#مسابقه_حکمت_امیر_ع #هفته_هفتم * مِنَ الْخُرْقِ الْمُعَاجَلَةُ قَبْلَ الْإِمْكَانِ وَ الْأَنَاةُ بَعْدَ الْفُرْصَةِ (نهج‌البلاغه، حکمت ۳۶۳) از نشانه‌های حماقت، شتاب کردن در کار، پیش از فراهم آمدن امکان آن و درنگ کردن در انجام آن پس از فرا رسیدن فرصت است. حکیم و خردمند، کسی است که اولا برای انجام هرکاری، امکانات و مقدمات لازم را فراهم آورد و ثانيا با حصول مقدمات، عنصر زمان را غنیمت شمرده، پیش از فوت وقت از آن بهینه استفاده نماید. از دست دادن فرصت‌ها، باعث تأسف و اندوه است؛ اندوهی گلوگیر که به شدت انسان را عذاب می‌دهد. آری! کسی که در وقت فراغت و فرصت، به رشد و تعالی اقدام نکرده باشد روزی که همه بر سر سفره تلاش خویش خواهند نشست جز حسرت و اندوه، اندوخته‌ای نخواهد داشت. جوانی انسان، فراغت، نشاط کار، صحت و سلامت همه از فرصت‌هایی است که به سرعت می گذرد و گاه هرگز باز نمی‌گردد. ۱. حکیم و خردمند چه چیز را بهینه استفاده می‌کند؟ ۲. چه چیزی باعث اندوه می‌شود؟ ۳. چرا و چه زمان انسان جز حسرت، اندوخته‌ای نخواهد داشت؟ #فرصت_ها #نهج_البلاغه افق_ولایت🌥⛅️🌤☀️ @Ofogh_Velayat