💠 فرشته منش
🔸 «اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَی مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِی مِنْهُ»؛[1] دعاهای ماه شعبان این است که خدایا! اگر تاكنون ما مورد لطف تو نبودیم آمرزیده نشده بودیم از این به بعد دیگر ما را بیامرز! الآن اگر رفتیم, رفتیم. اگر ـ معاذ الله ـ مرگ پوسیدن بود و از بین رفتن بود حساب و كتابی نبود، اما مرگ از پوست به در آمدن است! اوّلین سؤالی كه از ما می كنند این است که می گویند عمرت را در چه راهی صرف كردی؟ ما باید جواب نقد داشته باشیم! چون مرگ زندگی است و مرگ از پوست به در آمدن است نه پوسیدن، باید جواب نقد داشته باشیم كه چه كار كردیم. این است كه بسیاری از بزرگان این «دهه آخر شعبان» كه می شود تمام تلاش و كوشش آنها این است كه سود و زیانشان را مشخص كنند كه من این یك سال چه كردم، با چه وضعی می خواهم مهمان خدای سبحان بشوم.
🔸 در ماه پربركت رمضان که ماه «ضیافت الرحمان» است، انسان یا در آن زمین مهمان خداست به نام سرزمین وحی یا در این زمان مهمان خدا به نام ماه مبارك رمضان است. یا ما باید مهمان خدا باشیم در این دو مقطع یا میزبان خدای سبحان باشیم كه جمع هر دو را شاید. چه وقت ما میزبان خدا هستیم و چه وقت خدا مهمان ماست؟ فرمود: «أَنَا عِندَ المُنكَسِرَة قُلُوبُهُم»[2] كسی كه قلب شكسته دارد با خدا اهل مناجات است با خدا راز و نیاز دارد، ، به تعبیر شیخنا الاستاد حكیم الهی قمشه‌ای (رضوان الله علیه) می گوید: «من الهی هو الله گویم»، با قلب شكسته همیشه در محضر اوست تا مظهر او بشود، این شخص میزبان خداست. اگر كسی این توفیق را داشت كه خدا مهمان اوست، یعنی لطف خدا و اگر این توفیق را نداشت لااقل در آن سرزمین یا در این زمان، خودش را دریابد، پایان ماه شریف شعبان چنین است و بهترین فرصت عمل به قرآن, قرائت قرآن و راهنمایی گرفتن از دستورات قرآن كریم است.
🔸 مرحوم ابن بابویه قمی در كتاب شریف امالی از وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) نقل كرد كه «الْحَافِظُ لِلْقُرْآنِ الْعَامِلُ بِهِ مَعَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ»[3] كسی كه قرآن را حفظ كند, به قرآن عمل می كند او با فرشته های الهی محشور می شود، چون در قرآن دارد وحی كه نازل می شود ﴿بِأَیدِی سَفَرَةٍ ٭ كِرَامٍ بَرَرَةٍ﴾[4] فرشته هایی هستند كه وحی را می آورند، چنین كسی در قوس صعود با آنها كه در قوس نزول قرآن را می آورند هماهنگ می شوند، چه بهتر كه ما فرشته منش زندگی كنیم، یك جامعه فرشته منش نه بیراهه می رود نه راه كسی را می بندد.
[1] . وسائل الشیعه، ج10، ص301.
[2] . منیة المرید، ص123.
[3] . الامالی(للصدوق)، متن، ص59.
[4] . سوره عبس، آیات 15 و 16.
#در_محضر_استاد
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1393/03/29
🔰 @p_eteghadi 🔰
💠 بسیج فرهیختگان
🔹 نزدیك ترین دشمن به انسانِ سالكِ در راه خدا همانا هوای طغیان و #هوس_سیاه است، باید با سِلاح صَلاح و فَلاح این #عدوی_خانگی را رام كرد؛ چه اینكه معلّم جامعه بشری حضرت امیرمؤمنان (علیهالسلام) فرمود: «وانّما هِی نَفْسی اَرُوضُها بِالتَّقْوی لِتَأتِی آمنةً یوْمَ الخوفِ الاكبرْ»؛ یعنی این نَفْسم را با #پرهیزكاری ریاضت می دهم، تا در قیامت كه روز هراسناك است، در امان باشد. با رام نمودن دشمن خانگی توان طرد هر دشمن خارجی آسان است؛
گر شود دشمن درونی نیست ٭٭٭ باكی از دشمن برونی نیست
🔹 رسالت بسیج، به ویژه #بسیج_فرهیختگان_علمی، انجام آن جهاد منظوم و این اجتهاد مَنْضود، به نحو مستوفی و احسن است، زیرا نزدیك ترین گروه به مردم #درد_آشنایان آنان اند.
اندیشوران، طبیبان، اساتید، پژوهشگران و نویسندگان متعهد، گذشته از آنكه «گلیم خویش بدر می برند زآب»، سعی بلیغ دارند تا بگیرند غریق را، زیرا برای نجات از بحر توفنده غواصان ماهر لازم است كه دریا را چون صحرا درنوردند و آب را همچون خاك تسخیر كنند تا سفر بحری را نظیر سیر بَرّی میسّر سازند؛ سرانجام #هر_دو_جهان معمور و مأمن خواهد شد.
#در_محضر_استاد
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 پیام به مناسبت افتتاح مركز بسیج جامعه پزشكی استان قم
تاریخ: مرداد 1382
🔰 @p_eteghadi 🔰
💠 اخلاص
🔹 در برخی روایات آمده است: کسی که خود را چهل روز برای خدا خالص گرداند، خداوند چشمه های حکمت را از قلبش بر زبانش جاری می گرداند: «من أخلص لله أربعین یوماً فجّر الله ینابیع الحکمة من قلبه علی لسانه».
#اخلاص، آن است که انسان، نیّت خود را از هر گونه آلودگی و ناخالصی پاک کرده، عمل را تنها برای رضای خدا انجام دهد و ستایش دیگران در او اثر نداشته باشد: «والعمل الخالص الّذی لا ترید أن یحمدک علیه أحدٌ إلاّ الله عزّوجلّ».
نه تنها اصل عمل باید برای رضای خدا باشد، بلکه کیفیات و جزئیات آن نیز باید #به_قصد_قربت باشد. از این رو اگر کیفیت عمل؛ مانند طولانی کردن نماز، به جماعت خواندن آن، اوّل وقت خواندن، در مسجد خواندن و ... برای غیر خدا باشد، به طوری که ریا یا سمعه به متن عمل سرایت کند، نماز باطل می شود؛ هر چند که ظاهراً اصل نماز را برای انجام فرمان الهی به جا آورد.
🔹 عمل خالص نیز گونه گون است: گاهی به انگیزه رهیدن از جهنّم و گاهی به انگیزه رسیدن به بهشت است. این دو مرحله، نازل ترین مرتبه اخلاص است که آن را اخلاص اضافی یا #اخلاص_نسبی می نامند. اما عالی ترین مرحله آن، عملی است که از روی #عشق_و_ارادت به پروردگار هستی باشد. بدیهی است که هر چه اخلاص از لحاظ کمّی و کیفی، بیشتر باشد، آثار و برکات آن نیز بیشتر خواهد بود. بدین ترتیب، کسی که عمری را با اخلاص زندگی می کند، چشمه های حکمت به صورت بسیار گسترده و فراگیر، از قلب وی بر زبانش جاری خواهد شد.
🔹 یکی از آثار اخلاص آن است که می تواند به همه #کارهای_روزمره، رنگ عبادت بدهد؛ بدین معنا که کارهایی نظیر خوردن، آشامیدن، خوابیدن، کسب کردن، سخن گفتن، شنیدن و... اگر به انگیزه هایی همانند نیرو گرفتن برای عبادت، کمک به دین الهی، تقویت نظام اسلامی، گره گشایی از مشکلات بندگان خدا و... باشد، رنگ عبادت به خود می گیرد. بنابراین، عبادت آدمی، منحصر در نماز خواندن، تلاوت قرآن، دعا خواندن، روزه گرفتن و مانند آن نمی شود، بلکه #سراسر_عمر او طاعت و عبادت خواهد شد.
#آیت_الله_جوادی_آملی
#در_محضر_استاد
📚 ادب فنای مقربان، ج2، ص167.
🔰 @p_eteghadi 🔰
💠 تربیت انسان
🔹 یک روایت بسیار لطیفی سیدنا الاستاد (رضوان الله تعالی علیه) در بعضی از بخش های همین مجلدات اولیه المیزان نقل کردند که در یکی از صحنه ها زنی در حضور پیغمبر (صلّی الله علیه و آله سلّم) آمد سخنرانی کرد خیلی شفاف، عرض کرد یا رسول الله، تمام این فضایل را که شما به مردها دادید! اگر جبهه جنگ است، اگر مرزداری است، اگر حماسه های دیگر است، اینها؛ اگر مسئولیت های کشورداری است، اینها؛ پس ما چه؟!
🔹 خیلی این سخنرانی جالب است! حضرت همه را گوش داد در مسجد هم بود، بعد وجود مبارک پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) رو کرد به اصحاب فرمود شما زنی با این شهامت دیدید که این‌طور در حضور نبی اسلام سخنرانی بکند؟!
بعد فرمود حقوق شما هم همین است، شما می توانید در جبهه ها شرکت کنید؛ منتها اسلحه به دستتان نیست، پرستاری مردها درمان مجروحین که می توانید بکنید، چه کسی گفت شما نمی توانید بروید جبهه؟! چه کسی گفت شما نمیتوانید در این مسایل شرکت کنید؟! اینها را مفصل بحث کرد.
🔹 این روایت خیلی روایتِ عجیب و کارساز است! اول حضرت فرمود که زنی شما در مشرق و مغرب دیدید که این‌طور حماسی و مستقل و مستدل سخنرانی کند؟! بعد به این زن فرمود که در بسیاری از مسایل شما شرکت می کنید اما شما حواستان جمع باشد #مادری شما این #کشور_را_اداره_می_کند، شما قدر مادری را نمی دانید، قدر فرزندداری را نمی دانید «جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّل» را نمی دانید، شما اینها را کم می گیرید، شما خیال م یکنید که اینها کهنه شویی است، شما دارید #انسان_تربیت_می_کنید! چون اینها را کم حساب می کنید خیال می کنید که فقط اسلحه برداشتن حفظ دین است، شما غفلت کردید نه اینکه ما کوتاه آمده باشیم، دین کم نیاورد برای شما، شما کم حساب کردی! شما انسان دارید می سازید، انسان تربیت می کنید.
🔹 چرا اگر زنی در دروان نفاس بمیرد «ماتت شهیدة» چرا؟ ثواب شهید را می برد این یک #جهاد است، تنها «جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّل» نیست، اگر در دروان نفاس ـ خدای ناکرده ـ مُرد «ماتت شهیدة» یا نه؟ او دارد #مبارزه می کند با جامعه فاسد، او دارد انسان تربیت می کند، این کم است؟!
#آیت_الله_جوادی_آملی
#در_محضر_استاد
📚 درس خارج فقه نکاح جلسه 455
تاریخ: 1398/07/17
🔰 @p_eteghadi 🔰
💠 سلام بر اهل بیت (علیهم السلام)
🔸 پس از نزول آیه تطهیر رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) تا مدّت ها هنگام نماز صبح بر در خانه #فاطمه_زهرا می ایستاد و دو دست خود را بر دو طرف چهارچوب در می گذاشت و می فرمود: «السلام علیکم أهل البیت و رحمة الله و برکاته، الصلاة رحمکم الله ﴿اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرًا﴾ أنا حرب لمن حاربتم، أنا سلم لمن سالمتم».
🔹 بعضی از روایات اِشعار دارد که آن حضرت تا آخر عمر شریف شان این کار را تکرار می کرد. از ابوالحمراء، خادم رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است:
کان رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) یجیی ء عند کل صلاة فجرٍ فیأخذ بِعضادة هذا الباب؛ ثم یقول: «السلام علیکم یا أهل البیت ورحمة الله وبرکاته ـ فیردّون علیه من البیت ـ وعلیکم السلام ورحمةالله وبرکاته ـ فیقول: ـ الصلاة رحمکم الله « إنّما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیراً » .
🔸 آنگاه نفیع بن حارث که راوی این حدیث است از ابوالحمراء پرسید: چه کسانی در خانه بوده اند؟ جواب داد:
علیّ وفاطمة والحسن والحسین(علیهم السلام) ».
این روایت که در آن آمده: «یجیی ءُ عنْد کلِّ صلاة فجرٍ» (وقت هر نماز صبح می آمد) و اشاره به مدت آن نشده است، ظهور دارد که آن حضرت این کار را تا پایان عمر انجام می داد، چنان که روایت ابن عباس که سیوطی آن را نقل کرده نیز این گونه است.
🔹 حدیث ابو الحمراء در مآخذ شیعه این گونه آمده است: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) تا پایان عمر این کار را انجام می داد:
«فلم یزل یفعل ذلک کل یوم إذا شهد المدینة حتّی فارق الدّنیا».
امام مجتبی(علیه السلام) نیز پس از پذیرش صلح تحمیلی در سخنرانی خود در حضور طاغوت شام فرمود:
... ثمّ مکث رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) بعد ذلک بقیّة عمره حتّی قبضه الله إلیه یأتینا کلّ یوم عند طلوع الفجر فیقول: الصلاة یرحمکم الله... .
🔸 این دو عبارت، صراحت دارد که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) تا آخر عمر این کار را انجام می داده است.
اتفاقاً این احتمال، مؤیدی نیز دارد و آن این که مدینه آن روز، پیوسته محل رفت و آمد وفْدها و گروه های مختلفی بود که از شهرها و روستاهای دور و نزدیک به آن جا می آمدند و با پیغمبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مذاکره و مباحثه می کردند،آیات الهی را می شنیدند، احکام را می آموختند، پاسخ پرسش های خود را می گرفتند و.... از این رو بعید نیست که بگوییم: آن حضرت برای معرّفی « أهل البیت » به تازه واردها و تذکار و یادآوری دیگران تا آخر عمر شریف خود این کار را تکرار می کرد.
▫️ یادآوری. احتمال دارد که آیه تطهیر هفده ماه قبل از رحلت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده باشد و آن حضرت در تمام این مدّت، تلاوت آن را بر در خانه دختر خود تکرار می کرد. بدین طریق می توان بین این روایت و بقیه روایات جمع کرد.
#آیت_الله_جوادی_آملی
#در_محضر_استاد
📚 شمیم ولایت، ص362.
🔰 @p_eteghadi 🔰
💠 تسبیح و تقدیس
🔹 در تفاوت تسبیح و تقدیس، ذیل آیه ﴿وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ﴾ به تفصیل سخن گفته ایم. مولی عبدالرزّاق کاشانی سخنی در این باره دارد که خلاصه آن چنین است:
تسبیح، تنزیه و مبرّا کردن خدا از نقص و عیب است، در حالی که تقدیس، مبرّا کردن او از کمال محدود و ناقص است.
🔹 بنابراین، تقدیس، مرحله ای بالاتر از تسبیح و نسبتِ بین این دو، عموم و خصوص مطلق خواهد بود؛ زیرا تقدیس خداوند، خود به خود تسبیح او نیز خواهد بود، اما تسبیح او ملازم تقدیس وی نیست. فرشتگان نیز با تقدیم تسبیح گفتند: نه تنها تسبیح گوی تو هستیم، بلکه تو را تقدیس نیز می کنیم: ﴿وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ﴾.
#آیت_الله_جوادی_آملی
#در_محضر_استاد
📚 ادب فنای مقربان ، ج3 ، ص145.
🔰 @p_eteghadi 🔰
💠 تولّی و تبرّی
🔸 اسماعیل جُعفی به #امام_باقر_علیه_السلام عرض کرد: شخصی محبت امیرالمؤمنین (علیه السلام) را در دل دارد، لیکن از دشمن او تبرّی نمی جوید و می گوید: علی (علیه السلام) نزد من محبوب تر است. امام باقر (علیه السلام) فرمود: چنین کسی #پریشان_حال و آشفته خاطر است و دشمن محسوب می شود، پشت سر او نماز نگذار، او کرامت و ارزشی ندارد، مگر این که از او بترسی و مجبور به تقیه باشی؛ قلتُ لأبى جعفر علیه السلام: رجلٌ یحبّ أمیرالمؤمنین علیه السلام و لا یتبرّأ من عدوّه و یقول: هو أحبّ إلىّ ممّن خالفه فقال علیه السلام: «هذا مخلّطٌ و هو عدوٌّ فلا تصلّ خلفه و لا کرامة إلا أن تتّقیه».
کسی که به یکی از دو امر مهم، یعنی #تولی یا #تبری تمسّک می جوید و به دیگری بی اعتناست، همانند کسی است که اقرار به وجود خدا و یگانگی او داشته باشد اما به بت ها و آلهه های دروغین نیز بی میل نباشد یا همانند کسی است که به آیین بت پرستی کفر بورزد اما دل در گرو ایمان به خدا نداشته باشد.
🔸 #تولی_و_تبری، همانند ایمان به خدا و کفر به طاغوت #دو_بال_برای_سلوک به سوی کمال و تعالی و ترقی است که هیچ یک به تنهایی کفایت از دیگری نمی کند و با یکی از آن دو نمی توان صعود کرد. همانند دو چشم است که برای پیمودن راه حق و رسیدن به سرچشمه نور باز بودن و به کار گرفتن هر دوی آن لازم است.
شخصی به امیرمؤمنان (علیه السلام) گفت: من در کنار دوستی شما فلان کس را نام یکی از دشمنان آن حضرت را ذکر کرد نیز دوست دارم. آن حضرت در جواب گفت: اکنون تو اعور و یک چشم هستی که تنها فضایل ما را می نگری و به ما علاقه مندی. باید چشم دیگر تو باز باشد تا به وسیله آن رذایل دشمنان ما را نیز ببینی و به آنان بغض و کینه داشته باشی، لیکن این وضع دوام نمی یابد؛ زیرا حق و باطل و #نور_و_ظلمت_در_یکجا_نمی_گنجد. در آینده یا هر دو چشم خویش را از دست می دهی و کور می گردی یا چشم دیگرت بینا می شود و بغض و کینه دشمنان ما را نیز به دل خواهی گرفت.
#ولادت_امام_محمد_باقر_علیه_السلام
#آیت_الله_جوادی_آملی
#در_محضر_استاد
📚 ادب فنای مقربان، ج1، ص61.
🔰 @p_eteghadi 🔰