (علیه السلام)، نقل می کند: «الذی خلقنی فهو یهدین و الذی یطعمنی و یسقین و اذا مرضت فهو یشفین» خدا خالق، هادی، مطعم، ساقی و شافی من است. این آیات، درجات گوناگونی را تحمل می کند که همه آنها صحیح است. درجه ظاهریش، این است که خدا، مطعم این غذای ظاهری است که ما می خوریم: «... یرزق و لا یرزق و یطعم و لا یطعم» ⬅️نیز خداوند دستگاه جهاز هاضمه و گوارش و نیروی لذت بردن را به ما عطا کرده است؛ اما معنای لطیفی را که در حدیث رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آمده، می توان در باره ابراهیم خلیل (علیه السلام) بیان کرد که ابراهیم خلیل، تنها نمی خواهد بگوید که غذا و آب ظاهری مرا خدا می دهد و بیماری ظاهری مرا خدا شفا می دهد، بلکه می گوید همان گونه که او غذا و آب ظاهری را عطا می کند و بیماری ظاهری را شفا می دهد، غذا و آب باطنی را نیز می دهد و بیماری باطنی را هم شفا می دهد. 🔺روشن شد که گاهی انسان از نخوردن و گاهی از خوردن، لذت می برد. غالب انسانها که گرفتار لذت بری از خوردن و نوشیدن هستند، این لذتها، انفعالی است، نه فاعلی؛ ولی کسانی که از نخوردن و ننوشیدن و روزه گرفتن لذت می برند، لذتهای آنها لذتهای فاعلی است.
🔷وقت افطار 🔻پرسش: روزه را چه وقت باید افطار کرد؟ 🔺پاسخ: هنگامی که مغرب شرعی باشد و بتوان نماز خواند؛ البته انسان باید به رسیدن وقت مغرب یقین یا اطمینان داشته باشد و نمی توان تنها به شنیدن صدای اذان اکتفا کرد، بلی اگر مطمئن باشد که اذان را دقیقاً در وقت شرعی می گویند می تواند افطار کند، ولی بهتر است همیشه چند دقیقه بعد از اذان، افطار نماید تا یقین حاصل کند که قبل از وقت، افطار نکرده است. 🔻پرسش: آیا با شروع اذان مغرب رادیو و تلویزیون، افطار روزه جایز است؟ 🔺پاسخ: همه مراجع به جز آیت الله بهجت: اگر یقین دارید با اذان رادیو و تلویزیون وقت داخل شده، اشکال ندارد. آیت الله بهجت: به محض اینکه قرص خورشید در افق پنهان شود، افطار روره جایز است، ولی احتیاط مستحب آن است که مدتی صبر کند تا سرخی طرف مشرق از بین برود. 🔹مسأله: اگر روزه دار به گفتۀ کسی که می گوید مغرب شده افطار کند و بعد معلوم شود مغرب نبوده قضا و کفارۀ روزه بر او واجب است، ولی اگر خبر دهنده عادل بوده، فقط قضای آن روز واجب است. 📚(احکام رمضان، صفحه 22)
❓نماز وقت افطار-نماز اول وقت ❓❓هنگام اذان مغرب، افطار کردن بهتر است، یا خواندن نماز مغرب و عشا؟ ♦️مستحب است انسان تا آنجا که ممکن است بدون عذر شرعی نماز را از اول وقت تأخیر نیندازد، مگر این که کاری که انجام آن شرعا مقدم بر نماز باشد مانند نجات جان یا مال محترم و یا دادن طلب کاری یا امانت مردم یا تطهیر مسجدی که نجس شده و همین طور اگر منتظر برپا شدن جماعت باشد تأخیر نماز اشکال ندارد.هر چه به اول وقت نزدیکتر باشد ثوابش بیشتر است. ☑️در مورد وقت افطار گفتنی است؛ خواندن نماز مغرب و عشا بهتر است؛ ولى اگر کسى منتظر او است یا بسیار گرسنه است که نمى تواند نماز را با حضور قلب بخواند، افطار کردن بهتر است.توضیح المسائل مراجع، ج ۱، م ۱۷۵۰.