#الگوی_موضوع_شناسی_مدرسه_بینات پیرامون موضوعات جدید و #مسائل_مستحدثه درباره ضعف های موضوع شناسی در حوزه های علمیه گفتگوهای فراوانی تاکنون صورت گرفته است. یکی از این گفتگوها، مسئله اعتماد به قول کارشناسان خصوصاً در بررسی و شناسائی موضوعات مدرن مانند بانک، بورس،واکسن، هوش مصنوعی و ... است. پذیرش #حجیت_قول_خبره درباره موضوعات جدید دو اشکال عمده دارد: ۱.درباره موضوعات مدرن تعدد اقوال کارشناسی فراوانی وجود دارد و #تعدد_روایت از یک موضوع به معنای ابهام درباره آن موضوع است و انتخاب قول مشهور یا اَشهر در این حوزه راهگشای فقیه نیست؛ زیرا #ساخت_شهرت برای یک روایت کارشناسی خاص، مبتنی بر #تبانی_و_توافق_رسانه‌ای و برنامه‌ریزی‌های تبلیغاتی شکل گرفته است و یک شهرت تجربی طبیعی محسوب نمی‌شود. ۲.متاسفانه مبنای اصولی فقها در حال حاضر محدود بوده و در آن تنها به #کشف_معذر_و_منجز و تطبیق آن با موضوعات اکتفا می‌شود و لذا به مسئله #کشف_توصیفات_شارع اصلا ورود نمی‌کنند. اگر مبانی اصولی و تعریف فقاهت تکامل یابد؛ #توصیفات_شارع می‌تواند مبنای شناسائی و بررسی #مسائل_مستحدثه قرار بگیرد. به عنوان مثال اگر یک فقیه همه مسائل و توصیفات شارع درباره #ساختمان را بررسی کند؛ به این نتیجه می‌رسد که شارع اصول ساخت موضوع ساختمان را در مجموع کلمات خود بیان کرده است و لذا قدرت بررسی گزارش‌های کارشناسی #حوزه_ساختمان و همچنین قدرت ساخت موضوع ساختمان در ذهن‌ها را پیدا می‌کند. در شرایط فعلی تنها بخشی که مورد تاکید فقیه است، بخش #اوامر_و_نواهی در موضوعی مثل ساختمان است. مدرسه تمدنی بینات @wsti_ir