غربت ... ذات انسان با غربت عجین است... غربت انسان همان امانت کمرشکن است، امانتی که آسمان ها و زمین طاقت بردوش کشیدنش را نداشتند ... امانتی که مستانه بر لبه ی پرتگاه ها دویدن است خوفناک اما زنده... لحظه ای غفلت سرانجامش سقوط و لحظه ای هوشیاری سرانجامش سقوط ... آری انسان عین این امانت بود اما او هم عجولانه، صبر بر این غربت را بر زمین صاف افکند و نشست تا فریاد آزادی سر دهد ... او از چند قرن پیش این غربت را تدارک دید و با شتاب پا به فرار گذاشت ... ناگهان به نمایش رعب آوری از تدارک بی معنایی پرتاب شد شروع به ساختن و محاسبه و نظم و ترتیب امور کرد... نظم و محاسبه را چنان به میدان آورد که خودش از میدان خارج شد ... بی دست و پا و بی ریشه، سبک و معلق در هوای آزادی پریشان حال و بی معنا اینطرف و آنطرف می رود ... او در اوج غفلت و سبکی و عمل زدگی و نظم و ترتیب، انواع و اقسام تکنولوژی ها را ساخت و در نهایت ... از فرط خستگی چون لاشه ای پای تلوزیون افتاد... دیگر حتی حال و هوای ساختن هم ندارد نه دستش به کاری دراز است نه زبانش به حرفی باز، نه وجودش به غم خواری دیگران لرزان... به این فکر می کنم چرا تعلق خاطر ما به مکان ها انسان ها و ...اینقدر سست است؟ امروز تعلق خاطر داریم و فردا بی تفاوتیم، یا سریع تا التهابی پیش می آید زیر همه چیز می زنیم یا همه افکار و رفتار انسان ها را بالا و پایین می کنیم و راحت با هر کس نشست و برخاست نداریم ... فکر کردم که جهان ما جهان نقد و بررسی کامل و تحت اختیار و سلطه در آوردن و وسیله انگاشتن همه کس و همه چیز است و در این دنیا وجود انسان سست و پریشان خاطر است و آن کس که پریشان است نسبت انسی و محکم و بحق با هیچ چیز برقرار نمی کند. نمی دانم آیا دوباره به پناهگاه وجود گریزان خواهیم شد؟ پناهگاهی که شهدا مستانه در میانه اش فریاد ها سر دادند و ما را به آن فراخواندند آنها نه با ابزار و وسایل و تدارکات و نه با ماندن که با رفتن ما را به آن فراخواندند جایی که تا ابد با هم باشیم ... 🌱 @oasisnaghde_film

وقتی برای تبلیغ رفتم با اینکه سعی کردم مثل یک دوست واقعی از جهانی که سرد و خاموش شده بگم و از جهانی که در انتظارش هستیم و گاهی با دیدن نشانه های آن به وجد می آییم ،ولی حس بدی داشتم چون احساس می کردم این نسبت هم ایدئولوژیک و سیاسی هست و ما کلا باید با انسان ها باشیم و با اونها نسبت برقرار کنیم و بدنبال تغییرشون نباشیم و حتی حس می کردم دوست ندارم به حریم بقیه وارد بشوم ولی این کلیپ حس خوبی بهم داد برای ادامه ... 🌱 @oasisnaghde_film

⭕️ توقف خودروی دکتر جلیلی به احترام خواست خانواده شهید، در مسیر سفر به قرچک #جلیلی #سعید_جلیلی #انتخابات ✅ پایگاه اطلاع‌رسانی دکتر سعید جلیلی @saeedjalily

#بسم الله الرحمن الرحیم @oasisnaghde_film

اثرگذاری در مسائل بزرگ، بیش از هر عِدّه ‌وعُدّه‌ای، بر انگیزه و ایمان و اعتمادبه‌نفسِ فعّالان متّکی است؛ و این سرمایه‌ی ارزشمند بحمداللّه در شما جوانانِ ایرانیِ مؤمن و انقلابی موجود و مشهود است. #پیام به پنجاه و هشتمین نشست اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا 🌱 @oasisnaghde_film

سلام به همه🌱 ان شاءالله ⏰سه شنبه ساعت یک جلسه هم اندیشی و طرح های پیشنهادی برای ادامه جلسات فرم.

🎞🔎 نقد و تحلیل #فیلم 🔶 با حضور اقای فاطمی 🔶 چهلمین جلسه 📆 19تیر ماه جلسه ارائه پیشنهادات برای ادامه جلسات فرم... @oasisnaghde_film

https://farsi.khamenei.ir/video-content?id=35626 شما راه هم که میروید، دارید مبارزه میکنید؛ شما، امثال شما آقای خوش‌لفظ! خوش‌لفظ، خوش‌معنا، خوش‌خواب،  یکی از حضّار: خوش‌رفیق!  معظّمٌ‌له: خوش‌رفیق،  یکی از حضّار: خوش‌زخم!  معظّمٌ‌له: خوش‌زخم(۱) -بله- یعنی شماها همین‌طور که دارید راه میروید، نفس میکشید، حرف میزنید، اظهار وجود میکنید، این خودش مبارزه است، این خودش دفاع است، یک دفاع فرهنگی است. این آقایان که شعر میگویند، کتاب مینویسند، کتاب منتشر میکنند، کارهای گوناگون فرهنگی میکنند -[مثل] تحقیقات فرهنگی- اینها همه سینه‌سپرکردن است. تقریباً چهل سال از انقلاب گذشته، توقّع بوده که دیگر اینها نباشند، امّا شما می‌بینید دارد رویِش پشت سرِ رویِش جلو می‌آید. اینها شوخی است؟  خوش‌‌‌لفظ: با نفَس شما است آقا. 🌱 @oasisnaghde_film

سلام خدا قوت هفته ی بعد که عاشوراست هفته ی بعدش انیمیشن های (همسایه ی من توتورو لاپوتا قلعه ایی در آسمان سرویس تحویل کی کی رو) و اگر رسیدید شهر اشباح قلعه ی متحرک هاول پونیو رو ببینید

معنویت و ملاقات با دوست موهبت است محصول چیزی یا کاری نیست ما به دنبال اکتساب ان هستیم یا به دنبال فراهم کردن استحقاقی در خودمان در حالی که به زبان حافظ : مایه خوشدلی انجاست که دلدار انجاست میکنم جهد که خود را مگر انجا فکنم جهد مسلما جهد شخصی نیست جهد را ما تلاش روزمره معمولی میفهمیم در حالی که نسبت عاشقانه و عارفانه یافتن اساس است مسئله ما پیدا کردن ان نگاه است، نه تلاش کردن با ان نگاه در کل همان غزل حافظ می توانیم اشنا شویم: دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم از دل تنگ گنهکار برآرم آهی کآتش اندر گنه آدم و حوا فکنم مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم خورده‌ام تیر فلک باده بده تا سرمست عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم جرعه جام بر این تخت روان افشانم غلغل چنگ در این گنبد مینا فکنم حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا من چرا عشرت امروز به فردا فکنم #حاج آقا بحرنیان #تا که قبول افتد و که در نظر آید