ایتا - اتاق رباعی #میلاد‌عرفان‌پور

یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
در خانه، جماعتی پی معجزه‌ها
بر طاقچه، قرآن فراموش شده
*
در این همه رنگ، آنچه می خواهی نیست
در این همه راه، غیر گمراهی نیست
در شهر خیابان به خیابان گشتم
آنقدر که آگهی ست آگاهی نیست
*
در اوج، خدا را سر ساعت خواندند
ما را به تماشای قیامت خواندند
از کوچ پرندگان سخن گفتی و من
دیدم که نمازی به جماعت خواندند

*

آن مست همیشه با حیا چشم تو بود
آن آینه ی رو به خدا چشم تو بود
دنیا همه شعر است به چشمم اما
شعری که تکان داد مرا چشم تو بود

*

ما سینه زدیم بی صدا باریدند
از هر چه که دم زدیم، آنها دیدند 
ما مدعیان صف اول بودیم
از آخر مجلس شهدا را چیدند.

#ميلاد‌عرفان‌پور

7 مشاهده18:02

اتاق رباعی

در آتش و دود، چشم انسانیّت
وامانده کبود، چشم انسانیّت

از روزن چشم تو تکان خورد جهان
چشمان تو بود، چشم انسانیّت

#میلاد‌عرفان‌پور

13 مشاهده06:48

پرسش‌ها

قوانین

داغ‌ترین‌ها

چندسکویی