به استعاره صدا می زنیم او را :دوست به یمن عطرِ حضورش گلابها خوشبوست نه ،خضر پاقدمش اینهمه بهار نداشت مسیح نیست، حَمَل در میانِ کوله ی اوست ستاره ای که به لبخند در زد و آمد شبیه ماه به محض ورودِ خود خوشخوست هبوط کرده و دارد به این گلیمِ جهان دوباره نقش همان میزند که نقشه ی اوست به عمقِ ظلمتِ ما،نور میشود، روزی به استعاره صدا می زنیم او را : دوست #مرضیه_سادات_هاشمی