🔗🔗🔗 🔗🔗 🔗 💌هوالحق 🔗 #رمان_حورا 🖌به قلم: زهرابانو #قسمت_بیست_چهارم تا نیمه هاے شب، خیابان ها را طے ڪرد و به دستان یخ زده اش، ها مے ڪرد. وقتی به خانه رسید ڪه ڪفش هاے غریبه اے را پشت در دید. حدس زد چه ڪسے به خانه شان آمده براے همین خونش به جوش آمد. _مرتیکه پیر خجالت نمیڪشه میاد خاستگارے حورا. الان حسابشو میرسم. اےن بار خیلے جدے وارد خانه شد و قدم هاے محڪمش را سمت پزیرایے به زمین ڪوباند. مادر، پدرش و سعیدے از جا پریدند و به مهرزاد عصبانے خیره شدند. _اینجا چه خبره؟ _صداتو بیار پایین مهرزاد. چه خبرته؟ رو ڪرد به پدرش و گفت:دیگه اون مهرزاد همیشه مطیع و فرمان بر مُرد. من مے خوام بدونم این مرتیڪه اینجا چه غلطے مے ڪنه. ابروهای هر سه نفر بالا پرید و صداے در اتاق آمد. مهرزاد فهمید ڪه مونا و مارال بیرون امدند و حورا از پشت در شاهد گفتگوے او هست بنابرین تمام جرات و جسارتش را یک جا جمع ڪرد و گفت: چرا خشڪتون زده؟ دارم میگم این مرتیڪه اینجا چه غلطے مے ڪنه؟ سعیدی با چشماتچن از خشم قرمزش او را نگاه مے ڪرد و پدرش جلو امد. _حرف دهنتو بفهم پسره بے خاصیت. صداتو بیار پایین واسه من صدا بلند مے ڪنه. احترام خودتم نگه دار. یڪم شعور خوب چیزیه آقاے سعیدے مهمون ما هستن. به اخم پدرش توجهے نڪرد و گفت:من بے شخصبتم، بے خاصیتم، بے شعورم، اصلا من خود ڪثافتم اما شما ڪه پاک و طاهرے چشمات ڪور شده از ثروت این مرتیڪه. براے همین راضے شدے ڪه حورا رو دو دستے تقدیمش ڪنے بره. صدای سیلے ڪه به گوشش خورد نه تنها او را ساڪت نڪرد، بلڪه جرے تر شد و ادامه داد:خوبه آفرین.. باریڪلا پدر نمونه. جلو مهمون میزنے تو گوش پسرت.. پاره تنت.. هه _تو.. _آره من تن پرورم و هیچ ڪارے بلد نیستم. بے عرضه و تنبلم میدونم اما دیگه تحمل رفتاراتون رو ندارم. برگشت سمت مادرش و گفت:حورا به ما هیچ بدے نڪرده مامان ڪه این جورے باهاش رفتار مے ڪنے. یا اینڪه خوشحالے از این ڪه اون به زودے از این خونه بره. چرا؟ چون دختر خواهرشوهرته.. اگه دختر خاله ام بود رو چشمات میزاشتیش. مرےم خانم به اوج انفجار رسیده بود اما مهرزاد به ڪسے حق حرف زدن نمے داد. باز برگشت سمت پدرش و گفت:شما چرا به دختر خواهرت بد ڪردی...نمیدونم.. چرا گذاشتے زن و دخترت این همه ازارش بدن.. برام سواله.. ڪاش یڪم.. فقط یڪم احساس مسئولیت میڪردے و میفهمیدے حورا جز ما ڪسے رو نداره. صورتش را ڪج ڪرد و با چشمان خیسش گفت:اگه مے خواے بازم بزن.. بزن دیگه. ڪاش به جاے ڪتک زدن اون دختر بے چاره منو میزدین.. داد زد:انقدر میزدین ڪه بمیرممم چون حقم بود. عقب عقب رفت و گفت:اما..اما حق حورا.. نه ڪتک بود نه توهین نه تهمت نه تحقیر.. حقش آرامش بود با دل دریایے ڪه اون داره با خداے مهربونے ڪه اون داره لیاقتش بهترین هاست.. &ادامه دارد...  ‌‌🔖خدایـــارهایم نکــــن🔗 🔖 @khodayarahaymnakon

🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷 🕊🌷🕊 🌷 📕رمان عاشقانه،اعتقادی #من_مسلمانم 🕊 📝نویسنده : بانو الف_صاد🌷 ⚜ #قسمت_بیست_چهارم بعد از قطع کردن گوشی رفتم سمت ماشین.. سوار شدم و بدون گفتن هیچ حرفی سرمو به صندلی تکیه دادم و چشمامو بستم... انگار حضور رایان رو به کل فراموش کرده بودم که وقتی حرف زد کمی به خودم اومدم و صافتر رو صندلی نشستم: +چی شد؟کجا میری بالاخره؟! قطره اشکی از گوشه چشمم چکید...دوباره چشمامو بستم و آروم زمزمه کردم: _وقتش شده در پیش بگیرم سفرم را... جایی بروم تا تو نیابی اثرم را... من میروم اینبار به جایی که بدانند... قدر من و احساسم و چشمان ترم را... خواست حرفی بزنه که صدای اس ام اس گوشی بلند شد... با دیدن نام محیا فهمیدم اس ام اس،آدرسه... گرفتمش جلو چشمای رایان و زیرلب گفتم: _میرم اینجا... چند دقیقه ای توی ماشین به سکوت گذشت تا اینکه چشمامو باز کردم تا سوالی که از اول تو ذهنم بود رو بپرسم هرچند جوابشو تا حدودی میدونستم... مثل همیشه حرف زدن باهاش برام سخت بود... گلومو صاف کردم تا توجهشو جلب کنم ولی اون خیلی بیشتر از این حرفا غرق فکر و خیال بود... _اااامممم...میگم که... نگاه کوتاهی بهم انداخت و دوباره به جلو خیره شد... منم ادامه دادم: _wh...where is...Christian?!(کِ...کریستن کجاست؟) بعد از اتمام حرفم نفس لرزونی کشیدم... سری تکون داد و گفت: +کار داشت... کمی مکث کرد و ادامه داد: +رفته نتیجه کنکورشو...چک کنه... کنکور...منم باید چک میکردم...ولی...ندایی از درونم فریاد میزنه چک کنی که چی بشه داغ دلت تازه شه؟تو که نمیتونی بری دانشگاه...با کدوم پول میخوای بری؟...با کدوم پشتوانه؟!...پس چه اهمیتی داره که چی قبول شدی؟!... دلم میخواد بدونم کریستن چی قبول شده...ولی غرورم اجازه نمیده بپرسم... اما رایان فهمیده تر از این حرفاس چون خودش ادامه میده: +همونی که دوس داشت...روانشناسی... سعی میکنم لرزش صدامو به حداقل برسونم و میگم: +Oh,really?sounds great...(عه واقعا؟این عالیه) سری در تایید حرفم تکون میده و هیچی نمیگه... تا رسیدن به مقصد دیگه هیچ کدوم حرفی نمیزنیم... 🍃 ماشین جلو در سفید خونه محیا اینا توقف میکنه... هیچ عکس العملی نمیتونم نشون بدم... نه پیاده میشم نه حرفی میزنم... فقط از پنجره ماشین به خونه حیاط دار خیره میشم... رایان بالاخره به حرف میاد: +اینه؟ _نمیدونم... +ینی چی مگه اینجا خونه دوستت نیس؟مگه تاحالا نیومدی خونشون؟چطور نمیدونی؟ _چرا اینجا خونه دوستمه ولی تا حالا نیومدم خونشون... +الینا برنامت چیه؟! _منظورت... جملمو نصف گذاشت و گفت: +میخوای چی کار کنی؟تا کِی میخوای اینجا بمونی؟ ناخودآگاه پوزخندی زدم و با لحن سردی گفتم: _مگه براتون مهمه؟ با حرص گفت: +الینا؟! با عصبانیت بدون کنترل روی حرفا و رفتارام داد زدم: _چیه؟هِی همتون الینا الینا راه انداختین...میخوام چی کار کنم؟تا کی میخوام اینجا بمونم؟مگه مهمه؟مگه براتون مهمه؟مگه اونموقع که از خونه پرتم میکردین بیرون پرسیدین میخوای چی کار کنی؟کجا میخوای بمونی؟هان؟با توام...یکیتون براتون مهم بود؟من نمیدونم ینی مسلمون شدن انقدر بده که همتون دارین منو از خودتون میرونید؟اون از پدری و مادری که خودشون منو به دنیا آوردن و بزرگم کردن...اینم از شماها...از اون کریستنی که یه عمر ادعای برادری برام میکرد ولی الان که بهش نیاز دارم تنهام گذاشته...اون از ماریا که همیشه و همه جا منو خواهر خودش معرفی میکرد ولی الان حتی جواب تلفنامم نمیده...اینم از تو که موظفی منو از خونمون بکنی بیرون...اه... بعدم بدون اینکه فرصتی برا جواب دادن به رایان بدم از ماشین پیاده شدم و در ماشین رو به هم کوبیدم... همونجور که گریه میکردم رفتم چمدونمو از در عقب برداشتم... چمدون رو که پیاده کردم دیدم رایان از ماشین پیاده شده و جلو در خونه محیا اینا واستاده... بی توجه بهش رفتم سمت در و کنارش وایستادم...دست دراز کردم که آیفونو بزنم که صدای محیا از آیفون بلند شد: +الینا تویی؟بدو بیا تو... بعد هم در با صدای تیکی باز شد... مردد بودم برم تو یا نه که رایان یه بار دیگه زنگ زد... پرسشی نگاش کردم ولی اون روشو ازم برگردوند... بعد از گذشت یک دقیقه محیا اومد دم در و پرید تو بغلم: +سلاااام خوشکل خانمی...دلم برات تنگ شده بود...این طرفا... &ادامه دارد... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🕊🕊🕊🕊📚🌷❣🌷📚🕊🕊🕊🕊 📢 کپی رمان های کانال بدون اجازه ممنوع می باشد 📛 خدایا 🕋 رهایم نکن🔗 @khodaya_1