در مسیر بندگی 932
سوز دل اشک روان آه سحر ناله شب
این همه از نظر لطف شما می‌بینم
هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال
با که گویم که در این پرده چه‌ها می‌بینم
امام صادق عليه السلام(حق مومنین بر همدیگر):
«...لا تَشبَع و يَجوعُ و لا تَكتَسي و يَعرى ؛ و تَكونُ دَليلَهُ و قَميصَهُ الّذي يَلبَسُهُ و لِسانَهُ الّذي يَتَكَلَّمُ بِهِ و تُحِبُّ لَهُ ما تُحِبُّ لِنَفسِكَ...»
...تا او گرسنه است تو سير نخورى، تا او برهنه است تو نپوشى و راهنماى او باشى و لباس او باشى كه بپوشد و زبان او باشى كه بدان سخن گويد و هر چه براى خود دوست دارى براى او دوست بدارى...
(الكافي : 2 / 174 / 14)
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 933
هرچه بر نفس خویش نپسندی
نیز بر نفس دیگران مپسند
امام علی علیه السلام:
فَأَحْبِبْ لِغَیْرِکَ مَا تُحِبُّ لِنَفْسِکَ وَ اکْرَهْ لَهُ مَا تَکْرَهُ لَهَا
آنچه را که برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند و آنچه را که برای خود ناپسند میدانی برای دیگران هم ناپسند بدان !
( نامه ی 31 نهج البلاغه)
(شاعر: سعدی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 934
ما وارث ولایت عشقیم کز ازل
با عشق اهل‌بیت گره خورده، هستِ ما
امام صادق علیه السلام:
...لِأَنَّ سَيِّئَاتِ اَلْإِمَامِ اَلْجَائِرِ تَغْمِرُ حَسَنَاتِ أَوْلِيَائِهِ، وَ حَسَنَاتِ اَلْإِمَامِ اَلْعَادِلِ تَغْمِرُ سَيِّئَاتِ أَوْلِيَائِهِ
زيرا گناهان پيشواى ستمكار،نيكى‌هاى ياورانش را مى‌پوشاند و نيكى‌هاى پيشواى عادل گناهان دوستانش را
(الأمالي (للطوسی) , جلد 1 , صفحه 634)
(شاعر: قادر طهماسبی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 935
دیریست که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
حافظ به ادب باش که واخواست نباشد
گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد
إِنَّ فِى السَّماءِ مَلَكَينِ مُوَكَّلَينِ بِالعِبادِ، فَمَن تَواضَعَ لِلّهِ رَفَعاهُ وَمَن تَكَبَّرَ وَضَعاهُ
در آسمان دو فرشته بر بندگان گماشته شده اند پس هر كس براى خدا تواضع كند، او را بالا برند و هر كس تكبر ورزد او را پَست گردانند
(كافى(ط-الاسلامیه)، ج2، ص122)
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 936
امام صادق عليه السّلام:
حُمَّى لَيْلَةٍ كَفَّارَةٌ لِمَا قَبْلَهَا وَ لِمَا بَعْدَهَا
تب يك شب، كفّارۀ گناهان پيشين و بعد از آن است
( الکافي , جلد 3 , صفحه 115)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 937
نی به آتش گفت: کاین آشوب چیست؟
مر تو را زین سوختن مطلوب چیست؟
گفت آتش بی‌سبب نفروختم
دعوی بی حاصل‌ات را سوختم
امام باقر علیه السلام:
إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِذَا أَحَبَّ عَبْداً غَتَّهُ بِالْبَلاَءِ غَتّاً وَ ثَجَّهُ بِالْبَلاَءِ ثَجّاً
هر گاه خداى تبارك و تعالى بنده‌ئى را دوست دارد، او را در بلا غوطه‌ور سازد و باران بلا را بر سر او ريزد
(الکافي , جلد 2 , صفحه 253)
(شاعر: مجذوب تبریزی)
@ostad_aali