قیام یزید علیه حکومت امام حسین علیه‌السلام یا قیام امام علیه حکومت یزید؟! تحلیلی نو از عاشورا ❇️ https://www.ostadmadadi.ir/persian/article/13494/ 🏠@ostadmadadi

🤔🤔🤔

نمیدانم مطلبی که گذاشته شده یعنی بیعت سید الشهداء با یزید علیه اللعنه که ناقل آن فرمانده ادعیاء در دشت کربلاست چه ارتباطی با این پست دارد: اگر هم خلفای جور، نمی توانستند وجود ائمه را تحمل کنند، ناشی حسادتشان به مقامات و کرامات و فضائل و محبوبیتشان بین مردم بوده است نه اقداماتِ آنها علیهِ نظامِ حاکم. آنچه که نقل شده یک نزاع تاریخی است و آنچه که نتیجه گیری شده بی انصافی است. این که شهادت ائمه از روی حسادت دستگاه امویان و عباسیان بوده خیانت به تاریخ است. دستگاه خلافت نمی توانست با نفوذ ائمه در جامعه جلوگیری کند و قتل ایشان تنها رهگذر بر پایان ایشان بوده. یعنی چه که از روی حسادت اینان کشته شده اند؟ کجای تاریخ گواه بر این مطلب است؟ اینکه به هارون گفتند حضرت رضا را بکش و او سر باز زده و گفته نمی توانم دو نفر از این خاندان را بکشم، این یعنی قتل موسی بن جعفر علیهما السلام از هوای حسادتی اوست؟ او نمی توانست نفوذ موسی بن جعفر علیهما السلام در جامعه را خنثی کند و به این جهت او را حذف نمود. اینکه محمد بن اسماعیل به نزد هارون رفته و گفته خبر نداری که یک حاکم دیگری هم وجود دارد که این خراجی که نزد تو می آید نصف خراج مسلمانان است. آیا قتل موسی بن جعفر صرفا حسادت هارون ملعون بوده؟ این نوع برداشت از تاریخ خیانت به تاریخ است.

محمد بن اسماعیل یک خائن بود که به دروغ به هارون گفت: موسی بن جعفر در منزلش سلاح جمع می کند و بعد از این که مأموران بی خبر به منزل حضرت ریختند دروغ او روشن شد و تعجب می کنم چگونه نقش حسادت را در شهادت ائمه نفی می کنید در حالی که قابیل به خاطر حسادت هابیل را به شهادت رساند

سخن استاد شرافت در تفاوت وظیفه امام حسین با ائمه بعدی

آیت الله العظمی بهجت قائل به بیعت بود تامام

ابن زیاد مانع شد. لذا بعداً یزید تقصیر به گردن نگرفت و گفت ابن زیاد مقصر هه

https://virasty.com/farbehi/1689821949276312175 از کجا باید شروع کرد؟ گاه وارد مجموعه‌ای تحت نظارت دولت می‌شوم به‌هر بخشی می‌روم خانم‌هایش بدحجاب‌اند با خودم می‌گویم: اول باید از خدمات‌رسانیِ خانم‌های بدحجاب جلوگیری کنند سپس از خدمات‌رسانی به خانم‌های بدحجاب حفظ مراحل اجرای قانون یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت در اجرای قانون است. https://eitaa.com/farbehi

https://virasty.com/farbehi/1689821949276312175 از کجا باید شروع کرد؟ گاه وارد مجموعه‌ای تحت نظارت دولت می‌شوم به‌هر بخشی می‌روم خانم‌هایش بدحجاب‌اند با خودم می‌گویم: اول باید از خدمات‌رسانیِ خانم‌های بدحجاب جلوگیری کنند سپس از خدمات‌رسانی به خانم‌های بدحجاب حفظ مراحل اجرای قانون یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت در اجرای قانون است. https://eitaa.com/farbehi

آیا ما این گونه ایم؟ هرگز

تصاویر | ۱۵ خرداد ۱۳۶۸؛ وداع مردم ایران با امام خمینی(ره) 👌هروله کردن در عزاداری بدعت نیست

🔹 قدیمی ترین مدرک برای اثبات وجود حضرت رقیه (سلام الله علیها) ✅ قدیمی ترین مدرک برای اثبات وجود حضرت رقیه (سلام الله علیها) کتاب لباب الأنساب ظهیر الدین بیهقی متوفی میانه قرن ششم می باشد. 🔹 در نسخه چاپی این کتاب این چنین آمده است: أما الحسينية، فهم من أولاد الحسين بن علي رضي الله عنهما، ولم يبق من أولاده إلا زين العابدين رضي الله عنه وفاطمة وسكينة و رقية @vajeazeh

*سیمای سید الشهدا علیه السلام در قرآن* جلسه دوم 🔸حدیث ثقلین 🔹آیات دربارهٔ شهادت امام حسین علیه السلام 🔸سوره احقاف، آیه ۱۵ : و وصّينا الإنسان بوالديه إحساناً حملته امّه كرهاً و وضعته كرهاً 🔹بیان احادیث در تفسیر این آیه‌ شریفه 🆔 Al-majales | اَلمَجَالِس : @al_majales

عبارات شاگرد مرحوم آقای بهجت در تبیین سخن استادشان هم بسیار عالی و ارزشمند است تا چه کسی قدردانِ آن باشد: ربما يخطر في الذهن أنّه كيف يُجمع قول سيد الشهداء الإمام الحسين(ع): «مثلي لا يبايع مثله» مع ما نقله أهل السِّيَرِ أنّ عمر بن سعد كتب الى ابن زياد، و ذكر البيعة في ضمن ثلاث: بعث عمر بن سعد في ضمن كتاب إلى ابن زياد: «... أمّا بعد؛ فإنّ اللّه قد أطفأ النائرة و جمع الكلمة و أصلح أمر الأمّة؛ هذا حسين قد أعطاني أن يرجع إلى المكان الّذي منه أتى، أو أن نسيّره إلى أيّ ثغر من ثغور المسلمين شئنا، فيكون رجلاً من المسلمين له ما لهم و عليه ما عليهم، أو أن يأتي يزيد أمير المؤمنين فيضع يده في يده، فيرى فيما بينه و بينه رأيه، و في هذا لكم رضا و للأمّة صلاح». في البداية قبل ابن زياد رأي عمر بن سعد؛ و لكن الشمر قال: «و اللّه لئن رحل من بلدك و لم يضع يده في يدك ليكوننّ أولى بالقوّة و العزّة و لتكوننّ أولى بالضعف و العجز فلا تعطِ هذه المنزلة فإنّها من الوهن و لكن ينزل على حكمك هو و أصحابه، فإن عاقبت فأنت وليّ العقوبة و إن غفرت كان ذلك لك». فاستحسن ابن زياد رأيه و قال: «نِعْمَ ما رأيت! الرأي رأيك»؛ وقعة الطف، 187 إلى 188 ؛ تاريخ الطبري، ج 5، ص 414 و راجع أيضاً: الإرشاد، المفيد، ج‏ 2، ص 87 إلى 88 ؛ إعلام ‌الورى، ص 236؛ الكامل في التاريخ، ج 4، ص 55؛ بحار الأنوار، ج‏ 44، ص 389 إلى 390. فيقال في الجواب: أنّ سيد الشهداء(ع) لم يعمل على طبق ما يعلمه من الله تعالى بعاقبة الأمر و الشهادة الموعودة فحسب، بل كان عمله(ع)، خطوة بعد أخرى، وفقاً لظاهر الشرع الأنور، يدور بين الحرمة و الوجوب، فقال هذا الكلام «مثلي لا يبايع مثله» في المدينة، و أعلن لجميع البشر أنّ خلافة يزيد غاصبة و لا يجوز له أن يبايعه، و الوظيفة الشرعية تابعة لشرائط الموضوع و يمكن أن تتغيّر مرحلةً مرحلة، وفقاً للشرائط، فإنّ الإمام الحسن(ع) بدايةً لم يصالح معاوية، كما لم يبايع أميرُ المؤمنين(ع) أبا بكر طوال حياة السيدة فاطمة الزهراء(ع) نقلاً عن صحيح البخاري و مسلم: صحيح البخاري (5/139) ، صحيح مسلم (3/1380) «وكان لعلي من الناس وجه حياةَ فاطمة، فلما توفّيت استنكر عليٌّ وجوه الناس، فالتمس مصالحة أبي بكر و مبايعته، و لم يكن يبايع تلك الأشهر» http://amafhhjm.ir/wp/almobin/Amafhhjm/q-tfs-033-033-homfatemah/q-tfs-033-033-ahlbayt-05-00071.html

فرمایش مرحوم آقای بهجت و توضیحات شاگردِ ایشان، درست در نقطه مقابلِ فرمایشاتِ صاحبانِ کتاب های حماسه حسینی و انسان ۲۵۰ ساله است که هر گونه بیعت را مصداق ذلّت می دانند و حتی احتمالِ آن را با روحِ حرکت حضرت از مدینه تا کربلا، ناسازگار می بینند

سلام و سپاس علاوه بر اینکه اگر هم یزید و امثال او، بیعت را می‌پذیرفتند، کار تربیتی امام حسین ادامه می‌یافت تا حدی که به تدریج و در طول تاریخ، تغییر حکومت جور به حکومت معصوم، به‌صورت طبیعی و با کمترین هزینه ممکن اتفاق بیفته. همانطور که معاویه علیه الهاویه درباره امام حسن ع پرسید و گفتند: کثرت النعال خلف الحسن (کنایه از زیاد شدن پیروان امام ارواحنا فداه).

قبلاً هم معروض شد که در برخی منابع سنی آمده ؛ عمر سعد ملعون که ابتدا می خواست دستش را آغشته به خون حضرت نکند، توسط عواملش از قول امام شایع کرد و به گوش امیر هم رساند که امام حاضر به بیعت شده ولی با خود یزید( نه واسطه) که چنین نبود و شاید در مذاکره ، امام برای اتمام حجت بیشتر( و بقول مرحوم بهجت برای خلع سلاح دشمن فریبکار) خواهان رفتن به شام و گفتگو با یزید شده بود...

کِی عمرسعد جرأت داشت به دروغ به ابن زیاد برساند که امام حاضر به بیعت هستند دروغی که به زودی رسوایش کند و او را از مُلکِ ری محروم نماید

و این، یکی از وجوه حسادت حاکمان جَور به پیامبر و اهل بیت علیهم السلام بود، که بر قلوب حکومت می‌کردند، نه بر ابدان. نشانه‌های آن از "سحر یؤثر" تا محبت شدید دشمنان اهل بیت به ایشان به‌قدری زیاد و واضحه که هیچ تردیدی در این امر باقی نمیذاره. بنابراین، دشمنی و تبعید و حصر و قتل اهل بیت، هم از روی حسادته، و هم (بر اساس شواهد تاریخی) از ترس تغییر وزن قدرت و از دست دادن حکومت، در کنار اینکه دشمنان، تحلیل درستی از مواضع و خط سیر سیاسی اهل بیت نداشتند و قیاس‌به‌نفس می‌کردند. همانطور که برخی از زیدی‌مسلکان مدافع اهل بیت هم همین گرفتاری را دارند. بنابراین بین حسادت دشمنان به اهل بیت و ترس از قدرت گرفتن ایشان، منافاتی نیست، بلکه هر دو معلول علت واحده‌اند.

البته مرحوم آقای علی صفائی حائری (ع.ص) هم در کتاب عاشورا، تحلیلی دارند که از جهت عدم اقدام امام به جنگ، مثل تحلیل آقای بهجته، ولی گزارش عمرسعد رو نمی‌پذیره. مرحوم آقای پیشوایی هم در رادیو معارف تصریح و تاکید کردند که امام حسین ع برای جنگ خروج نکرده بود و حرکتشون قیام مسلحانه نبود، بلکه چون یزید هیچ راهی برای امام نذاشت، امام ناچار به دفاع شدند.

این تحلیل و توضیح مرحوم آقای احمد قابل هم قابل توجهه: https://www.aparat.com/v/3r2R0