بعضی از انسان ها هستند که مناجات هاشون از جنس _خدایا مرا پاکیزه بپذیر_ هست! اینجور آدم ها از دور بقیه _خیال _می کنند زندگی های سختی دارند! غافل از اینکه هر دردی که به این ها وارد میشه در واکنش اول لبخندی به روی لب هاشونِ.. از این بابت که خودشون می دونند این درد کوچک یا بزرگ سوزان یا کشنده بخشی از پاک کنندگی فلان گناه یا خطاست! شوخی شوخی از این عهد ها نکنید، واقعا باید _مرد میدان_ بود!

معمولا هم در ابتدای این حالت درد ها و رنج های جسمی در مقادیر بزرگ نصیب میشه.. درد یا رنجی که چند ماه انسان رو درگیر می کنه علت رو می خواد ریشه یابی کنه دو حالت داره یا همون ابتدا سریع متوجه عهد و قرارش میشه یا روز ها می گذره و بعد متوجه میشه..

گاهی این درد جسمی گاهی روحی روح هایی که در تلاش هستند درد جسم در مقابل درد روح براشون خیلی قابل تحمل تر!

می گفت در حد چند دقیقه برای یک کاری (..) بعدش با خودم گفتم ای وای من چیشد همچین شد؟ می گفت یقین داشتم این موضوع برای من جزایی داره.. نماز صبح خواب موندم!

از درد قضا شدن نماز صبح تا چند روز به خودش می پیچید.. خوب این انسان به حتم دردی که روحش از یک قضا شدن کشیده چندین برابره یک درد جسمی! اونی که درد جسم رو می کشه، لبخند میزنه که خدایا شکرت.. اما اونی که جزاش درد روح امان امان..

این دو موضوعی (درد جسم و روح _علاقه ها) که مطرح شد در ظاهر تفکیک شده و در باطن از خون و پوست یکدیگر بودن کاش فکر کنیم روشون

بعضی از غم ها و رنج ها و درد ها هستند که حتی نمیشه به رفیق ترین، محبوب ترین، نزدیک ترین آدم زندگیت بگی! این ها رو باید بریزی تو کوله پشتیت ببری پیش امام، تو کنج خلوت دونه به دونه باز کنی و بگی.. اون وقت همون درد و رنج ریشه میده و بزرگ میشه و سر انجام یک روز به خودت میای می بینی ثمره درخت ولایتت میوه شیرینی از جنس نگاه ابی عبد اللهِ.. _برای خانواده صبور و کلبه ترنمات

مومن کتوم است و این کتمان، فقط به اسرار مگو نیست که کتمان درد و رنج هم هست. تو چه حقی داری آنچه را که دوست به تو داده، نه با دوست،که با دشمن او در میان بگذاری؟ آن قدر کم تحمل هستیم که در دلمان را باز گذاشته ایم و هر کس در آن خانه گرفته، هرکس از آن خبر دارد. استاد عین صاد عزیز ❤️ حرکت/ص ۲۸۸

قبل از گفتن هر رنج مقدسی پیش اهلان و نا اهلان این سخن دوست نرود از یادت!

یک هول ریز ندیم نور دوز بشه ۴٠٠ تایی؟ https://eitaa.com/Nor_doz