‍ ‍ ‌ ✹﷽✹ ═══════ ೋღ🕊 ღೋ═══════════ #مـردی‌در‌آینــه♡ #نوشته‌شهید‌مدافع‌حرم‌طاها‌ایمانی #قسمت‌‌پنجاه‌وچهارم بعد از ظهر بود و من از صبح، اون قدر محو تحقيقات بودم كه هيچي نخورده بودم ... يه راست رفتم سراغ ساندرز ... در رو كه باز كرد؛ شوک شديدي بهش وارد شد ... شايد به خاطر حرف هاي اون روز ... شايد هم ديگه بعد از اونها انتظار ديدن من رو نداشت ... مهلت سلام كردن بهش ندادم ... - دينت رو عوض كردي؟ ... يا هنوز هم مي خواي واسه تولد بري ايران؟ ... هنوز توي شوک بود كه با اين سوال، كلا وارد كما شد ... چند لحظه، فقط مبهوت بهم نگاه كرد ... - برنامه مون براي رفتن تغيير نكرده ... اما ... واسه چي مي خواي بدوني؟ ... خنده شيطنت آميزي صورتم رو پر كرد ... - مي خوام باهاتون بيام ايران ... مي تونم؟ ... كمي توي در جا به جا شد ... انتظار داشتم از فكر اينكه مجبور به تحمل من توي اين سفر بشه ... بهم بريزه و باهام برخورد كنه ... اما هنوز آرام بود ... آرام و مبهوت ... - ما با گروه هاي توريستي نميريم ... - منم نمي خوام با گروه هاي توريستي برم ... اونها حتي اگه واسه اون زمان، تور داشته باشن ... واسه شركت توي جشن نميرن ... چند لحظه سكوت كردم ... - مي تونم باهاتون بيام؟ ... هيچ كس حاضر نميشه يه غريبه رو با خودش همراه كنه ... اون هم توي يک سفر خانوادگي ... اون هم آدمي مثل من رو ... كه جز دردسر و مزاحمت براي ساندرز، چيز ديگه اي نداشتم همين كه به جرم ايجاد مزاحمت ازم شكايت نمي كرد خيلي بود ... چه برسه به اينكه بخواد حتي يه لحظه روي درخواستم فكر كنه ... انتظار شنيدن هر چيزي رو داشتم ... جز اينكه ... - ما مهمان دوست ايراني من هستيم ... البته براي چند تا از شهرها هتل رزرو كرديم ... اما قم و مشهد رو نه ... بايد با دوستم تماس بگيرم ... و مجدد برنامه ها رو بررسي كنيم ... اگه مقدور بود حتما ... چهره اش خيلي مصمم بود ... و باورم نمي شد كه چي مي شنيدم ... اگه من جاي اون بودم، حتما تا الان خودم رو له كرده بودم ... سري تكان دادم و ... - متشكرم ... اومدم ازش جدا بشم كه يهو حواسم جمع شد ... به حدي از برخوردش متحير شده بودم كه فراموش كردم از هزينه هاي سفر سوال كنم ... سريع برگشتم ... تا هنوز در رو نبسته ... - دنيل ... در نيمه باز در حال بسته شدن بود ... از حركت ايستاد و دوباره باز شد ... تا اون موقع، هيچ وقت با اسم كوچيک صداش نكرده بودم ... صدا كردنم بيشتر شبيه دو تا دوست شده بود ... - مخارج سفر حدودا چقدر ميشه؟ ... شما قطعا هتل هاي چند ستاره ميريد ... اگه دوستت قبول كرد، اون شهرهايي رو هم كه مهمان اون هستيد ... من جاي ديگه اي مي مونم ... فقط اگه رزور هتل رو اون انجام ميده ... من جايي مثل متل یا مسافرخونه رو ترجيح ميدم ... از شنيدن اين جملات من، خنده اش گرفت ... - باشه ... حتما بهش ميگم ... هر چند فكر نمي كنم نيازي به نگراني باشه ... با خوشحالي و انرژي تمام از اونجا خارج شدم ... نمي دونستم سرنوشت رفتنم چي مي شد اما حداقل مطمئن شده بودم ساندرز با اومدن من مشكلي نداره ... همه چيز به طرز عجيبي مهيا شد ... تمام موانعي كه توي سرم چيده بودم يكي پس از ديگري بدون هيچ مشكلي رفع شد ... به حدي كارها بدون مشكل پيش رفت كه گاهي ترس وجودم رو پر مي كرد ... انگار از قبل، يك نفر ترتيب همه چيز رو داده بود ... مثل يه سناريوي نوشته شده ... وكارگرداني كه همه چيز رو براي نقش هاي اول مهيا كرده ... چند بار حس كردم دارم وسط سراب قدم برمي دارم ... هيچ چيز حقيقي نيست ... چطور مي تونست حقيقي باشه؟ ... از مقدمات سفر ... تا تمديد مرخصي ... و احدي از من نپرسيد كجا ميري ... و چرا مي خواي مرخصيت رو تمديد كني؟ ... گاهي شک و ترس عميقي درونم شكل مي گرفت و موج مي زد ... و چيزي توي مغزم مي گفت ... - برگرد توماس ... پيدا كردن اون مرد ارزش اين ريسک بزرگ رو نداره ... اونها مسلمانن و ممكنه توي ايران واسشون اتفاقي نيوفته ... اما تو چي؟ ... اگه از اين سفر زنده برنگردي چي؟ ... اگه ... اگه ... اگه ... هنوز دير نشده ... بري توي هواپيما ديگه برگشتي نيست ... همين الان تا فرصت هست برگرد ... روي صندلي ... توي سالن انتظار فرودگاه تورنتو ... دوباره اين افكار با تمام اين اگرها ... به قوي ترين شكل ممكن به سمتم حمله كرد ... دست كوچيكش رو گذاشت روي دستم ... - خوابي؟ ... چشم هام رو باز كردم و براي چند لحظه بهش نگاه كردم ... - پدر و مادرت كجان؟ ... خودش رو كشيد بالاي صندلي و نشست كنارم ... - مامان رو نمي دونم ... ولي بابا داره اونجا با تلفن حرف ... #ادامه‌دارد.... ═══════ ೋღ 🕊ღೋ══════ #امام‌حسنی‌ام #عشاق‌الحسن‌محب‌الحسن‌ع https://eitaa.com/oshagholhasan_313