بچهای یا بزرگی خواب است. میخواهیم با یک آهنگ یا حرکتی بیدارش کنیم. اهل معرفت میگویند: در آن لطف است که ذکر میگوید. به زبان نسبت میدهند که این آهنگ که از تو بیرون میآید، از طریق سمع به درون تو برمیگردد؛ شاید با این صدا خودت را از خواب غفلت بیدار کنی. همآن طور که نشستهای به تو گفتند: آقا جان! شما بیکار که نشستهای، صد دفعه «لااله الاالله» بگو. به زبان خود بگو. شاید یکی از اینها دل را از خواب غفلت بیدار کند؛ یعنی در عین حال لطافت و اسرار است که برگردد. ابتدا از درونش میگویند. دلی که با خدا باشد، منشأ آن میشود و از آنجا سرچشمه میگیرد که به زبان میآید، برمیگردد و تعلّق به خدا را تشدید میکند.
📚#آداب_خلوت_با_خدا_مناجات
✍️#مجتهدی_تهرانی