سلام.خدا قوت ببخشید من یکی از اعضای خانوادم رو از دست دادم. در سوگش خیلی بیتابی کردم. بسیار جیغ زدم. الآن که از اونموقع گذشته خیلی ناراحتم و فکر میکنم این بیتابی ها و جیغ زدنها گناه بوده. خواستم از شما بپرسم وقتی آدم عزیزی از دست میده این کارها گناهه یا خیر؟ من نمیخام از نظر خدا کسی باشم که ناشکری میکنه یا بخاطر مشکلات جزع و فزع بیش از حد میکنه. اگر راهنمایی کنید ممنون میشم.خیلی پشیمانم. هرچند میدونم اگر جیغ نمیزدم یا اینقدر گریه و بیتابی نمیکردم از غصه دق میکردم ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ✅پاسخ ✅ پاسخ با سلام ضمن عرض تسلیت خدمت شما مخاطب گرامی دوست عزیز اسلام هیچ گاه گریه در غم عزیزان را حرام نکرده. بلکه انچه در غم عزیزان نباید انجام داد، گلایه و شکایت از تقدیر خداوند است و انجام برخی امور پیامبر اکر فرمود: من از دو نوع صدا و ناله زشت نهى كردم. ۱- صداى آوازه‌‏خوانى لهو و لعب و موسیقى شیطانى. ۲- صدایى به هنگام مصیبت كه توأم با خراشاندن صورت و پاره كردن گریبان و ناله اعتراض آمیز شیطانى باشد. غم واندوه هنگام از دست دادن عزیزان، امرى فطرى براى انسان است. هرگاه به مصیبت یکى از عزیزان یا جگرگوشه ها و خویشاوندانش دچار شود، احساس اندوه شدید مى کند و در پى آن اشک برچهره اش جارى مى شود، بى آنکه بتواند جلوى غصّه یا گریه خود را بگیرد. هیچ کس منکر جدّى این حقیقت نیست. اسلام نیز دین فطرت و همسوى با آن است نه مخالف فطرت. خداوند مى فرماید: «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَتَ اللهِ الَّتِی فَطَرَ النّاسَ عَلَیْها»(1) ؛ (توجّهت را به سوى دین حنیفت بگردان، این فطرت خدایى است که مردم را بر آن سرشته است). براى یک آیین جهانى ممکن نیست که اندوه و گریه بر فقدان عزیزان را حرام کند، آن هم گریه و اندوهى که همراه چیزى نیست که خدا را خشمگین سازد. خوشبختانه مى بینیم که پیامبر(صلى الله علیه وآله) و اصحاب بزرگوار و تابعین نیز در مسیر فطرت حرکت کرده اند. پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)براى فرزندش ابراهیم مى گرید و مى فرماید: «چشم اشکبار مى شود و دل اندوهگین مى گردد، ولى چیزى برخلاف رضاى پروردگارمان نمى گوییم و ما اى ابراهیم، به خاطر تو اندوهگینیم.» #گریه #حکم_گریه_در_سوگ_عزیزان 🅿️ @p_ahkaam