🔴شراب یکی از دامهای شیطان ✍انسان برای این که برخی حیوانات (از قبیل نهنگ، فیل، شیر و پلنگ) را به اختیار خود در آورد به دام نیاز دارد. #شیطان هم دام هایی دارد که به وسیله آنها #انسان ها را صید می کند. دام ها ممکن است با هم فرق داشته باشند. یکی از دام ها #شراب است. این دام شکار را به فرمان شیطان در می آورد. #امیر_المومنین علیه السلام می فرماید: یکی از چیزهایی که فتنه و فساد از آن بر می خیزد، شرب خمر است و آن دام شیطان می باشد. کسی که شراب را دوست داشته باشد؛ #بهشت بر او #حرام می شود. 📚بحار، ج 103، ص 225. تا انسان شراب نخورده باشد عقل و شعرو او بر جا است؛ ولی هنگامی که وسوسه شد و بدان آلوده گشت مهار عقلش از کف می رود و مانند حیوانات بلکه بدتر و پست تر از #حیوان می شود. ممکن است به هر #گناهی دست بزند و از هیچ کاری روگردان نخواهد بود. چون پیش از آن از انجام بسیاری #گناهان شرم می کند ولی وقتی مست شد، حیای او از بین می رود و با فکری که دارد، از حیوان هم درنده تر می شود. هرگاه انسان مست شود علنا دنبال فحشا و فساد می رود، آدم کشی می کند، حرف های پوچ و بی معنا می زند. شیطان او را به هر راهی که بخواهد می برد. در اثر مستی ممکن است پدر و مادر و نزدیکان خود را بکشد یا به مادر و خواهر خود تجاوز کند. #داستان_های_اخلاقی نقل شده که: شیطان روزی بر جوانی وارد شد و گفت: من #مرگ هستم. اگر می خواهی از دست من رها شوی باید پدر پیر خود را بکشی، یا دست و پا و سینه خواهر خود را بشکنی، یا چند جرعه از شراب بخوری، جوان قدری فکر کرد و گفت: پدرم که احترامش بر من واجب است. خواهرم هم که برای من عزیز است، درباره آنها ظالمی نمی کنم. اما برای نجات خود چند جرعه شراب می خورم و از دست مرگ رهایی می یابم. وقتی که شیطان او را به دام انداخت و در دام شراب گرفتار کرد، هم پدر خود را کشت و هم دست و پا و سینه خواهر را شکست!؟ کانال استادفاطمی نیا @ostad_Fateminia313

#فضیلت_سوره #انسان 🔹الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِی‌ذَرّ قَالَ قَرَأَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) هَلْ أَتی عَلَی الْإِنْسانِ حَتَّی خَتَمَهَا ثُمَّ قَالَ إِنِّی أَرَی مَا لَا تَرَوْنَ وَ أَسْمَعُ مَا لَا تَسْمَعُونَ أَطَّتِ السَّمَاءُ وَ حَقٌّ لَهَا أَنْ تَئِطَّ مَا فِیهَا مَوْضِعُ أَرْبَعِ أَصَابِعَ إِلَّا وَ فِیهِ مَلَکٌ وَاضِعٌ جَبْهَتَهُ سَاجِداً لِلَّهِ وَ اللَّهِ لَوْ تَعْلَمُونَ مَا أَعْلَمُ لَضَحِکْتُمْ قَلِیلًا وَ لَبَکَیْتُمْ کَثِیراً وَ مَا تَلَذَّذْتُمْ بِالنِّسَاءِ عَلَی الْفُرُشِ وَ لَخَرَجْتُمْ إِلَی الصُّعُدَاتِ تَجْأَرُونَ إِلَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ. 🔸پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ابوذر (رحمة الله  علیه) گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) هَلْ أَتی عَلَی الْإِنْسانِ را تا پایان خواند، سپس فرمود: «به‌راستی‌که من می‌بینم آنچه را شما نمی‌بینید. و من می‌شنوم آنچه شما نمی‌شنوید، آسمان سنگین است و شایسته است که سنگین باشد، در آن، جای چهار انگشت نیست مگر آنکه فرشته‌ای در آن سر به سجده گذاشته است، به خدا قسم! اگر آنچه می‌دانم را می‌دانستید کم می‌خندیدید و بسیار می‌گریستید، و با زنان همبستر نمی‌شدید تا کام گیرید، و به تپه‌ها می‌آمدید و به خدا عزّوجلّ پناهنده می‌شدید». 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۳۲ 📚 بحارالأنوار، ج۵۵، ص۱۰۷ کانال استادفاطمی نیا @ostad_Fateminia313