#حکمت_های_امیر(ع) #هفته_نهم وقال علیه السلام:الْمَسْؤُولُ حُرٌّ حَتَّى يَعِدَ.  حکمت ۳۳۶ نهج البلاغه امام علیه السلام فرمود : كسى كه از او درخواستى شده، تا وعده نداده آزاد است. (ولى پس از وعده دادن در گرو وعده خويش است و تا به آن وفا نكند آزاد نمى شود)» انسان در گرو وعده هاى خويش است: گفتارى است بسيار پرمعنا وحكيمانه. امام علیه السلام مى فرمايد: «كسى كه از او درخواستى شده، تا وعده نداده آزاد است»؛ (الْمَسْؤُولُ حُرٌّ حَتَّى يَعِد). پيامى كه اين كلام دارد مسئله لزوم وفاى به وعده است؛ مبادا كسى وعده بدهد باز هم خود را آزاد پندارد و گمان كند هيچ وظيفه و مسئوليتى در برابر وعده اى كه داده است بر دوش ندارد. بايد خود را همچون اسيرى بداند كه تا وعده اش را وفا نكند آزاد نمى شود. اهميت وفاى به عهد: بسيارى از افراد درمورد وعده ها و عهدهاى خود بى اعتنا و سهل انگارند در حالى كه قرآن مجيد و روايات اسلامى به آن اهميت فوق العاده اى داده اند. قرآن مجيد مىفرمايد: «(وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولا)؛ به عهد خود وفا كنيد كه از عهد (در قيامت) سؤال مى شود». #سوال👇👇 ۱_امام علی (ع) درباره وعده دادن چه فرمودند؟ ۲_این حکمت امیر (ع) چه پیامی دارد؟ ۳_خداوند در این باره در قرآن چه میفرماید؟ افق_ولایت🌥⛅️🌤☀️ @Ofogh_Velayat ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌