#ازدواج_فاطمه_معصومه_سلام_الله_علیها 🤔#پرسش ❔مگر نه اينكه ازدواج نيمى از دين است؟ مگر نه اينكه پيامبر اسلام به ازدواج توصيه اكيد كرده است؟ مگر نه اينكه #امام_كاظم معصوم بود و بايد به توصيه هاى پيامبر اسلام گوش جان ميسپرد؟ پس چرا دخترانش را از ازدواج محروم كرد؟ با اين استدلال #معصومه , خواهر امام رضا حتى نصف دينش را كامل نكرده است و كافر از دنيا رفته است! سر تا پاى ادعاهاى اسلامگرايان متناقض و دروغ است كه به خورد ما داده اند ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌در تاريخ يعقوبى آمده است كه حضرت موسى بن جعفر علیه السلام وصيت كرده بود كه دخترانش شوهر نكنند و براى همين هيچيك از دختران آن حضرت شوهر نكردند جز يكى از دخترانش به نام ام سلمه كه در مصر به همسرى قاسم بن محمد بن جعفر بن محمد در آمد و به خاطر اين ازدواج مسايلى پيش آمده و قاسم قسم خورد كه منظور او از ازدواج با او اين بود كه به او محرم شود و او را حج ببرد. 📚تاریخ یعقوبی ، ترجمه آیتی ، ج 2 ص 421 👌لکن اين نظريه را نمى توان به اين آسانى پذيرفت زیرا هم سند صحیحی ندارد و هم در اصول كافى آمده است كه حضرت امام موسى بن جعفر علیه السلام كار شوهر كردن و شوهر دادن دخترانش را به پسرش حضرت امام رضا علیه السلام واگذار كرد و فرمود ؛ « اگر على خواست آنان را شوهر مى دهد و اگر نخواست شوهر نمى دهد. و جز پسرم على هيچكس حق ندارد دخترانم را شوهر بدهد. نه برادران ديگرشان، نه عموهايشان و نه سلطان وقت هيچكدام حق ندارند در امر ازدواج دخترانم دخالت كنند » 📚الکافی ج 1 ص 317 👌بر اساس اين روايت، نمى توان گفت كه امام موسى بن جعفر علیه السلام وصيت به عدم ازدواج كرده بلكه وصيت كرده كه امر ازدواج دخترانش به امام رضا علیه السلام مربوط است و ديگران حق دخالت ندارند. ❕علت ازدواج نکردن حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها ، خفقان شديد هارونى بود که باعث شد كه دختران امام موسى بن جعفر علیه السلام نتوانند ازدواج كنند و در عصر هارون خفقان و استبداد و ستم به جايى رسيد كه كسى جرأت نداشت به خانه امام موسى بن جعفر رفت و آمد كند. اگر كسى نتواند به خانه امام رفت و آمد داشته باشد، بطور يقين نمى تواند خيال دامادى آن حضرت را در سر بپروراند. اگر بخواهيم اين مسأله را بيشتر توضيح بدهيم بايد بگوييم كه هارون مى خواست كارى كند كه نسل امام موسى بن جعفر كم گردد و يكى از راههاى اين، جلوگيرى از ازدواج زنان و دختران اين خاندان است و بطور طبيعى اگر دختران و زنان شوهر نكنند، نسل آل على كم مى گردد و كمى اين نسل براى دستگاه خلافت بسيار مطلوب بود و علت كشتار آنهمه سادات هم مى تواند همين باشد كه اين نسل بر افتد. 🔸هارون در برخورد با علويان، موضع ‏گيرى كاملا خصمانه و كينه ‏توزانه ‏اى داشت و آن هنگام كه به قدرت رسيد و زمام حكومت را به دست گرفت سوگند ياد كرد كه علويان را از پاى در آورده و بكشد. او آنچه در دل داشت در قالب اين عبارت بر زبان آورده، چنين گفت: «به خدا سوگند، كه علويان و شيعيان آنان را خواهم كشت». 📚 الاغانی ج 5 ص 225 🔸ادامه 👇

💢 جواب بدی با خوبی ▪️ مردی از نوادگان عمر بن خطّاب، در مدینه، #امام_کاظم_علیه_السلام را آزار می داد و هر گاه ایشان را می دید، به علی(ع) دشنام می داد. برخی از اطرافیان امام (ع) به ایشان گفتند: اجازه بفرمایید این بدکار را به قتل برسانیم. #امام_كاظم علیه السلام آنان را از این کار، به شدّت باز داشت و منع کرد و سراغِ مرد دشنام گو را گرفت. گفته شد در فلان منطقه از مدینه کشاورزی می کند. 🔻 امام(ع)، سوار بر مَرکب، به سویش رفت و او را در مزرعه اش دید. با الاغش داخل مزرعه شد. آن مرد فریاد زد: زراعت ما را لگدمال مکن! امام(ع)، با الاغ از داخل زراعت به سوی مرد رفت تا نزدیک وی رسید. پیاده شد و در کنارش نشست. با او خوش و بِش کرد و به وی فرمود: ▫️«چه قدر خسارت بر زراعت تو وارد کردم؟». مرد گفت: صد دینار. ▫️ فرمود: «امید داری چه قدر محصول به دست بیاوری؟». گفت: غیب نمی دانم. ▫️ فرمود: «گفتم چه قدر امید داری؟». گفت: امید دارم دویست دینار محصول به دست آورم. #امام_كاظم علیه السلام کیسه ای به وی داد که در آن، سیصد دینار بود و فرمود: «زراعت تو بر جایش باقی است و خداوند، آنچه امید داری، به تو روزی می کند». مرد، به پا خاست و سرِ ایشان را بوسید و خواست تا از تقصیرش درگذرد. امام(ع)تبسّمی کرد و بازگشت. امام کاظم(ع) به مسجد رفت و مرد دشنام گو را دید که در مسجد، نشسته است. وقتی نگاهش به امام(ع) افتاد، گفت: خداوند، می داند رسالت خود را کجا قرار دهد! یاران امام کاظم(ع) به سوی آن مرد شتافتند و به وی گفتند: داستان چیست؟ تو تا به حال به گونه ای دیگر سخن می گفتی؟! مرد گفت: «شنیدید الآن چه گفتم» و شروع به دعا کردن برای امام کاظم(ع) کرد. ▫️ گفتگوها میان مرد و یاران امام(ع) ادامه یافت. وقتی امام کاظم(ع) به خانه اش بازمی گشت، به اطرافیانش که(پیش از آن،) می خواستند مرد را بکشند، فرمود: 🔅«کاری که شما می خواستید انجام دهید، بهتر بود یا آنچه من انجام دادم؟ من با این مقدار پول، کارش را اصلاح کردم و از شرّش در امان گشتم». 📚 حکمت نامه جوان ص ۳۶۸ #امام_كاظم علیه السلام 🔰 @p_eteghadi 🔰

❤️ #امام_کاظم علیه السّلام فرمودند: 🍀 من ذَکَرَ رَجُلاً مِن خَلفِهِ بِما هُوَ فیهِ، مِمّا عَرَفَهُ النّاسُ لَم یَغتَبهُ، وَ مَن ذَکَرَهُ مِن خَلفِهِ مِمّا لا یَعرِفُهُ النّاسُ، إغتابَهُ، وَ مَن ذَکَرَهُ بِما لَیسَ فیهِ فَقَد بَهَتَهُ؛ 🍃 هر کس پشت سر دیگری چیزی بگوید که در او هست و مردم هم آن را می دانند، غیبت نکرده است، هر کس پشت سر دیگری چیزی بگوید که در او هست، ولی مردم نمی دانند، غیبت او را کرده است، و هر کس چیزی درباره کسی بگوید که در او نیست، به او بهتان زده است. 📖 اصول کافی، ج2، ص358 🔰 @p_eteghadi 🔰

⁦♥️⁩ #امام_کاظم علیه السلام فرمودند: 🍃 در دنيا ، مانند كسى باش كه در خانه اى ساكن است كه مال او نيست و منتظر رفتن است. 🍀 كُن فِي الدُّنيا كَساكِنِ دارٍ لَيسَت لَهُ ، إنَّما يَنتَظِرُ الرَّحيلَ . 📖 تحف العقول، ص ۳۹۸ 🔰 @p_eteghadi 🔰

✍ آیا امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) فرزندانی به نام حسن داشتند که به آن حضرات، «ابو الحسن» می‌گویند؟ در فرهنگ عرب، برای انتخاب کنیه افراد، گاهی از نام فرزند آن شخص استفاده می‌شود. در این حالت، نام فرزند بزرگ‌تر به کلمه «اَب» یا «اُم» اضافه می‌شود و به عنوان کنیه، به پدر یا مادر او اطلاق می‌شود؛ مانند «ابو الحسن» که کنیه امام علی(ع) و بر گرفته از نام فرزند بزرگ ایشان امام حسن(ع) است و نیز امام هادی(ع) که به مناسبت فرزندشان امام حسن عسکری(ع)، «ابوالحسن الثالث» نامیده می‌شود. اما در برخی از موارد، بدون توجه به نام فرزند (خصوصاً برای کسانی که فرزند ندارند) با استفاده از برخی ویژگی‌های موجود در افراد، برای آنان کنیه قرار داده می‌شود. به عنوان مثال؛ می‌توان به کنیه «ابو تراب» اشاره کرد که به جهت خاکی بودن امام علی(ع)، به حضرتشان اطلاق می‌شد.[1] امام رضا(ع) فرزند خود، امام جواد(ع) را برای احترام و تعظیم، همواره با کنیه «ابو جعفر» خطاب می‌کردند، در حالی که ایشان خردسال بوده و ازدواج هم نکرده بودند.[2] درباره #امام_کاظم (ع) باید گفت؛ ایشان فرزندان زیادی داشتند که نام یکی از آنها «حسن» بود و ممکن است که این کنیه، از نام همین فرزند گرفته شده باشد. علاوه بر این؛ ایشان کنیه‌های دیگری نیز مانند «ابو ابراهیم» و «ابو اسماعیل» داشتند که برگرفته از نام فرزندان دیگرشان بود.[3] اما #امام_رضا (ع) که در سن بالا صاحب فرزند شدند، ظاهراً برگزیدن کنیه برای ایشان از نوع دوم می‌باشد و شاید بتوان معنای ضمنی این کنیه را «پدر انسانی زیبا و نیک» دانست. [1]. ر.ک کنیه ابو تراب به #امام_علی (ع)- 14879 [2]. «مَا کَانَ یَذْکُرُ مُحَمَّداً ابْنَهُ إِلَّا بِکُنْیَتِهِ‏ یَقُولُ کَتَبَ إِلَیَّ أَبُو جَعْفَرٍ وَ کُنْتُ أَکْتُبُ إِلَى أَبِی جَعْفَرٍ وَ هُوَ صَبِیٌّ بِالْمَدِینَةِ فَیُخَاطِبُهُ بِالتَّعْظِیمِ»؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ج 2، ص 240، تهران، نشر جهان، چاپ اول، 1378ق. [3]. ر. ک: زندگی امام موسای کاظم (ع) و فرزندانش- 1888 ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌🔰 @p_eteghadi 🔰