دعای روز بیست و چهارم ماه رمضان 🌹اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ فِیهِ مَا یُرْضِیکَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِمَّا یُؤْذِیکَ وَ أَسْأَلُکَ التَّوْفِیقَ فِیهِ لِأَنْ أُطِیعَکَ وَ لا أَعْصِیَکَ یَا جَوَادَ السَّائِلِینَ 🌹خدایا! امروز آنچه که خشنودی توست از تو مسئلت دارم و از آنچه موجب آزار توست به تو پناه می برم و امروز توفیق اطاعت و گناه نکردن را از تو می خواهم ای بخشنده درخواست کنندگان 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

به چه دلیل مدعی ملاقات با امام زمان (ع) دروغگو است؟ ✳️در مورد ارتباط و دیدار حضرت امام زمان(ع) در دوران غیبت كبری دو نظر وجود دارد: ۱ـ عدم امكان ارتباط این گروه معتقدند در زمان غیبت كبری امكان ارتباط حضوری و تشرّف به محضر حضرت وجود ندارد، و كسی را كه ادعای دیدار كند، باید تكذیب كرد. مهم ترین و معتبرترین دلیل این گروه بر نفی رؤیت و مشاهدة امام عصر(ع) توقیعی است كه شش روز پیش از مرگ علی بن محمد سمری، آخرین سفیر خاص امام زمان(ع) از ناحیه حضرت صادر شده است. برابر این توقیع مدّعی مشاهده، دروغگو است و ادعای وی قابل پذیرش نیست. متن نوشته حضرت چنین است: "به زودی از شیعیان من خواهند آمد كسانی كه ادعای مشاهده و دیدن مرا بكنند. ✳️آگاه باشید هر كسی قبل از خروج سفیانی و صیحة آسمانی، ادعا كند كه مرا دیده است، دروغگوی افترا زننده است".[۱] ۲ـ امكان ارتباط عده ای از علمای شیعه بر این باورند كه در غیبت كبری امكان ارتباط با امام زمان(ع) وجود دارد. دلیل این نظر را داستان های مشاهده حضرت و چند روایت ذكر می كنند. یكی از آن روایات این است: امام صادق(ع) فرمود: "صاحب این امر (امام زمان) به ناگزیز غیبتی دارد، و در دوران غیبت از مردم كناره میگیرد، و نیكو منزلی است مدینة طیبه و با سی نفر وحشتی نیست".[۲] این حدیث دلالت دارد كه حضرت بیشتر در مدینه و اطراف مدینه است و سی تن از خواص با حضرت همراهند كه اگر یكی بمیرد، دیگری به جای او می نشیند. حال اگر كسی این نظر را بپذیرد، چاره ای جز توجیه توقیع مذكور نیست. ✳️موافقان نظریه امكان ارتباط می گویند: مراد توقیع شریف كه می فرماید:« مدعی دیدار دروغگو است»، شخصی می باشد كه ادعای تشرف و نیابت از طرف حضرت را نماید. نه كسی كه صرفاً توفیق تشرف یابد. همچنین كسانی كه توفیق تشرف یابند، ادعای تشرف نمی كنند، بلكه دیگران از اوضاع و احوال به این مسئله پی می برند. بنابراین، اصل دیدن امكان دارد، اما نقل آن جایز نیست یا اگر نقل شد، آن را باید تكذیب كرد، شاید برای این كه هر كس نیاید و ادعای دیدار با امام زمان(ع) و ارتباط با او را نكند. ✳️و ممكن است مراد از توقیع مذكور نفی ادعای اختیاری بودن مشاهده و ارتباط باشد؛ یعنی اگر كسی مشاهده و ارتباط را به اختیار خود ادعا كند، به این صورت كه هر وقت بخواهد خدمت امام(ع) شرفیاب میشود، یا ارتباط پیدا میكند، كذّاب و مُفتری است و این ادعا از احدی در غیبت كبری پذیرفته نیست، ✳️یا اینكه چنین كسی كه این سمت را به راستی داشته باشد، پیدا نخواهد شد؛ و اگر هم كسی آن را دارا باشد، از دیگران مكتوم میدارد، و به كسی اظهار و افشا نمینماید. علاوه بر این، پیرامون این توقیع، توضیحات دیگری نیز علمای اعلام دادهاند و دركتابهائی مثل «جنة المأوی» مرحوم محدث نوری نقل شده است. ✳️اجمالاً با این توقیع، در آن همه حكایات و وقایع مشهور و متواتر نمیتوان خدشه نمود، و بر حسب سند نیز، ترجیح با این حكایات است. اگر شما به كتابهائی مثل نجم الثاقب رجوع نماید، می بیند كه در این حكایات، وقایعی است كه هرگز شخص عاقل در صحت آنها نمیتواند شك كند. بنابراین، هم شرفیابی اشخاص به حضور آن حضرت ثابت است و هم كذب و بطلان ادعای كسانی كه در غیبت كبری ادعای سفارت و نیابت خاصّه و وساطت بین آن حضرت و مردم را مینمایند، معلوم است. 📚پی نوشتها: [۱]. بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱ و ۵۳ و ص ۳۱۸. [۲]. اصول كافی، ج ۱، ص ۳۴۰، حدیث ۱۸. 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

🌺 اولویتمان چیست؟ کار خدا یا کار خودمان؟ 🌺حجت الاسلام سعیدی 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

صله رحم تا چه حد واجب است؟ حتی با برادری که هر چقدر هم تلفن و پیامک به او می زنیم و مغرورانه همه را رد می کند و .. باید خودمان را کوچک کنیم و مدام تحمیل کنیم تا قطع رحم نکرده باشیم؟ 🌸امام صادق ‌می‌فرمایند: پیوند خویشاوندی خویش را حتی با جرعه‌ای از آب محکم کن. بهترین راه برای خدمت به آنان این است که (حد اقل‌) از تو آزار و مزاحمتی نبینند. (1) 🌸البته باید روشن باشد که منظور از صله رحم،‌ رفت و آمد روزانه نیست؛ صله رحم، حد مشخصی ندارد و می تواند با تلفن، نامه یا پیام از طریق واسطه و مانند آن باشد؛ ولی باید طوری باشد که قطع رحم گفته نشود. 🌸بعضی از فقها فرموده اند: مراد از صله رحم، این است که فرق گذارده شود بین رحم و اجنبی. صله ارحام، متوقف بر مراوده و رفت و آمد با ایشان نیست. با احوال پرسی و پیغام فرستادن از طریق تلفن یا نامه یا با واسطه هم محقق می شود. 🌸البته در برخی مواقع، استثنائاتی دارد که بستگی به شرایط افراد دارد، از جمله: 1️⃣هر گاه کسى در صله رحم نسبت به بعضى از ارحامش به این نتیجه برسد که نه تنها از دیدنش خوشحال نشده، بلکه ناراحت مىشود یا هتک حرمت یا آزار انسان گردد، صله رحم واجب نیست. (2) 2️⃣ ارحامى که آشکارا گناهان مىکنند و یا هنگام رفتن به خانه آن ها موجب غیبت و دعوا و دلخوری می شود، اگر قطع رابطه موجب آگاهی آن ها می شود، لازم است قطع رابطه شود. (3) (البته در مورد پدر و مادر و خواهر و برادر، نیاز است در صورت وجود مشکل، مسئله جداگانه استفتا شود. ) دراین باره می توانید با بخش فقه و احکام مرتبط شوید و طبق نظر مرجع تقلیدتان عمل نمایید. 🌸هر چند در این باره برخی بزرگان مانند آیت الله خویی و تبریزی که قائل به عدم قطع ارتباط هستند و برای این صله رحم کیفیاتی خاص را در نظر گرفته اند و مضمون سخن ایشان بدین شرح است که : 🌸اگر ارتباط ما با بعضی از خویشان و رفت و آمد به منزلشان باعث ناراحتی آنها شود و یا باعث اهانت به ما شود باز وظیفه ی صله رحم از بین نمی رود و در اینصورت باید به روشهای دیگر که باعث چنین مشکلی نمی شود ارتباط حفظ شود مثلا بدون رفتن به منزل آنها تلفنی حال آنها را سالیانه جویا شویم و یا حتی غیر مستقیم به آنها توجه داشته باشیم و از دیگران احوال آنان را بپرسیم یا غیر مستقیم به آنان کمک کنیم چه کمکهای مالی و چه حمایت زبانی از آنان در مقابل دیگران. 🌸 به هر حال نباید با ارحام چون غریبه ها رفتار کرد و با وجود تمام بی محبتیها به هر نحو ممکن در مواقع مختلف ارتباط خود با آنان را نشان دهیم(4). 📚پى نوشت ها: 1. شیخ عباس قمی، سفینة ‌البحار، ج 1، ص 514، دار الاسوة، تهران، 1422ق. 2. آیت الله مکارم شیرازی، استفتائات، ج 3، ص 69. 3. همان. 4. استفاده شده از صراط النجاة مرحوم تبریزی و خوئی ج 3 ص 294. 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

🍀تفسیر آیات منتخب جزء بیست و چهارم (شرح آیه ۵۱ سوره مبارکه غافر) 🍀 خداوند متعال وعده نصرت و یاری دنیایی و آخرتی را به پیامبران و مومنان داده است 🍀حجت الاسلام رفیعی 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

💢نتیجه ظلم و ستم #نهج_البلاغه ✨ان البغی و الزور یوتغان المرء فی دینه و دنیاه، و یبدیان خلله عند من یعیبه ✨ 💠همانا ظلم و ستم و کارهای خلاف حق، انسان را در دین و دنیایش به هلاکت می اندازد، و نقایص و عیوبش را نزد عیب جویان آشکار و نمایان می سازد. 📚نامه 48 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

🔷یک عمر بندگی خداوند ... 🔷حجت الاسلام عالی 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

چرا زماني که نمازميخوانیم، به ياد خيلي چيزها می افتیم؟ 🔺در کتاب زمزم عرفان از قول آيت الله بهجت (ره) نقل شده که فرمودند: 🔺افکاري که به ذهن انسان خطور مي کند، يا با اختيار انسان است يا در اختيار انسان نيست؛ آنچه در نماز مهم است، بايد سعي کنيد به اختيار خود، فکرتان را به جاي ديگر منصرف نکنيد؛ اما اگر بدون اختيار باشد، ايرادي نيست و به محض توجه، دوباره بر نماز متمرکز شويد، تا کم کم در طول نماز حواستان جمع باشد. 🔺نکته مهم اين است که توجه داشته باشيم «کساني که نماز را با حضور قلب مي خوانند، يک دفعه به اين مقام نرسيده اند»؛ بلکه به تدريج مراحل کمال را پشت سر گذاشته اند تا به آن درجه عالي نايل گشته اند. پس بايد نماز را در هر حال و در هر شرايط و شکل ممکن خواند؛ ولي به تدريج در کسب حضور قلب بيش تر همت گماشت که رسيدن به کمال، امري تدريجي است. 🔺 برای از بین بردن عوامل حواسپرتی، آگاهی پیدا کردن از این عوامل هم می تواند کارساز باشد. 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

چرا خداوند خودش را در قرآن متبکر مي خواند؟ 🌺 «کبر» نزد عالمان اخلاق، عبارت است از: حالتي که انسان خود را بالاتر از ديگري ببيند و بر اين باور باشد که از ديگران برتر است. اين خصيصه از بزرگ ترين صفات رذيله در انسان است.[1] 🌺«متکبر» از ماده «تکبر» به دو معنا است: يکى از آن معاني ممدوح و پسنديده است که در مورد خداوند به کار مى رود، و آن دارا بودن بزرگى و صفات پسنديده فراوان است، و ديگرى نکوهيده و مذموم است که در مورد غير خدا به کار مى رود، و آن حالتي که انسان خود را بالاتر و برتر از ديگري ببيند و بر اين باور باشد که از ديگران برتر است. و صفاتى را که ندارند به خود نسبت دهند. اولي پسنديده است و دومي در وصف عموم مردم است.[2] 🌺طبق تعريف ارائه شده از کبر و تکبر؛ تکبر صفتي از صفات خدا است؛ چون عظمت و کبريايي مختص ذات خداوند است، و هر بنده اي که تکبر کند در صفتي از صفات خدا با او به مقابله و منازعه برخاسته است. بنابر اين، از آن جا که عظمت و بزرگى تنها شايسته مقام خدا است، اين واژه به معناى ممدوحش تنها در باره او به کار مى رود، و هرگاه در غير مورد او به کار رود به معناى مذموم است.[3] 🌺در حديثى از امام صادق(ع) نقل شده است: «کبريا و بزرگى رداى خداوند است و هر کس بر سر اين ردا با او ستيزه و کشمکش کند، وى را در آتش سرنگون سازد».[4] 🌺مفسران قرآن کريم عموماً صفت تکبر در خدا را به عظمت و کبريايي معنا کرده اند؛ زيرا که کبريايى و عظمت و جلال مخصوص ذات بى زوال خداوند است و بزرگ تر و بالاتر از آن است که بتواند کسى در مقابل او اظهار بزرگى و منيّت نمايد.[5] 🌺خداوند از آن جهت متکبر است که در نهايت کبريا، عظمت و بزرگى است، و هر پديدهاى نسبت به ساحت او اظهار ذلت و خوارى مى نمايد.[6] 🌺خلاصه اين که متکبر بودن خداوند به معناي عظمت و بزرگي است؛ خداوند متکبر است؛ يعني بلند مرتبه است. اما در انسان وقتي گفته مي شود فلان شخص متکبر است؛ يعني خود را برتر و بالاتر از ديگران مي بيند و اين از صفات شيطاني و رذيله اخلاقي است؛ چرا که در تعاليم ديني آمده است، انسان مؤمن بايد در برابر مؤمنان و همنوعان خود متواضع باشد، نه متکبر. 📚پي نوشت ها : [1] نراقي، محمد مهدي، جامع السعادات، ج 1، ص 328، اسماعيليان، قم، چاپ هفتم، 1386ش؛ نراقي، ملا احمد، معراج السعادة، ص 216، رشيدي، تهران، بي تا. [2] راغب اصفهانى، حسين بن محمد، المفردات في غريب القرآن، ج 1، ص 696- 698، واژه «کبر». [3] مکارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، ج 23، ص 554، دار الکتب الاسلامية، تهران، 1374ش. [4] مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج 83، ص 369، مؤسسة الوفاء، بيروت، 1404ق. «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لِمَنْ عِنْدَهُ الْکِبْرِيَاءُ رِدَاءُ اللَّهِ فَمَنْ نَازَعَهُ شَيْئاً مِنْ ذَلِکَ کبه [أَکَبَّهُ] اللَّهُ فِي النَّارِ...». [5] بانوى اصفهانى، سيده نصرت امين، مخزن العرفان در تفسير قرآن، ج 12، ص 244، نهضت زنان مسلمان، تهران، 1361 ش؛ مغنيه، محمد جواد، تفسير الکاشف، ج 7، ص 295، دار الکتب الإسلامية، تهران، 1424 ق؛ حسينى همدانى، سيد محمد حسين، انوار درخشان، ج 16، ص 281، کتابفروشى لطفى، تهران، 1404ق. [6] انوار درخشان، ج 16، ص 281. 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁