. ﷽؛ 🔺 خانواده‌ی اهل خیر 🔅 #پیامبر_اکرم_(ص) : 🔸 «إذا أرادَ اللّهُ عز و جل بِأَهلِ بَيتٍ خَيرا ، رَزَقَهُمُ الرِّفقَ فِي المَعيشَةِ ، وحُسنَ الخُلُقِ» . 🔹 «هر گاه خداوند عز و جل براى خانواده‌اى خيرى بخواهد، ميانه روى در معيشت و اخلاق خوش را روزىِ آنان مى‌كند». 📚 الزهد للحسين بن سعيد : ص ٢٧ ح ٦٣ 🔰 @p_eteghadi 🔰

حجت‌الاسلام والمسلمین #میرباقری ابتلاء اهل بیت(ع) بستر هدایت مردم 🔰 @p_eteghadi 🔰

❓آیا سلمان هنگام قحطی نزد قبر پیامبر(ص) رفت و گفت: «یا محمد! برای امت خودت آب طلب کن»؟ 🎤شیعیان اساساً رفتن کنار مزار پیامبر اسلام(ص) و دیگر معصومان و توسل به آن حضرات برای درخواست‌های دینی و دنیایی را امری مطلوب می‌دانند،[1] و در منابع معتبر اهل‌سنت نیز ‌به چنین توسل‌هایی اشاره شده است: در زمان عمر بن خطاب، جامعه دچار قحطی شد. مردی کنار قبر پیامبر(ص) آمد و عرضه داشت: ای پیامبر خدا! امت تو نابود شدند، از خدای عالم باران طلب کن. بعد از مدتی پیامبر(ص) به خوابش آمد و فرمود: به زودی باران رحمت نازل خواهد شد.[2] اما با بررسی اجمالی که در منابع داشتیم به گزارشی مبنی بر این‌که سلمان فارسی نزد قبر حضرتشان رفت و از ایشان چنین خواسته‌ای داشته باشد، دست نیافتیم که در صورت برخورد با چنین گزارشی، این پاسخ ویرایش خواهد شد. 📚منابع: [1]. «گفت‌وگو و توسل ائمه اطهار(ع) به قبر پیامبر اکرم(ص)»، 72092؛ «عنایت امامان معصوم(ع) به مؤمنان پس از مرگ آنها»، 111141. [2]. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، تحقیق، تدمری، عمر عبد السلام، ج 3، ص 273، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ دوم، 1409ق. 🔰 @p_eteghadi 🔰

آیا در جنگ صفین، افرادی با دست‌های بسته - به روش اهل‌سنت - پشت سر امام علی(ع) نماز می‌خواندند؟ امام علی(ع) بعد از رسیدن به حکومت با تمام بدعت‌ها از جمله تکتف در نماز مبارزه کرد و در مقابل آنها ایستاد و مخالفت ایشان نیز در تاریخ ثبت شده است: امام علی(ع) فرمود: «مسلمان که در نماز و در پیش‌گاه خداى عز و جل ایستاده است، دست‌هاى خود را روى هم نمی‌گذارد؛ زیرا با این کار به اهل کفر یعنی مجوس شبیه می‌شود».[1] همچنین یاران ویژه حضرتشان در همان زمان تا حد امکان به این‌گونه بدعت‌ها عمل نکرده و با آنها مبارزه می‌کردند: امام حسن(ع) در مسجد کوفه حاضر شد و پیام امام علی(ع) مبنی بر باطل بودن نماز تراویح را به اطلاع مردم رساند.[2] ولی بخش وسیعی از جامعه‌ی مسلمانان نه تنها همراه آن‌حضرت(ع) در این مبارزه نبودند، بلکه در بسیاری از موارد به مخالفت با ایشان برخاستند و حاضر نبودند که از عقاید خود دست بردارند.[3] با این وجود، با جست‌وجویی که در منابع صورت گرفت، گزارشی مبنی بر خواندن نماز با دست بسته توسط برخی از سپاهیان امام علی(ع) در جنگ صفین مشاهده نشده است. 📚 منابع: [1]. شیخ صدوق، خصال، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج ‏2، ص 622، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1362ش. [2]. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، محقق، موسوی خرسان، حسن، ج 3، ص 70، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق. [3]. «شیعه و خواندن نماز با دست باز»، 229؛ «منشأ تکتف در نماز»، 80719؛ «مخالفت امام علی(ع) با بدعت‌ها»، 51539. 🔰 @p_eteghadi 🔰

چرا خداوند انتقام میگرد؟ هم چنین در احادیث و روایات در این زمینه چه ارائه شده است؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

⁦یکی از اوصاف الهی در قرآن "ذو­انتقام" یعنی صاحب انتقام است. انتقام خدا به معناى كيفر دادن گناهكاران براساس حق و عدالت است‏. مطابق با قرآن انکار و تکذیب آیات خداوند و ظلم انتقام الهی را در پی دارد و هدف خداوند از انتقام، اصلاح زمین از فساد و یاری مومنان است. ماد‌ه‌ی "نقم" در قرآن سیزده بار در رابطه با انتقام خداوند از گناه­کاران آمده است. خدای متعال در قرآن چهار بار خود را با وصف "ذو ­انتقام" معرفی نموده است. همراه شدن "ذو" که به معنای مالکیت است، با انتقام (ذوانتقام) به این مطلب اشاره دارد که انتقام­ گرفتن خداوند از روی اختیار بوده و هدفمند است، نه اینکه غیراختیاری و ناشی از عصبانیت باشد.(1) «...وَاللَّهُ عَزيزٌ ذُوانْتِقام»؛...و خداوند، توانا و صاحب انتقام است.(2) "ذوانتقام" از اسمای حسنای خداوند است که در همه­ ی موارد در کنار اسم "عزیز" آمده است.(3) علت همراه بودن این دو اسم در قرآن کریم این است که "عزت" به معنای چیره شدن و برتری­ یافتن است و کسی می­تواند انتقام بگیرد که بر دیگران برتری و تسلط داشته باشد.(4) در میان ما انسان­ها رایج است که وقتی عملِ بدِ یک فرد موجب نقص و ضرر ما شود، با مجازاتِ وی می­خواهیم قلب خود را التیام دهیم و در صورت توان ضرر خود را جبران نموده، یا به وسیله ­ی انتقام حدأقل عصبانیت خود را خالی کنیم؛ اما خدای عزوجل ساحتش مقدس­تر از آن است که از اعمال بندگانِ بدکارش متضرر شود و یا نقصی بر او وارد آید.(5) انتقام خداوند، انتقام مظلوم از ظالم نیست که جنبه­ی تلافی ­در­آوردن داشته باشد؛ همچنین انتقام قاضی از بزه­کار نیست که جنبه‌­ی تأدیبی و تأمینی داشته باشد؛(6) بلکه انتقام خداوند که مجازات گناه­کاران است بنا به مقتضای عدل الهی است؛ خدا زمانی از یک گروه انتقام می­گیرد که اجرای عدالت و اصلاح امور، مقتضای آن را داشته باشد و بر وفق نظام کامل خلقت، انتقام لازم باشد و این زمانی رخ می­‌دهد که برنامه­‌ی انسان و جریان امور او برخلاف نظم الهی و در مقابل کتاب، احکام و تکالیف الهی و در مقابل رسولان او باشد؛ در این صورت بر خداوند واجب می­شود که او را مؤاخذه و عقاب کند تا رسول خدا و دین خدا را یاری کند و از سویی کفر و مکر شیاطین و دشمنان را نابود ساخته و نور خود را کامل نماید.(7) بنابراین هدف خداوند از انتقام، اصلاح زمین از فساد است؛ یعنی مفسدانی را که امید هیچ­گونه خیری از آن­ها نیست و همه­‌ی منافذ نور و هدایت را بر خودشان بسته­‌اند، از بین برده و ریشه­‌کن می­‌کند.(8) پس خداوند انتقام گیرنده از ظالمین به خاطر حق مظلومان است(9) که در قرآن می­فرماید: «...فَانْتَقَمْنا مِنَ الَّذينَ أَجْرَمُوا وَ كانَ حَقًّا عَلَيْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنينَ»؛ ...ولى (هنگامى كه اندرزها سودى نداد) از مجرمان انتقام گرفتيم (و مؤمنان را يارى كرديم) و يارى مؤمنان، همواره حقى است بر عهده­‌ی ما!(10) می­‌توان گفت: هر کجا در قرآن و سنت، انتقام به خدا نسبت داده شده، به دلیل تضییع حقی از حقوق دین الهی و شریعت آسمانی است.(11) خداوند از گروهی نیز در قیامت انتقام خواهد گرفت که هدف از این انتقام انجام وعده­‌ی الهی است؛ چرا که خداوند وعده داده است که بزودی در میان بندگانش به حق قضاوت می­کند و اعمال آن­ها را جزا می­‌دهد؛ اگر خیر است جزای خیر و اگر شر است جزای شر می­‌دهد (12) «لِيَجْزِىَ الَّذِينَ أَسَواْ بِمَا عَمِلُواْ وَ يجَزِىَ الَّذِينَ أَحْسَنُواْ بِالحُسْنىَ»؛(12) تا بدكاران را به كيفر كارهاى بدشان برساند و نيكوكاران را در برابر اعمال نيكشان پاداش دهد. علل متعددی برای انتقام خدا بیان شده است : الف. انکار و تکذیب آیات خداوند: کسانی که آیات و نشانه­ های خداوند را انکار کنند با عذاب شدید خداوند و انتقام او روبرو خواهند شد: «إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا بِآياتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ وَاللَّهُ عَزيزٌ ذُوانْتِقامٍ»؛(14) كسانى كه به آيات خدا كافر شدند، كيفر شديدى دارند و خداوند (براى كيفرِ بدكاران و كافران لجوج،) توانا و صاحب انتقام است. ب. ظلم: یکی از اقوامی که خداوند از آنان انتقام گرفت، قوم حضرت شعیب (علیه السلام) بود که در قرآن به عنوان "اصحاب ایکه" معرفی شده‌­اند. قرآن علت انتقام­ را ظلم آنان بیان کرده که کفر و نافرمانی آنان از حق بود(15) «وَ إِن كاَنَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ...»؛ اصحاب أيكه [صاحبان سرزمين‌هاى پردرخت قوم شعيب‌] مسلماً قوم ستمگرى بودند! ما از آنها انتقام گرفتيم...(16) ج. عصیان در مقابل احکام الهی: خداوند از کسانی که از اوامر او نافرمانی کنند و کار­های تحریم شده­ی او را مرتکب شوند، انتقام میگیرد(17) «...وَ مَنْ عادَ فَيَنْتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ وَاللَّهُ عَزيزٌ ذُوانْتِقامٍ»؛ ...ولى هر كس تكرار كند، خدا از او انتقام مى‌گيرد و خداوند، توانا و صاحب انتقام است.(18)

خداوند در این آیه می­‌فرماید: نباید در حال احرام، صیدی انجام داد و در صورت ارتکاب باید کفاره­ ی آن پرداخت شود و این کفاره از این جهت که خطا را می­‌پوشاند، یک نوع توبه­‌ ی عملی است؛ ولی اگر مجدداً این کار را انجام دهد، نافرمانی بسیار بزرگی انجام داده که کفاره آن را محو نمی­‌کند؛ بلکه فقط انتقام الهی می­تواند کفاره‌­ی آن باشد.(19) 📚پی نوشت ها: 1. ابن عاشور، محمد بن طاهر، التحریر والتنویر، بی­تا، ج3، ص12. 2. آل عمران:4. 3. طباطبایی سید محمدحسین؛ المیزان فی تفسیر القرآن، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1417ق، چاپ پنجم، ج12، ص85. 4. مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، وزارت فرهنگ و ارشاد، 1368، تهران، ج12، ص299. 5. المیزان فی تفسیر القرآن، ج3، ص10. 6. جوادی آملی، عبدالله؛ تفسیر موضوعی قرآن کریم، مرکز نشر اسراء، 1384ش، چاپ دوم، ج3، ص164. 7. التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج12، ص228. 8. صادقی تهرانی، محمد؛ الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، قم، فرهنگ اسلامی، 1365ش، چاپ دوم، ج11، ص267. 9. همان، ج16، ص102. 10. روم: 47. 11. المیزان فی تفسیر القرآن، ج12، ص87. 12. المیزان فی تفسیر القرآن، ج3، ص10. 13. نجم:31. 14. آل عمران:4. 15. مغنیه، محمدجواد؛ تفسیر الکاشف، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1424ق، چاپ اول، ج4، ص487. 16. حجر:78. 17. طوسی، محمد بن حسن؛ التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء­التراث العربی، بی­تا، ج4، ص28. 18. مائده:95. 19. الفرقان فی تفسیر القران بالقرآن، ج9، ص237. 🔰 @p_eteghadi 🔰

پرسش و پاسخ اعتقادی 🔹حجه الاسلام #محمدی جلسه 46 - تبیین معارف اسلام ناب توسط امامان 🔰 @p_eteghadi 🔰

❓این قرآن که دست ماست ۱۸۰ سال بعد از پیامبر توسط یک دروغگو نقل شده است ✅ پاسخ ✍ حجت‌الاسلام دکتر قربانی مقدم 🔹 قرآنی که در دست ما است، در تمام دوره های تاریخ پس از اسلام به طور متواتر نقل شده است. (تواتر خبری است که به دلیل گستردگی نقل آن، احتمال دروغ بودن آن، صفر است. مثلاً اکثر ما به کشور کانادا نرفته ایم، اما اخباری که در مورد وجود کشوری به این نام در مغرب زمین منتشر می شود چنان گسترده است که احتمال تبانی و دروغ در آن وجود ندارد). نکته دیگر اینکه امامان ما در روایات بسیار زیادی شیعیان را به پیروی از قرآن، قرائت قرآن، تطبیق روایات با قرآن و شناسایی روایات جعلی پس از عرضه بر قرآن، دعوت کرده اند. اگر قرآن موجود اشکالی داشت، این همه روایت در این خصوص از امامان معصوم، بی معنی به نظر می رسید. 🔹مهمترین اشکال آقای حیدری، تضعیف جناب حفص بن سلیمان است. در حالیکه اولاً تنها رجال شناسان اهل سنت او را نسبت نقل حدیث تضعیف کرده اند نه نقل قرآن. ثانیاً علت تضعیف او در نقل حدیث هم این است که حفص، شیعه بوده (رجال شیخ طوسی ص ۱۵۰) و طبعاً علمای اهل سنت، احادیثی که او نقل می کند را قبول ندارند. نکته دیگر اینکه، آنچه حفص نقل می‌کند، قرائت است نه خود قرآن. توضیح اینکه در علوم قرآنی بحثی است به نام اختلاف قرائت (مثلاً اینکه در سوره حمد، مالک بخوانیم یا ملک، در سوره توحید، کفواً بخوانیم یا کفوءاً و...) این اختلافات جزئی که تاثیر جدی بر معنای آیات ندارد، همواره مطرح بوده و هیچ کس آن را دلیل عدم ثبوت قرآن کریم ندانسته است. ــــــــــــــــ 🔰 @p_eteghadi 🔰

❓ فقیر خویشاوند یا فرد فقیرتر غیر خویشاوند؟ 💢 یکی از مسائل مهم در #انفاق، بررسی اولویت‌ها در آن است. ▫️ برای مثال بین افراد فقیر خویشاوند و افراد فقیرتر غیر خویشاوند اولویت با کدام است؟ ▫️ آیا ملاک در اولویت انفاق، شدت نیاز است یا قرابت و هم‌چنین در میان نیازمندان جامعه چگونه باید اولویت‌بندی نمود؟ 🔻براساس آیات انفاق، ملاک در اولویت برای انفاق، نخست قرابت است و سپس نیاز، مگر آنگاه‌که حیات فرد غیرخویشاوند، به انفاق وابسته باشد و چنین ضرورتی برای خویشاوند وجود نداشته باشد. 🔸 اولویت‌ها در #انفاق بر پایۀ آیات انفاق به ترتیب عبارتند از : والدین، خویشاوندان، یتیمان، مسکینان، همسایۀ نزدیک، همسایۀ دور، همراه و هم‌نشین، در راه مانده، سائلان، بردگان. 🔸 روایات نیز اولویت در انفاق را والدین و خویشاوندان بیان نموده است. در روایات رعایت اولویت‌های انفاق در خویشاوندان، موجب اجر بسیار برای انفاق کننده و انفاق درراه خدا با عنوان اجر کمتر بیان‌ شده است. 🔅#امام_حسین_علیه_السلام به نقل از رسول خدا (ص) فرمودند: از عائله خود (كسانی كه تحت تكفل تو هستند) يعني از مادر، پدر، خواهر و برادرت آغاز كن سپس كساني از خويشاوندان كه به تو نزديكترند و فرمود با بودن رحم محتاج جاى صدقه به ديگری نيست (امالی مفيد، ص219) 🔅از#امام_صادق_علیه_السلام درباره صدقه به سائل درب خانه سؤال شد [كه آيا به آنان داده شود]يا از دادن به آنان خودداری شود و به خويشاوندان خود بدهد؟ ▫️ امام فرمود: خير بلكه بايد صدقه را براي كسانی كه بين او و آنان خويشاوندی است بفرستد. چراكه پاداش اين بيشتر است. 📚 اولویّت سنجی‌ انفاق در قرآن و حدیث، نشریه مطالعات قرآن و حدیث 🔰 @p_eteghadi 🔰