💠سلسله مباحث اعتقادی در گفت و گوی استاد حجت الاسلام و المسلمین بیابانی اسکویی با آیت الله سید جعفر سیدان 🔴جلسه یازدهم - معنای در حکم عدم بودن مخلوق نسبت به خلق 🎙 فایل صوتی کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴نکتهء در خور توجه در این روایات این است که امام علیه السلام می‌فرماید: «ترک کار موجب کاهش عقل و خرد انسان است». با این نکته تأثیر کار به صورت کلی در اخلاق انسان به خوبی روشن می‌شود؛ زیرا همان طور که بیان شد، یکی از عوامل و مبادی مهم که در اخلاق تأثیر فراوانی دارد، بلکه ریشه اساسی اخلاق به شمار می‌آید، عقل و خرد انسانی است، حال اگر چیزی موجب کاهش و ضعف این ریشه در انسان گردد، بدیهی است که موجب ضعف اخلاق در او نیز خواهد شد. تا اینجا تأثیر اصل کار و ترک آن در اخلاق به طور کلی روشن شد، ولی اکنون می‌خواهیم بحث را در مورد تأثیر برخی از کارهای خاص در اخلاق ادامه دهیم. 🔴هفتم: نقش برخی پیشه‌ها در اخلاق باید توجه داشت که اسلام برخی از کارها را به عنوان شغل برای افراد جامعهء اسلامی خوب و مناسب نمی داند، بلکه توصیه می‌کند که همهء انسان‌ها این کارها را یاد بگیرند و همه به عنوان وظیفه در پی عمل به آن باشند. به عنوان مثال تغسیل و تجهیز میت نباید کار عده ای از افراد جامعه باشد، بلکه همه باید در این کارها دخالت کنند. امام باقر علیه السلام در مورد تغسیل میت می‌فرماید: کَانَ فِیمَا نَاجَی بِهِ مُوسَی رَبَّهُ قَالَ یَا رَبِّ مَا لِمَنْ غَسَّلَ اَلْمَوْتَی؟ فَقَالَ: أَغْسِلُهُ مِنْ ذُنُوبِهِ کَمَا وَلَدَتْهُ أُمُّهُ [۱] حضرت موسی علیه السلام در مناجاتی که با خدای تعالی داشت پرسید: پروردگارا اجر کسی که مردگان را غسل می‌دهد چیست؟ خدای تعالی فرمود: او را از گناهانش همچون طفل تازه متولد شده پاک می‌کنم. در غسل میت اولویت با ولی میت است و تغسیل توسط دیگران نیز باید به اذن ولی میت باشد. 📚[۱]: الكافي، ج ۳، ص ۱۶۴؛ وسائل الشيعة، ج ۲، ص ۴۹۵. اخلاق فطری ، ص ۱۵۹ ، ۱۶۰ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴صوت جلسات درس #توحید #جلسه_چهل_و_یکم استاد محمد #بیابانی_اسکوئی کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴امیر المؤمنین علیه السلام می‌فرماید: یُغَسِّلُ اَلْمَیِّتَ أَوْلَی اَلنَّاسِ بِهِ أَوْ مَنْ یَأْمُرُهُ اَلْوَلِیُّ بِذَلِکَ [۱] ؛ مرده را نزدیک ترین مردم به او غسل می‌دهد یا کسی که ولی میت به او اذن داده باشد. پس در جامعهء اسلامی تجهیز میت نباید کار عده ای از مسلمانان شود، بلکه باید همه آن را به خوبی یاد گرفته و به آن عمل کنند و بر اولیای میت واجب است که در مرحله اول خودشان مرده را تجهیز کنند و با این کار اضافه بر این که حرمت مرده خود را حفظ می‌کنند، فرهنگ این عمل پسندیده را ترویج می‌کنند. همچنین با این کار کمک بزرگی در حق تعدادی از مسلمانان می‌کنند که از روی ناچاری عمله موتی می‌شوند. از اموری که مسلمان نباید آنها را به عنوان شغل برای خود اختیار کند قصابی و گندم، طعام و كفن فروشی و صرافی است. امام على علیه السلام می‌فرماید: مَنْ بَاعَ اَلطَّعَامَ [۲] نُزِعَتْ مِنْهُ اَلرَّحْمَهُ [۳] طعام فروشی رحمت را از دل آدم بیرون می‌کند. 📚[۱]: من لا يحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۴۱؛ وسائل الشيعة، ج ۲، ص ۵۳۵؛ بحارالانوار، ج ۷۸، ص۳۰۸. 📚[۲]: طعام در کاربردهای قرآن و روایات بیشتر در گندم و جو و امثال آن دو از چیزهایی که قوت مردم از آنها تأمین می‌شود، به کار رفته است، نه در هر نوع خوردنی (ر. ک: مستدرک سفينة البحار، ج ۶، ص۵۱۳). 📚[۳]: من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۲۶۷؛ فقه القرآن، ج ۲، ص ۵۴؛ وسائل الشيعة، ج ۱۷، ص ۱۳۸؛ التهذيب، ج ۷، ص ۱۶۲. اخلاق فطری ، ص ۱۶۱ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴در حدیثی دیگر پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم دربارهء کفن فروشی و قصابی و گندم فروشی فرمود: الَّذِي يَبِيعُ الأکفان... وَ يَتَمَنَّى مَوْتَ أُمَّتِي... وَ أَمَّا الْقَصَّابُ فَإِنَّهُ يَذْبَحُ حَتَّى تَذْهَبَ الرَّحْمَةُ مِنْ قَلْبِهِ وَ أَمَّا الْحَنَّاطُ فَإِنَّهُ يَحْتَكِرُ الطَّعَامَ عَلَى أُمَّتِي وَ لَأَنْ يَلْقَى اللَّهَ الْعَبْدُ سَارِقاً أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ يَلْقَاهُ قَدِ احْتَكَرَ الطَّعَامَ أَرْبَعِينَ يَوْماً [۱] ؛ کفن فروش... آرزوی مرگ امت مرا می‌کند. قصاب آن قدر ذبح می‌کند که رحمت و مهربانی از دلش بیرون می‌رود. گندم فروش گندم را از امت من احتکار می‌کند و اگر خدای تعالی با بندهای سارق ملاقات کند، برای من بهتر است تا با بنده ای ملاقات کند که چهل روز طعام را احتکار کرده باشد. امام صادق علیه السلام در مورد صراف فرمود: اِنَّ الصَّیرَفِی لَا یسْلَمُ مِنَ الرِّبَا [۲] صراف از ربا در امان نیست. این کارها به خودی خود هیچ مشکلی ندارند، بلکه برای جامعه لازم و ضروری هم هستند، ولی زمینه تغییر تدریجی در خلق و خوی افراد مشغول به آنها مهیاست. به عنوان مثال گندم فروش وقتی می‌بیند مردم به او نیاز دارند و مجبورند به هر صورت که شده آذوقه خویش را از او تهیه کنند، زیاده طلبی او را وسوسه احتکار می‌کند، در صورتی که اگر شغلی غیر از این داشت، گرفتار این وسوسه نمی شد. یا ممکن است صراف به اقتضای شغل به ربا گرفتار شود، که اگر شغلی غیر از آن را اختیار می‌نمود به ربا مبتلا نمی شد. پس اصل گندم فروشی و صرافی اشکال ندارد، بلکه احتکار و ربا اشکال دارد؛ همین طور است کفن فروش و دیگر شغل‌هایی که از این قبیل هستند. 📚[۱]: من لا يحضره الفقیه، ج ۳، ص ۱۵۸؛ وسائل الشيعة، ج ۱۷، ص ۱۳۷؛ بحارالانوار، ج۱۰۰، ص ۷۷ 📚[۲]: الکافی، ج ۵، ص ۱۱۴؛ بحارالانوار، ج۱۰۰، ص ۷۷. اخلاق فطری ، ص ۱۶۱ ، ١۶۲ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴توجه به این نکته ضروری است که این مشکل اختصاص به امور یاد شده ندارد، بلکه همه کارهایی که با ضروریات زندگی بشر سر و کار دارند و جامعه به آن نیاز دارد، با این مشکل مواجه هستند. در این گونه کارها شیطان در دل انسان زیاده خواهی را القا می‌کند و به تدریج موجب می‌شود محبت و عطوفت به همنوعان از دل شخص بیرون رود و شقاوت و سنگدلی بر او چيره گردد. بنابراین کسانی که به اقتضای شغل خویش با ارباب رجوع سر و کار دارند و مردم برای بر طرف شدن نیازهایشان به آنها مراجعه می‌کنند، باید متوجه عزت و شخصیت مراجعه کنندگان خویش باشند و با آنها به گونه ای رفتار کنند که دلشان می‌خواهد با خودشان آن گونه رفتار شود. ممکن است چنین افرادی، با یک کلمه یا رفتار کوچک عزت و شخصیت مؤمنی را خرد کنند و تا آخر عمر گرفتار آثار آن باشند. پس همه آنان که با مردم سر و کار دارند؛ اعم از بازاری، اداری و ارائه کنندگان خدمات به مردم، باید در همه حالات بر اعصاب خود مسلط باشند و به دقت مراقب رفتارشان با مردم باشند و اگر کمترین کوتاهی در حق کسی کردند، خیلی سریع از او عذر خواسته و طلب عفو و بخشش نمایند. این کار موجب می‌شود از افتادن در دام شیطان دور شوند و خدای تعالی از انسان خشنود و راضی گردد و او را مورد حمایت خود قرار دهد و از او محافظت نماید. روشن است که جز پیامبران الهی و اوصیایشان هیچ انسانی از عصمت کامل الهی برخوردار نیست. و بزرگترین دشمن انسان (شیطان) همیشه در کمین او نشسته و به دنبال روزنه ای است تا بتواند بر قلب و دل او رسوخ کند و بر آن چیره شود. پس باید به اندازه توان از شیطان دوری جست و با تمسک به ریسمان الهی و با نور ایمان، سپاه عقل را تقویت و با سپاه شیطان (جهل و نادانی) ستیز کرد. اگر روزی کار زشتی از کسی سر زد و به این ترتیب روزنه ای برای شیطان و جهل پدید آمد، باید آن را به سرعت با عمل خوب، اعتذار، استغفار و توبه ببندد. این ممکن نمی شود، مگر آن که همه تجار و کسبه و همه کارمندان و کارگران و خدمتکاران و فرماندهان و رؤسای ادارات، کارهای خود را هر روز با نام و یاد خدای تعالی شروع کنند و از شیطان به او پناه برند و بعد از اتمام کار، کار روزانهء خود را مرور کرده، رفتار خود را با ارباب رجوع مورد محاسبه قرار دهند و اگر در موردی کوتاهی کرده اند، در صورت امکان جبران نمایند و از رفتار خود استغفار کنند و برای کارهای خوب خود، خدای را شکر و از او قدردانی کنند که نعمت‌های خویش را بر ایشان ارزانی داشته است. اخلاق فطری ، ص ۱۶۳ ، ۱۶۴ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴صوت جلسات درس #توحید #جلسه_چهل_و_چهارم استاد محمد #بیابانی_اسکوئی کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴هشتم: نقش ولایت و سلطنت در اخلاق ریاست، سلطنت و حکومت بر مردم گرچه به عنوان مقامی مهم مطرح است، ولی در حقیقت کار و فعالیتی دشوار است که بر عهده رئیس و سلطان نهاده می‌شود. رؤسا و سلاطین باید بیشتر از همه در کارهای خویش دقت به خرج دهند؛ زیرا این کار نیز از جمله کارهایی است که به طور غالب شیطان دام خویش را در آنجا گسترانیده است، تا آنان را در دام خویش گرفتار کند و متأسفانه بیشتر سلاطین و رؤسا را نیز مغلوب خویش ساخته است. کمتر سلطانی را می‌توان یافت که در دام شیطان گرفتار نشده باشد. کمتر پدری را می‌توان یافت که در حق عيال خویش با شیطان درگیر نباشد؛ چرا که او هم بر آنان سلطنت و حکومت می‌کند و اقتضای حکومت نیز همین است. پس همه رؤسا و ولایت مداران باید همیشه مواظب رفتار خود با رعایای خویش باشند. این که در بیان روایات حاکمان و فرماندهان کم وفاترین و کم دوست ترین انسانها شمرده شده اند [۱] در همه مراتب سلطنت و ولایت جاری است؛ زیرا کم پیدا می‌شود که پدرانی با داشتن ولایت بر همسر و فرزندان خویش با آنها دوستی و رفاقت هم داشته باشند. همچنین در میان فرماندهان نظامی کم پیدا می‌شود که فرماندهی با سربازان گروه خویش دوستی و رفاقت داشته باشد؛ همین طور در درجات دیگر حکومت و فرماندهی پس خود این مقام چنین اقتضایی را دارد و کسی که به این مقام می‌رسد باید با در نظر گرفتن این امر بیشتر مواظبت کند تا بتواند بر این اقتضا غالب آید و با رعایای خویش همچون یک دوست مهربان برخورد کند و آنان را همچون خود بداند و رفتاری انسانی با آنها داشته باشد. اگر چه این امر دشوار است، ولی از توان انسان خارج نیست. هر شخصی می‌تواند با بردباری و سعه صدر به این امر نایل آید. اگر کسی بتواند با رعایای خویش رفتاری انسانی و دوستانه داشته باشد، همه آنان از او فرمان خواهند برد و در اطاعت او ثابت و استوار بوده، در یاری به او در حد توان تلاش و کوشش خواهند کرد. 📚[۱]: ر. ک: بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۳۴۰. اخلاق فطری ، ص ۱۶۴ ، ۱۶۵ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴صوت جلسات درس #توحید #جلسه_چهل_و_پنجم استاد محمد #بیابانی_اسکوئی کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴وفای به عهد نیز در میان پادشاهان و حاکمان اندک است. به ندرت می‌توان حاکمی را یافت که بر سر عهد و پیمان خویش با رعایایش پا بر جا و استوارباشد و به دشواری می‌توان دولت مردی را یافت که بتواند بر سر شعارهای خویش باقی بماند؛ زیرا همه آنان که بر کرسی حکومت تکیه می‌زنند، زیر دستان خویش را به طور معمول با خود در یک سطح نمی بینند و برای آنان مقام و منزلتی قائل نمی شوند، تا بر پیمانی که با آنان بسته اند حرمتی قائل شوند. آری بر آنان که این مقام را عاریتی بیش نمی دانند، هیچ گاه کبر و غرور و نخوت عارض نمی شود، بلکه با رسیدن به آن مقام بر خضوع و خشوعشان افزوده می‌شود تا مبادا کبر و غرور و نخوت جلوی چشمان آنان را گرفته و نورانیت دلشان را به تاریکی مبدل سازد و رحم و مهربانی را از قلب آنان بیرون نماید. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: لاَ یُؤَمَّرُ رَجُلٌ عَلَی عَشَرَهٍ فَمَا فَوْقَهُمْ إِلاَّ جِیءَ بِهِ یَوْمَ اَلْقِیَامَهِ مَغْلُولَهً یَدُهُ إِلَی عُنُقِهِ فَإِنْ کَانَ مُحْسِناً فُکَّ عَنْهُ وَ إِنْ کَانَ مُسِیئاً زِیدَ غُلاًّ إِلَی غُلِّهِ [۱] ؛ هیچ مردی بر ده نفر یا بیشتر امارت پیدا نمی کند، جز این که روز قیامت دستانش بر گردن زنجیر شده، آورده می‌شود، اگر نیکوکار بوده باشد، زنجير از او برداشته می‌شود و اگر در حق رعیت خویش بدی کرده باشد، بر زنجیرهایش افزوده می‌شود. پس در حقیقت انسان با پذیرفتن امارت و حکومت بر مردم زنجیری بر دستان خویش می‌بندد و این زنجیر فقط به عدل و خوبی با رعایا برداشته می‌شود. و نیز ایشان می‌فرماید: أَقَلُّ اَلنَّاسِ وَفَاءً اَلْمُلُوکُ وَ أَقَلُّ اَلنَّاسِ صَدِیقاً اَلْمُلُوکُ وَ أَشْقَی اَلنَّاسِ اَلْمُلُوکُ [۲] پادشاهان کم وفاترین و کم دوست ترین مردمان هستند و شقی ترین انسانها پادشاهان هستند. 📚[۱]: امالی طوسی، ص ۲۶۴؛ مجموعه ورام، ج ۲، ص ۱۷۱؛ بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۳۴۱. 📚[۲]: بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۳۴۰. اخلاق فطری ، ص ۱۶۵ ، ۱۶۶ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a