چرا انسان پس از توبه و پشیمانی از گناه باز احساس سنگینی و عذاب وجدان دارد؟ 💐در پاسخ به این پرسش توجه به چند مطلب ضروري است: ۱. عذاب وجدان علامت بسیار خوبی است. حاکی از وجود ایمان در درون قلب است. حکایت از وجدان بیدار و حضور فعال نفس لوامه است. فکر گناه، مانند کابوس وحشتناکی بر روح گناه کار سایه می‌افکند. زنجیر اعمال گذشته همچون طوق سنگینی بر دست و پای او پیچیده است. احساس گناه و ندامت محصول ندای وجدان است. شاید سخن امام علی(ع) ناظر به این حالت نفسانی باشد که فرموده است: «یک ساعت شهوت‌رانی اندوه طولانی را در بر دارد». برای رهایی از شکنجة وجدان، اسلام درهای توبه و استغفار و کفارات را به روی گناهکاران گشوده است. ۲. انسان هاي پاك و خدا جوي پس از عمل اشتباهي كه انجام مي دهند، نگران مي شوند و در پي رفع اشتباه و خطاي خود بر مي آيند. کسی که در گذشته گناهی مرتکب شده، مي تواند مدام به اين فكر كند كه در گذشته خام بوده و دچار اشتباه گشته است و با اين افكار مدام خود را آزار دهد! 💐و از طرفي مي تواند با عبرت از گذشته و قرار گرفتن در مسير درست به جبران آنچه اتفاق افتاده اقدام كند و از اين مسير خود را هرچه بيشتر به خدا نزديك كند، زيرا به فرموده قرآن كريم، خداوند توبه كنندگان را بسيار دوست مي دارد. 💐حال به نظرشما كدام يك از دو روش بالا منطقي و خدا پسند است؟ ۳. احساس گناه، بدون سعي كردن در جهت جبران خطا و باز سازي روحيه آسيب ديده، دام ديگري است از سوي شيطان و این حالت يكي از مضرترين حالتهاي ممكن براي انسان است، و اسلام نيز از آن با عنوان نااميدي (قنوط از رحمت الهي) از درگاه خدا وند ياد كرده وآن را گناهي نابخشودني مي‌داند. لذا براي پيشگيري از آسيب هاي فوق، ابتدا بايد كوتاهي خود را پذیرفت و با توبه به درگاه الهي از اين حالت خارج شد و آرامش خود را باز يافت، زيرا همانطور كه ذكر شد خداوند توبه كنندگان را دوست مي دارد. 💐و برای به آرامش رسیدن باید به وعده خداوند اعتماد داشت و قلبا بپذیریم که خداند اشتباه ما را به خاطر توبه پذیرفته است، اگر این حس و این اعتماد را کسب کنیم حتما به آرامش می رسیم. 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

🌎تفسیر آیات منتخب جزء چهاردهم (شرح آیه ۹۰ سوره مبارکه نحل) 🌎بیان شش پیام کلیدی در این آیه 🌎حجت الاسلام رفیعی 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

#نهج_البلاغه ✨وتَرْکَ آلْكَذِبِ تَشْرِيفاً لِلصِّدْقِ✨ 🌹خداوند ترك دروغ را واجب كرده تا راستگويى به عنوان يك فضيلت شمرده شود . 📚حکمت ۲۵۲ 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

دعای روز بیست و چهارم ماه رمضان 🌹اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ فِیهِ مَا یُرْضِیکَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِمَّا یُؤْذِیکَ وَ أَسْأَلُکَ التَّوْفِیقَ فِیهِ لِأَنْ أُطِیعَکَ وَ لا أَعْصِیَکَ یَا جَوَادَ السَّائِلِینَ 🌹خدایا! امروز آنچه که خشنودی توست از تو مسئلت دارم و از آنچه موجب آزار توست به تو پناه می برم و امروز توفیق اطاعت و گناه نکردن را از تو می خواهم ای بخشنده درخواست کنندگان 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

به چه دلیل مدعی ملاقات با امام زمان (ع) دروغگو است؟ ✳️در مورد ارتباط و دیدار حضرت امام زمان(ع) در دوران غیبت كبری دو نظر وجود دارد: ۱ـ عدم امكان ارتباط این گروه معتقدند در زمان غیبت كبری امكان ارتباط حضوری و تشرّف به محضر حضرت وجود ندارد، و كسی را كه ادعای دیدار كند، باید تكذیب كرد. مهم ترین و معتبرترین دلیل این گروه بر نفی رؤیت و مشاهدة امام عصر(ع) توقیعی است كه شش روز پیش از مرگ علی بن محمد سمری، آخرین سفیر خاص امام زمان(ع) از ناحیه حضرت صادر شده است. برابر این توقیع مدّعی مشاهده، دروغگو است و ادعای وی قابل پذیرش نیست. متن نوشته حضرت چنین است: "به زودی از شیعیان من خواهند آمد كسانی كه ادعای مشاهده و دیدن مرا بكنند. ✳️آگاه باشید هر كسی قبل از خروج سفیانی و صیحة آسمانی، ادعا كند كه مرا دیده است، دروغگوی افترا زننده است".[۱] ۲ـ امكان ارتباط عده ای از علمای شیعه بر این باورند كه در غیبت كبری امكان ارتباط با امام زمان(ع) وجود دارد. دلیل این نظر را داستان های مشاهده حضرت و چند روایت ذكر می كنند. یكی از آن روایات این است: امام صادق(ع) فرمود: "صاحب این امر (امام زمان) به ناگزیز غیبتی دارد، و در دوران غیبت از مردم كناره میگیرد، و نیكو منزلی است مدینة طیبه و با سی نفر وحشتی نیست".[۲] این حدیث دلالت دارد كه حضرت بیشتر در مدینه و اطراف مدینه است و سی تن از خواص با حضرت همراهند كه اگر یكی بمیرد، دیگری به جای او می نشیند. حال اگر كسی این نظر را بپذیرد، چاره ای جز توجیه توقیع مذكور نیست. ✳️موافقان نظریه امكان ارتباط می گویند: مراد توقیع شریف كه می فرماید:« مدعی دیدار دروغگو است»، شخصی می باشد كه ادعای تشرف و نیابت از طرف حضرت را نماید. نه كسی كه صرفاً توفیق تشرف یابد. همچنین كسانی كه توفیق تشرف یابند، ادعای تشرف نمی كنند، بلكه دیگران از اوضاع و احوال به این مسئله پی می برند. بنابراین، اصل دیدن امكان دارد، اما نقل آن جایز نیست یا اگر نقل شد، آن را باید تكذیب كرد، شاید برای این كه هر كس نیاید و ادعای دیدار با امام زمان(ع) و ارتباط با او را نكند. ✳️و ممكن است مراد از توقیع مذكور نفی ادعای اختیاری بودن مشاهده و ارتباط باشد؛ یعنی اگر كسی مشاهده و ارتباط را به اختیار خود ادعا كند، به این صورت كه هر وقت بخواهد خدمت امام(ع) شرفیاب میشود، یا ارتباط پیدا میكند، كذّاب و مُفتری است و این ادعا از احدی در غیبت كبری پذیرفته نیست، ✳️یا اینكه چنین كسی كه این سمت را به راستی داشته باشد، پیدا نخواهد شد؛ و اگر هم كسی آن را دارا باشد، از دیگران مكتوم میدارد، و به كسی اظهار و افشا نمینماید. علاوه بر این، پیرامون این توقیع، توضیحات دیگری نیز علمای اعلام دادهاند و دركتابهائی مثل «جنة المأوی» مرحوم محدث نوری نقل شده است. ✳️اجمالاً با این توقیع، در آن همه حكایات و وقایع مشهور و متواتر نمیتوان خدشه نمود، و بر حسب سند نیز، ترجیح با این حكایات است. اگر شما به كتابهائی مثل نجم الثاقب رجوع نماید، می بیند كه در این حكایات، وقایعی است كه هرگز شخص عاقل در صحت آنها نمیتواند شك كند. بنابراین، هم شرفیابی اشخاص به حضور آن حضرت ثابت است و هم كذب و بطلان ادعای كسانی كه در غیبت كبری ادعای سفارت و نیابت خاصّه و وساطت بین آن حضرت و مردم را مینمایند، معلوم است. 📚پی نوشتها: [۱]. بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱ و ۵۳ و ص ۳۱۸. [۲]. اصول كافی، ج ۱، ص ۳۴۰، حدیث ۱۸. 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

🌺 اولویتمان چیست؟ کار خدا یا کار خودمان؟ 🌺حجت الاسلام سعیدی 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

صله رحم تا چه حد واجب است؟ حتی با برادری که هر چقدر هم تلفن و پیامک به او می زنیم و مغرورانه همه را رد می کند و .. باید خودمان را کوچک کنیم و مدام تحمیل کنیم تا قطع رحم نکرده باشیم؟ 🌸امام صادق ‌می‌فرمایند: پیوند خویشاوندی خویش را حتی با جرعه‌ای از آب محکم کن. بهترین راه برای خدمت به آنان این است که (حد اقل‌) از تو آزار و مزاحمتی نبینند. (1) 🌸البته باید روشن باشد که منظور از صله رحم،‌ رفت و آمد روزانه نیست؛ صله رحم، حد مشخصی ندارد و می تواند با تلفن، نامه یا پیام از طریق واسطه و مانند آن باشد؛ ولی باید طوری باشد که قطع رحم گفته نشود. 🌸بعضی از فقها فرموده اند: مراد از صله رحم، این است که فرق گذارده شود بین رحم و اجنبی. صله ارحام، متوقف بر مراوده و رفت و آمد با ایشان نیست. با احوال پرسی و پیغام فرستادن از طریق تلفن یا نامه یا با واسطه هم محقق می شود. 🌸البته در برخی مواقع، استثنائاتی دارد که بستگی به شرایط افراد دارد، از جمله: 1️⃣هر گاه کسى در صله رحم نسبت به بعضى از ارحامش به این نتیجه برسد که نه تنها از دیدنش خوشحال نشده، بلکه ناراحت مىشود یا هتک حرمت یا آزار انسان گردد، صله رحم واجب نیست. (2) 2️⃣ ارحامى که آشکارا گناهان مىکنند و یا هنگام رفتن به خانه آن ها موجب غیبت و دعوا و دلخوری می شود، اگر قطع رابطه موجب آگاهی آن ها می شود، لازم است قطع رابطه شود. (3) (البته در مورد پدر و مادر و خواهر و برادر، نیاز است در صورت وجود مشکل، مسئله جداگانه استفتا شود. ) دراین باره می توانید با بخش فقه و احکام مرتبط شوید و طبق نظر مرجع تقلیدتان عمل نمایید. 🌸هر چند در این باره برخی بزرگان مانند آیت الله خویی و تبریزی که قائل به عدم قطع ارتباط هستند و برای این صله رحم کیفیاتی خاص را در نظر گرفته اند و مضمون سخن ایشان بدین شرح است که : 🌸اگر ارتباط ما با بعضی از خویشان و رفت و آمد به منزلشان باعث ناراحتی آنها شود و یا باعث اهانت به ما شود باز وظیفه ی صله رحم از بین نمی رود و در اینصورت باید به روشهای دیگر که باعث چنین مشکلی نمی شود ارتباط حفظ شود مثلا بدون رفتن به منزل آنها تلفنی حال آنها را سالیانه جویا شویم و یا حتی غیر مستقیم به آنها توجه داشته باشیم و از دیگران احوال آنان را بپرسیم یا غیر مستقیم به آنان کمک کنیم چه کمکهای مالی و چه حمایت زبانی از آنان در مقابل دیگران. 🌸 به هر حال نباید با ارحام چون غریبه ها رفتار کرد و با وجود تمام بی محبتیها به هر نحو ممکن در مواقع مختلف ارتباط خود با آنان را نشان دهیم(4). 📚پى نوشت ها: 1. شیخ عباس قمی، سفینة ‌البحار، ج 1، ص 514، دار الاسوة، تهران، 1422ق. 2. آیت الله مکارم شیرازی، استفتائات، ج 3، ص 69. 3. همان. 4. استفاده شده از صراط النجاة مرحوم تبریزی و خوئی ج 3 ص 294. 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

🍀تفسیر آیات منتخب جزء بیست و چهارم (شرح آیه ۵۱ سوره مبارکه غافر) 🍀 خداوند متعال وعده نصرت و یاری دنیایی و آخرتی را به پیامبران و مومنان داده است 🍀حجت الاسلام رفیعی 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

💢نتیجه ظلم و ستم #نهج_البلاغه ✨ان البغی و الزور یوتغان المرء فی دینه و دنیاه، و یبدیان خلله عند من یعیبه ✨ 💠همانا ظلم و ستم و کارهای خلاف حق، انسان را در دین و دنیایش به هلاکت می اندازد، و نقایص و عیوبش را نزد عیب جویان آشکار و نمایان می سازد. 📚نامه 48 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

🔷یک عمر بندگی خداوند ... 🔷حجت الاسلام عالی 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

چرا زماني که نمازميخوانیم، به ياد خيلي چيزها می افتیم؟ 🔺در کتاب زمزم عرفان از قول آيت الله بهجت (ره) نقل شده که فرمودند: 🔺افکاري که به ذهن انسان خطور مي کند، يا با اختيار انسان است يا در اختيار انسان نيست؛ آنچه در نماز مهم است، بايد سعي کنيد به اختيار خود، فکرتان را به جاي ديگر منصرف نکنيد؛ اما اگر بدون اختيار باشد، ايرادي نيست و به محض توجه، دوباره بر نماز متمرکز شويد، تا کم کم در طول نماز حواستان جمع باشد. 🔺نکته مهم اين است که توجه داشته باشيم «کساني که نماز را با حضور قلب مي خوانند، يک دفعه به اين مقام نرسيده اند»؛ بلکه به تدريج مراحل کمال را پشت سر گذاشته اند تا به آن درجه عالي نايل گشته اند. پس بايد نماز را در هر حال و در هر شرايط و شکل ممکن خواند؛ ولي به تدريج در کسب حضور قلب بيش تر همت گماشت که رسيدن به کمال، امري تدريجي است. 🔺 برای از بین بردن عوامل حواسپرتی، آگاهی پیدا کردن از این عوامل هم می تواند کارساز باشد. 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

چرا خداوند خودش را در قرآن متبکر مي خواند؟ 🌺 «کبر» نزد عالمان اخلاق، عبارت است از: حالتي که انسان خود را بالاتر از ديگري ببيند و بر اين باور باشد که از ديگران برتر است. اين خصيصه از بزرگ ترين صفات رذيله در انسان است.[1] 🌺«متکبر» از ماده «تکبر» به دو معنا است: يکى از آن معاني ممدوح و پسنديده است که در مورد خداوند به کار مى رود، و آن دارا بودن بزرگى و صفات پسنديده فراوان است، و ديگرى نکوهيده و مذموم است که در مورد غير خدا به کار مى رود، و آن حالتي که انسان خود را بالاتر و برتر از ديگري ببيند و بر اين باور باشد که از ديگران برتر است. و صفاتى را که ندارند به خود نسبت دهند. اولي پسنديده است و دومي در وصف عموم مردم است.[2] 🌺طبق تعريف ارائه شده از کبر و تکبر؛ تکبر صفتي از صفات خدا است؛ چون عظمت و کبريايي مختص ذات خداوند است، و هر بنده اي که تکبر کند در صفتي از صفات خدا با او به مقابله و منازعه برخاسته است. بنابر اين، از آن جا که عظمت و بزرگى تنها شايسته مقام خدا است، اين واژه به معناى ممدوحش تنها در باره او به کار مى رود، و هرگاه در غير مورد او به کار رود به معناى مذموم است.[3] 🌺در حديثى از امام صادق(ع) نقل شده است: «کبريا و بزرگى رداى خداوند است و هر کس بر سر اين ردا با او ستيزه و کشمکش کند، وى را در آتش سرنگون سازد».[4] 🌺مفسران قرآن کريم عموماً صفت تکبر در خدا را به عظمت و کبريايي معنا کرده اند؛ زيرا که کبريايى و عظمت و جلال مخصوص ذات بى زوال خداوند است و بزرگ تر و بالاتر از آن است که بتواند کسى در مقابل او اظهار بزرگى و منيّت نمايد.[5] 🌺خداوند از آن جهت متکبر است که در نهايت کبريا، عظمت و بزرگى است، و هر پديدهاى نسبت به ساحت او اظهار ذلت و خوارى مى نمايد.[6] 🌺خلاصه اين که متکبر بودن خداوند به معناي عظمت و بزرگي است؛ خداوند متکبر است؛ يعني بلند مرتبه است. اما در انسان وقتي گفته مي شود فلان شخص متکبر است؛ يعني خود را برتر و بالاتر از ديگران مي بيند و اين از صفات شيطاني و رذيله اخلاقي است؛ چرا که در تعاليم ديني آمده است، انسان مؤمن بايد در برابر مؤمنان و همنوعان خود متواضع باشد، نه متکبر. 📚پي نوشت ها : [1] نراقي، محمد مهدي، جامع السعادات، ج 1، ص 328، اسماعيليان، قم، چاپ هفتم، 1386ش؛ نراقي، ملا احمد، معراج السعادة، ص 216، رشيدي، تهران، بي تا. [2] راغب اصفهانى، حسين بن محمد، المفردات في غريب القرآن، ج 1، ص 696- 698، واژه «کبر». [3] مکارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، ج 23، ص 554، دار الکتب الاسلامية، تهران، 1374ش. [4] مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج 83، ص 369، مؤسسة الوفاء، بيروت، 1404ق. «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لِمَنْ عِنْدَهُ الْکِبْرِيَاءُ رِدَاءُ اللَّهِ فَمَنْ نَازَعَهُ شَيْئاً مِنْ ذَلِکَ کبه [أَکَبَّهُ] اللَّهُ فِي النَّارِ...». [5] بانوى اصفهانى، سيده نصرت امين، مخزن العرفان در تفسير قرآن، ج 12، ص 244، نهضت زنان مسلمان، تهران، 1361 ش؛ مغنيه، محمد جواد، تفسير الکاشف، ج 7، ص 295، دار الکتب الإسلامية، تهران، 1424 ق؛ حسينى همدانى، سيد محمد حسين، انوار درخشان، ج 16، ص 281، کتابفروشى لطفى، تهران، 1404ق. [6] انوار درخشان، ج 16، ص 281. 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

☀️نکاتی شنیدنی از زندگی حضرت حمزه سیدالشهداء ☀️حجت الاسلام عابدینی 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

آیا اباصالح لقب حضرت مهدی (عج) است؟🌸 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

امام سجّاد علیه السلام در فرازهایی از دعای خویش(دعای ابوحمزه ثمالی) به درگاه خداوند: 🔸 الهي لَوْ قَرَنْتَني بِالاَْصْفادِ وَمَنَعْتَني سَيبَكَ مِنْ بَينِ الاَْشْهادِ خدايا، اگر مرا با زنجيرها ببندی، و عطایت را از میان همه خلق از من منع کنى، 🔹 ودَلَلْتَ عَلي فَضايحي عُيوُنَ الْعِبادِ وَاَمَرْتَ بي اِلَي النّارِ وَحُلْتَ بَيني وَبَينَ الاَْبْرارِ و ديدگان بندگانت را بر رسوايی هايم بگشايي، و فرمان دهى که مرا به آتش دوزخ کشند و میان من و نیکان جدایى افکنى، 🔸 ما قَطَعْتُ رَجآئي مِنْكَ وَما صَرَفْتُ تَاْميلي لِلْعَفْوِ عَنْكَ وَلا خَرَجَ حُبُّكَ مِنْ قَلْبي اميدم را از تو نخواهم بريد، و آرزويم را از عفو تو باز نخواهم گرداند، و محبتت از قلبم💖 بيرون نخواهد رفت، 🔹 انَا لا اَنْسي اَيادِيكَ عِنْدي وَسَِتْرَكَ عَلَي في دارِ الدُّنْيا من فراوانی عطایت را نزد خود، و پرده پوشی ات را در دارِ دنیا فراموش نخواهم کرد 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

آیا حجاب توصیه خدا برای مومنان است یا حکم لازم برای مسلمانان که همه را به آن مجبور کنیم؟ 🔺این شبهه که بخشی از تلاش های گسترده شبهه پراکنی علیه حجاب است، احتمالا با توجه به ۵۹ سوره احزاب بیان شده است: یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لازْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِكَ أَدْنى أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً؛[احزاب/۵۹] اى پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: جلبابها [روسرى هاى بلند] خود را بر خویش فروافكنند، این كار براى اینكه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است (و اگر تا كنون خطا و كوتاهى از آنها سر زده توبه كنند) خداوند همواره آمرزنده رحیم است. 🔺در این باره باید به چند مساله توجه کرد: اولا این آیه تنها دلیل حکم شرعی حجاب نیست. به غیر از این آیه، آیات و روایات متعددی درباره حکم حجاب وجود دارد. از جمله آیه ۳۱ سوره نور که به تفصیل حکم حجاب را بیان نموده است. حکم حجاب در اسلام آن قدر روشن است که از ضروریات اسلام محسوب شده است؛ بدین معنا که نمی توان اسلام را قبول داشت و آن را انکار کرد. تنها در عصر حاضر و با رواج فرهنگ بی حیایی و برهنگی غربی، فشارها علیه آن زیاد شده و کسانی شروع به شبهه پراکنی علیه آن می کنند. 🔺ثانیا آنچه بر مومنان لازم است، بر همگان واجب است از همین رو در کتاب های اعتقادی این بحث مطرح شده است که کفار نسبت به فروعات نیز عقوبت می شوند. یعنی کافر بودن دلیل نمی شود که شخص به دلیل ترک نماز و روزه و ... مجازات نداشته باشد و کافر بودن راهی برای فرار از واجبات الهی باشد. اگر چه حتی نماز هم بخواند از او پذیرفته نمی شود چون همه انسان ها موظف اند که ایمان بیاورند و به دستورات خدای متعال عمل کنند. بنابراین هر آنچه که بر مومن واجب باشد، بر همه گان واجب است. 🔺ثالثا در این آیه الفاظ امر وجود دارد که الزامی بودن حکم را نشان می دهد و پس از دستور صریح، به این نکته اشاره می شود که حجاب برای زنان مومن خیر و نیکی دارد. و نکته جالب این جاست که اگر کسی به خدای متعال معتقد باشد، همین که خدای متعال امری را برای او خیر و نیک می داند، به آن ملتزم می شود. چه برسد به اینکه در این آیه و آیات دیگر صریحا به حجاب دستور داده شده است. 🔺اما درباره لازم شدن حجاب برای همه مردم؛ این دستور حکم قانون است و فلسفه آن نیز روشن است. 🔺اگر چه به دلیل لزوم امر به معروف می توان حجاب را در جامعه اسلامی بر همه مسلمانان لازم دانست، اما به دلیل دلایل روشن و عاقلانه لزوم صیانت از عفت و حیا در جامعه، می توان احکام الزامی پوشش برای غیر مسلمانان نیز وضع کرد. خصوصا که تمام ادیان دیگر نیز احکامی برای پوشش داشته اند و فطرت بشر نیز با بی حیایی مخالف است و از همین رو به جز دوره اخیر و فرهنگ منحط فعلی غرب، در تمام طول تاریخ زنان را پوشیده تر از مردان می بینیم. 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

✅مقام حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) ✅حجت الاسلام عابدینی 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

با توجه به آيه لا اکراه في الدين پس چرا خداوند کساني را که از دستوراتش سرپيچي کنند عذاب مي کند؟ 🌴خداوند متعال انسان را آفريده و نقشه ي وجود آدمي را در اختيار وي قرار داده و به او سفارش نموده که سعي کند خود را طبق آن نقشه بسازد ؛ لکن کسي را مجبور نساخته که حتماً مطابق آن نقشه ساختمان وجود خودش را درست کند؛ 🌴 چون اگر خدا کسي را بر اين امر مجبور مي ساخت ديگر کسي توان آن را نداشت که راه ديگري را در پيش بگيرد ؛ ولي علناً مي بينيم که عدّه اي نخواسته اند طبق کتاب راهنماي انسان، خود را بسازند. پس يقيناً اجباري در کار نيست و مردم در انتخاب يا عدم انتخاب اين راه، کاملاً مختارند ؛ « إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ إِمَّا شاکِراً وَ إِمَّا کَفُوراً ــــ ما راه را به او نشان داديم، خواه شاکر باشد(و پذيرا گردد) يا ناسپاسي کند. » (الإنسان:?). 🌴آيه ي « لا إِکْراهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ … » نيز دقيقاً همين معنا را افاده مي کند که انسان در انتخاب راه، مختار است؛ و کسي نمي تواند ديگري را به معناي حقيقي کلمه، وادار به پذيرش دين کند ؛ 🌴کما اينکه وادار نمودن شخصي به انکار حقيقي دين نيز غير ممکن مي باشد. چرا که پذيرش دين، امري اعتقادي ، قلبي و دروني است و چنين اموري اساساً قابل اجبار نيستند ؛ نه اينکه اجبار ممکن است ولي اسلام حکم به اجبار نمي کند. همان گونه که نمي توان با تهديد و کتک زدن و امثال اين امور، فردي را وادار کرد که کسي را دوست داشته باشد ؛ يا از کسي متنفّر شود ؛ 🌴چون اين امور ، مربوط به قلبند. بلي مي توان کسي را با زور و تهديد وادار نمود که در زبان، اظهار محبّت به کسي کند يا به وجود خدا اقرار نمايد يا به ظاهر نماز بخواند ، ولي هيچگاه نمي توان او را به زور و جبر وادار نمود که در قلب نيز به آن شخص محبّت داشته باشد يا وجود خدا را بپذيرد يا به نيّت قربه الي الله نماز بخواند. 🌴بلکه بر عکس ، هر چه کسي را به اين گونه امور، بيشتر اجبار نمايند خود به خود، نتيجه ي معکوس مي دهد؛ و انزجار شخص، زيادتر مي شود. لذا نمي توان يک شخص غير مسلمان را با زور واداشت که مسلمان شود ؛ يا کسي را که قلب او از اعتقاد و يقين به اسلام برگشته نمي توان با زور وادار نمود که دوباره به اسلام معتقد گردد. 🌴تنها کاري که براي او مي توان نمود اين است که با استدلال، يقين او را نسبت به حقّانيّت اسلام بازسازي نمود؛ يا مانع از اين شد که او افکار خود را منتشر نمايد. پس « لا إِکْراهَ فِي الدِّينِ » يعني دين، ذاتاً قابل اجبار کردن نيست؛ و غير مسلمان را نمي توان مجبور نمود که قلباً مسلمان شود؛‌ يا منحرف را وادار نمود که به راه درست برگردد. 🌴پس آدمي آزاد است که کتاب آسماني (کتاب راهنماي دستگاه وجود آدمي) را جزء برنامه زندگي خود قرار بدهد يا ندهد.‌ لذا « لا اکراه في الدين » يعني در پذيرش دين، اجبار راه ندارد. 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

🍃رحم کنیم تا خدا به ما رحم کند 🍃حجت الاسلام فرحزاد 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

آيا کاري که قصد انجامش را داريم خدا از آن با خبر است؟ 🌹يکي از مسلّمات اعتقادات مسلمين اين است که خداوند عليم و قدير، عالم و خالق مطلق بوده قبل از ايجاد اشياء، به آنها علم داشته و همه ي امور را او آفريده است. و موجودات همانگونه آفريده شده اند که در علم پيشين خدا حضور داشته اند. 🌹« … عَالِمٌ إِذْ لَا مَعْلُومَ وَ خَالِقٌ إِذْ لَا مَخْلُوقَ وَ رَبٌّ إِذْ لَا مَرْبُوبَ وَ إِلَهٌ إِذْ لَا مَأْلُوهَ وَ كَذَلِكَ يُوصَفُ رَبُّنَا وَ هُوَ فَوْقَ مَا يَصِفُهُ الْوَاصِفُون؛ … 🌹 عالم و دانا بود در هنگامى كه هيچ معلومى نبود كه علم به آن تعلق گيرد. و خالق و آفريدگار بود در وقتى كه هيچ مخلوق و آفريده اي نبود. و پروردگارى داشت در زمانى كه هيچ پروريده اي نبود كه قابل تربيت باشد. و معبوديت داشت آنگاه كه هيچ عبادت كننده اي نبود كه عبادت كند و پروردگار ما را چنين بايد وصف نمود و آن جناب بالاتر است از آنچه وصف كنندگان ، او را وصف مي كنند.»(التوحيد للصدوق،ص 56 ) 🌹نکته ديگر اين که عبدالله بن موسي بن جعفر (ع) از پدر بزرگوارش پرسيد: آيا دو فرشته اي كه خداوند بر هر انساني گماشته، هنگامي كه فردي اراده گناه يا عمل صالحي مي كند، آنها از اراده و قصد انسان با خبر مي گردند؟ امام فرمود: آيا بوي مدفوع با بوع عطر يكي است؟ 🌹 گفتم نه: فرمود: به رساتي وقتي بنده اي قصد كار خوب ميكند، نفس او خوشبو ميشود و نفسش معطر بيرون آيد. زماني كه قصد گناه كند نفسش بدبود و گند در آيد. ... و چون آن كار را بكند زبانش قلم آن فرشته (دست چپ) ميشود و با آب دهان آن گناه كار، آن را براي او ثبت ميكند. 🌹از اين روايت نيز فهميده ميشود كه به صرف اراده و قصد گناه، بوي گندي از وجود آن شخص برخاسته ميشود. 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁