eitaa logo
پرسمان اعتقادی
42.6هزار دنبال‌کننده
9.4هزار عکس
4.6هزار ویدیو
68 فایل
🔹تبلیغ ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak
مشاهده در ایتا
دانلود
⛔️ همین سلبریتی‌هان ❗️ 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🔷 یا قاضی الحاجات 🔷 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
☀️ 📖 هر روز تلاوت یک صفحه از قرآن کریم 📃 صفحه 208 🎙 قاری: 🔊 بشنویم🔻 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔چرا امام صادق كردها را نسلى از جن خطاب كرده است؟ پاسخ بسيار منطقى و قانع كننده يكى از اساتيد مجرب حوزه به نقل از دانشمندانى چون مجلسى: امام صادق اصحابش را از معامله و معاشرت با كردها برحذر داشت بدليل اينكه كردها حيله گر و شياد هستند. حالا سئوال اينجاست كه: حيله گرى و شيادى چه ارتباطى با جن دارد؟ مگر جن نماد حيله گرى و شيادى است؟ كجاى روايت گفته است كه مانند جنها حيله گر هستند؟ درصورتى كه گفته است خودشان جن هستند! در كدام سند تاريخى معتبر نوشته است تمامى كردها حيله گر و شياد هستند؟ آيا اين توهين به يك جمعيت ٧٠ ميليونى با تاريخ و فرهنگ كهن نيست؟ آيا بهانه و پاسخ احمقانه تر ازين در عمرتان ديده بوديد؟ كدام نادانى اين پاسخ ابلهانه را قبول ميكند ❗️❗️ 💠💠 👌روایت مورد بحث از ابی الربیع الشامی است که خطاب به امام صادق علیه السلام عرضه داشت ؛ « در نزد ما گروهی از وجود دارند که به نزد ما می آید و می شوند و ما با آن ها معامله می کنیم . 🔶امام علیه السلام ؛ « با آنان مختلط نشوید ، زیرا گروهی از اجنه هستند که خداوند از آن ها پرده برداری کرده است پس با آنان نشوید » 📚 ج5 ص158 _ ج7 ص11 _ ج3 ص164 _ علل الشرایع ج 2 ص 527 👌در رابطه با این روایت ، لازم دیدیم که پاسخ گذشته خود را تکمیل کرده و می گوییم ؛ 1️⃣سند روایت ضعیف است ، چرا که در سند آن ارسال بوده و تمام راویان آن ذکر نشده است . در سند روایت در تمام کتبی که روایت را ذکر کرده اند تعبیر « عمن حدثه » است که گواه بر ارسال روایت است . شیخ صدوق هم در « الفقیه » برای روایت اصلا سندی ارائه نمی دهد . لذا علامه مجلسی ذیل روایت می نویسد ؛ « این روایت مرسل است » 📚مراه العقول ج 19 ص 145 👌از سوی دیگر راوی روایت فردی به نام « ابو الربیع شامی » است که بزرگان رجالی ما توثیقی برای او ارائه نداده اند ، لذا از نظر وثاقت مجهول و ضعیف است . 📚رجال نجاشی ص 455_ رجال علامه حلی ص 270_ زبده الاقوال ص 432_ رجال حر عاملی ص 268 👌بنابراین هم در سند روایت ارسال است و هم راوی روایت مجهول است ، بنابراین روایت مذکور سندا « ضعیف » و «غیر قابل اعتماد است » ، مولف« ملاذ الاخیار » هم در ذیل روایت می نویسد ؛ « این روایت مجهول است » 📚ملاذ الاخیار ج 10 ص 474 2️⃣این روایت با قرآن و سنت پیامبر گرامی اسلام همخوانی ندارد . قرآن و روایات ملاک برتری و را تنها ایمان و تقوا می شمرند و تصریح می کنند که مختلف نقشی در برتری و فضیلت ندارد. ❕ می فرماید: « ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و تیره ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید ولی ترین شما نزد خداوند با تقوا ترین شما است» 🔶 13 🔷پیامبر فرمود: « خدای شما یکی است و پدرتان یکی ، نه عرب بر عجم برتری دارد و نه عجم بر عرب ، نه سیاه پوست بر گندمگون و نه گندمگون بر سیاه پوست مگر به » 📚 نمونه ج22 ص201 _ قرطبی ج9 ص6162 ❕امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « حکم روایتی را که موافق قرآن و سنت بود را بگیر و ترک کن حکم روایتی را که مخالف با کتاب و سنت است » 📚الکافی ج 1 ص 67 👌و فرمود ؛ « روایتی که از ما نقل می شود ، اما موافق کتاب خداوند و سنت پیامبرش نیست را تصدیق نکن » 📚وسائل الشیعه ج 27 ص 123 👌روایت فوق چون مخالف با کتاب و سنت است ، مردود و غیر قابل اعتماد است . 🔸ادامه 👇
🔸ادامه 👇 3️⃣جن بودن به خودی خود ، دلیل بر بد بودن نیست ، زیرا همه اجنه بد نیستند و اجنه خوب و مومن هم می باشند . قرآن نقل می کند که گروهی از آنها مؤمن صالح و گروهی کافرند (و انا منا الصالحون و منا دون ذلک ) (جن 11) . 👌مومنین اجنه تحت امر امامان علیهم السلام بوده اند ، علامه گرامی مجلسی در کتاب شریف بحار الانوار بابی را می گشاید تحت این عنوان: « اجنه خدام و نوکران امامان هستند و برای امامان ظاهر شده و سوالات دینی خود را از آنها می پرسیدند» 📚بحار الانوار ج27 ص13 باب 11 👌بنابراین جن بودن به خودی ، خود دلیل بر بد بودن نیست اما در روایت مذکور از معاشرت با کردها نهی شده چون منسوب به جن هستند . این نحو از بیان گواه بر ضعف و جعلی بودن روایت مذکور است . 4️⃣در پایان بنا بر صحت روایت مذکور ، و نادیده گرفتن اشکالات گفته شده ، گفتنی است که با توجه به آنکه در روایت تعبیر « الاکراد » آمده است و « ال » الاکراد ، برای عهد است ، یعنی کردهایی مورد سوال قرار گرفته که معهود و شناخته شده بوده و در آن مناطق زندگی می کرده اند و مطلق کردها منظور نیستند ، آنان افرادی بودند که به جهت دوری از اسلامی و اخلاق اهل بیت اهل غارت و حیله و بودند . 👌امام علیه السلام اصحاب خود را از معامله با این افراد بر حذر داشتند و آنان را به سبب بازی و حیله گری به اجنه حیله گر می کنند اگر چه از ادات تشبیه استفاده نمی شود ، یعنی مستقیما می گوید کردها جن هستند و نمی گوید مانند جن هستند . ( قابل توجه معاند بی سواد : حذف ادات تشبیه از فنون بلاغی بوده و به عنوان « استعاره » شناخته می شود : ترجمه و شرح جواهر البلاغه ج 2 ص 139) 👌تا افراد در معامله و همنشینی با آنها جوانب احتیاط را رعایت کنند ، چنان که در محاورات عرفی نیز افرادی به جن تشبیه می شوند که قرینه است منظور اجنه حیله گر و مضر است . 🗯این پاسخ در بیان علامه مورد اشاره قرار گرفته است و می نویسد؛ ❕« از طایفه جن دانستن آنان ( کرد های آن زمان ) به جهت اخلاق و بسیار گر بودنشان است » 📚 العقول ج19 ص145 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🔷 یا ارحم الراحمین 🔷 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
☀️ 📖 هر روز تلاوت یک صفحه از قرآن کریم 📃 صفحه 209 🎙 قاری: 🔊 بشنویم🔻 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🤔 ❔سوالی درباره قلب در قرآن و روایات مدتی است ذهن بنده رو درگیر کرده...در سایت های مختلف و از اشخاص متفاوت اطلاع کسب کرده ام ولی به جوابی قطعی و همه جانبه که شبهه را باقی نگذارد نرسیده ام... ❕قرآن کریم که (فصلناه علی علم) و روایات تفکر و فهم و بینش و عقل را به قلوبی که در صدور است نسبت میدهد اکنون می دانیم که علم پزشکی فهم و درک و فکر و اینگونه امور را به مغز نسبت میدهد و شواهد بسیاری دارد مثلا ما شاهدیم غیر از مغز تک تک اعضای دیگر بدن من جمله قلب را از شخصی به شخصی پیوند میزنند در حالی که شخص همان شخصیت و طرز فکر گذشته را دارد... و این میتواند دلیلی باشد بر اینکه قلب جایگاه شخصیت و تفکر فرد نیست... ❗️ این شبهه وقتی تقویت میشود که می بینیم تفکر غالب در آن زمان همین مرکزیت قلب است... بر طبق نظر ارسطو و تاثیر پذیری قرآن را از علم زمان خود مطرح میکند....چه کنیم بزرگوار ❕❕ 💠💠 👌چنان که مطرح کردید ، از جمله انتقاداتی که به قرآن وارد می کنند ، این است که می گویند قرآن مجيد تفكّر و تعقّل را به قلب نسبت مى‏ دهد، چنان‏كه چشم و گوش را وسيله ديدن و شنيدن معرّفى مى ‏كند؛ حتّى جايگاه قلب را در سينه معيّن نموده، آن‏جا كه مى ‏فرمايد: «... وَلكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتى فِى الصُّدُور؛ ... بلكه دلهايى كه در سينه‏ هاست كور مى‏ شود.» ( حج 46)و از طرفى «فيزيولوژيستها» پس از آزمايشهاى زيادى به اين نتيجه رسيده ‏اند كه وسيله تفكّر مغز است و كار قلب تنها پخش خون به نقاط مختلف بدن مى ‏باشد و قلب بسان تلمبه خودكارى است كه دائماً در حركت مى ‏باشد. 👌ما در می گوییم ؛ ❕آنچه دانشمندان در علوم مختلف از قبيل فيزيولوژى و روان‏شناسى- اثبات كرده‏ اند اين است كه: اعصاب و مغز انسان مانند ساير اعضاى بدن وظيفه خاصّى دارند و اعصاب بدن بر اثر پيوستگى و ارتباط خاص با اعصاب مغز، آنچه را كه از خارج دريافت مى ‏كنند به مغز مخابره مى‏ نمايند؛ مثلًا، هنگامى كه دست ما در برابر عامل خارجى مانند آتش قرار مى ‏گيرد، فوراً اثر انعكاسى آتش را به ستاد فرماندهى ظاهرى بدن گزارش مى‏ دهد؛ و يا دستگاه چشم كه مانند يك دستگاه عكّاسى آفريده شده و داراى طبقات مختلف و آبهاى گوناگون است، نحوه كار آن ورود اشعّه بطور مستقيم از جسم به چشم مى ‏باشد و پس از عبور از پرده ‏هاى آن تصويرى در نقطه مخصوصى از چشم به نام نقطه زرد به وجود مى ‏آيد و اعصاب بينايى آن را به مغز مى ‏رساند و به اين ترتيب عمل ديدن محقّق مى ‏گردد. ❕«فيزيولوژى» درباره فعّاليّتهاى مغزى چنين مى‏ گويد: در موقع فكر كردن سلّولهاى مغزى فعّاليّتهاى زيادى انجام مى ‏دهند؛ مغز بيشتر غذا مى‏ گيرد و بيشتر موادّ فسفرى پس مى‏ دهد ... و همچنين براى بقيّه اعصاب انسان كه هر كدام وسيله مخصوصى براى ادراك هستند، فعّاليّتهاى خاصّى وجود دارد، ولى نتيجه‏ اى كه بسيارى از دانشمندان از اين آزمايشها گرفته‏ اند و گمان كرده ‏اند كه مركز فهم و شعور همان سلّولهاى مغزى است؛ و يا افكار و علوم انسانى همان آثار مادّى است كه روى اعصاب پس از تأثير عوامل خارجى، ظاهر مى ‏شود، صحيح نيست؛ زيرا اين آزمايشها بيش از اين را اثبات نمى‏ كند كه عوامل خارجى و فعّاليّتهاى عصبى در ادراك و احساس انسان دخالت دارد، و بدون اين فعل و انفعالات، انسان قادر به تفكّر و ادراك يا ديدن و شنيدن نيست، و امّااين‏كه درك كننده واقعى يا به تعبير واضح ‏تر بيننده و شنونده همان مادّه مغزى، و تفكّر و ادراك همان آثارى مادّى است كه موقع تفكّر در سطح دماغ و روى اعصاب ديده مى‏ شود، ابداً صحيح نيست. 👌از اين جهت، دانشمندان بزرگ جهان معتقدند كه فوق اين دستگاه مادّى بدن، دستگاه ديگرى است كه با اين ابزار مادّى يك نوع هماهنگى دارد و تدبير اين دستگاه ظاهرى به عهده اوست و با به كار انداختن وسايل مادّى- مانند چشم و اعصاب- مغز مى‏ تواند اطّلاعاتى از خارج به دست آورد و در واقع درك كننده حقيقى اوست و تمام علوم و تفكّرات بشر در آن متمركز مى‏ باشد و از يك چنين‏ قدرت پشت پرده به نامهاى گوناگون عقل، روح و قلب تعبير مى‏ كنند. 🔸ادامه 👇
🔸ادامه 👇 ❕شكّى نيست كه نوع مردم در استعمالات روزمره خود كلمه «قلب» را در همان معناى عقل و روح به كار مى ‏برند و در مكالمات عرفى خود ابداً توجّهى به غير اين ندارند. ما هر روز مى‏ گوييم «در دل آرزوهايى دارم»، «قلبم از ديدن اين جريان سياه شده» و «قلبم از شنيدن اين سرگذشت بى ‏تاب گرديد»؛ همين دانشمند فيزيولوژيست در مكالمات معمولى خود چنين مى ‏گويد: «دلم از دورى فرزندم تنگ شده است.» ❕ناگفته پيداست كه منظور از اين كلمه «قلب» و يا «دل» آن عضو بخصوص صنوبرى شكل نيست كه وظيفه مخصوصى در بدن دارد، بلكه در كتاب لغت و فرهنگنامه‏ ها مى‏بينيم كه يكى از معانى «قلب» همان روح و نفس انسانى است كه مركز ادراك و شعور به شمار مى‏ رود وبه اصطلاح دانشمندان، لفظ «قلب» به معناى عقل و روح است. 📚معجم الوسیط ماده قلب ❕ علّت اين‏كه در ميان اين همه الفاظ، لفظ «قلب» براى كنايه آوردن از روح انتخاب شده، اين است كه قلب صنوبرى در انظار مردم مظهر حيات و زندگى محسوب مى‏ شود، زيرا آنان با كار كردن قلب و توقّف آن زنده و مرده را از هم تميز مى‏دهند. تعادل ضربان قلب و تندى آن در بيشتر اوقات نشانه صحّت و بيمارى است و اثرات روحى هر حادثه در نخستين مرحله در قلب ظاهر مى‏ شود؛ از اين لحاظ كلمه‏ اى را كه براى عضوى تعيين شده كه آثار ظاهرى حيات در آن بيشتر محسوس است درباره روح و نفس و عقل به كار مى ‏برند. ❕قرآن مجيد نيز كه مفردات و تركيبات و جمله بندى آن بر طبق اصطلاح مردم است معمولًا هر موقع كلمه «قلب» را به كار مى ‏برد، منظور همان عقل و روح و نيروهاى ادراكى است. علاوه بر اين، قراين زيادى از آيات قرآن گواهى مى‏ دهند كه مراد از قلب همين معناست؛ اينك پاره ‏اى از اين قراين ؛ 1️⃣قرآن مجيد پس از آن كه اوضاع روز رستاخيز را بيان مى‏ كند چنين مى ‏فرمايد: «انَّ فى ذِلكَ لَذِكْرى لِمَنْ كانَ لَهُ قَلْب ...؛ در اين تذكّرى است براى آن كه عقل دارد ...» ( ق 37)ناگفته پيداست كه قرآن مجيد جريان روز قيامت را براى اشخاصّى وسيله تذكّر دانسته است كه داراى قلب باشند. اگر مقصود از قلب همان عضو خاص باشد اين عبارت صحيح نخواهد بود، زيرا همه مردم داراى اين عضو خاص هستند، ناچار بايد گفت منظور همان عقل و قدرت تفكّر است. 2️⃣قرآن شريف قلب را مركز يك رشته صفات و روحيات خاص مى‏داند كه بطور مسلّم مربوط به اين قلب مادّى نيست، بلكه از اوصاف همان روح انسانى است؛ مثلًا، بعضى از قلبها را «قسى» و بعضى ديگر را «بيمار» و گاهى «نابينا»، «مهر خورده» و «بسته شده» معرّفى مى‏ نمايد. قرآن قلب را مركز طهارت، ايمان، تاريكى، كفر و وسيله كسب سعادت و شقاوت قلمداد مى‏ كند و نجات و سعادت را به قلب سالم اختصاص مى ‏دهد. 🔸سوره بقره آيات 7، 10، 74، 225؛ شعراء آيه 89؛ حج- آيه 46؛ احزاب- آيه 53 حجرات-/ آيه 14 ❕ بديهى است اين اوصاف و حالات از صفات روح انسان است، زيرا قساوت، سنگدلى، بيمارى و نابينايى در اين قلب مادّى تصوّر ندارد، اينها نشانه خوبى است كه مراد از قلب همان روح است كه در عرف مردم نيز در اين معنا به كار برده مى‏شود. 👌از بيان گذشته، معناى آيه‏ اى كه در اشکال تذكّر داده شده است روشن گرديد؛ زيرا اگر چه قرآن تعقّل را به قلب نسبت داده و جايگاه آن را در سينه معيّن كرده است، ولى چنان‏كه روشن گرديد قلبى كه در سينه قرار گرفته، در اصطلاح قرآن‏ و تعبيرات معمولى كنايه از روح و عقل است ( يكى از معانى" قلب"، عقل است و يكى از معانى" صدر"، ذات و سرشت انسان ) و علّت اين تعبير همان ارتباط زياد قلب صنوبرى با روح و ظهور و انعكاس حالات روحى و حيات و مرگ در قلب مى ‏باشد. 👌قرآن نه تنها «قلب» را كنايه از عقل و روح مى‏ گيرد بلكه گاهى لفظ «صدر» (سنيه) را نيز در اين مورد به كار مى ‏برد آن‏جا كه مى‏ فرمايد: «آيا سينه تو را وسيع نساختيم» ( انشراح 1)يا «كسى را كه خدا بخواهد هدايت كند سينه ‏اش را براى قبول اسلام وسيع مى ‏سازد» ( انعام 125)بديهى است سينه معمولى انسان هرگز با قبول و عدم قبول اسلام گشاد و تنگ نمى‏ شود، بلكه كنايه از همان توسعه و بزرگى روح است ولى از آن‏جا كه محيط سينه مركز ظهور انعكاسهاى حياتى است، از اين نظر با جمله ياد شده تعبير مى‏ آورند. 📚پاسخ به پرسش های مذهبی ، شیخ جعفر سبحانی و شیخ ناصر مکارم شیرازی ، ص 637 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁