📢 پیام مهم رهبر انقلاب اسلامی درباره قضایای اخیر لبنان 🔹️حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی درباره قضایای اخیر لبنان پیام مهمی صادر کردند. 📝 متن پیام رهبر انقلاب به این شرح است: ✏️ بسم الله الرحمن الرحيم کشتار مردم بیدفاع در لبنان از سوئی بار دیگر خوی درندگی سگ هار صهیونیست را برای همه آشکار کرد، و از سوئی کوته‌نظری و سیاست ابلهانه‌ی سران رژیم غاصب را به اثبات رساند. باند ترور حاکم بر رژیم صهیونیست از جنگ جنایتکارانه‌ی یک ساله‌ی خود در غزه درس نگرفتند و نتوانستند بفهمند که کشتار دستجمعی زنان و کودکان و مردم غیر نظامی نمیتواند در ساخت مستحکم سازمان مقاومت اثر بگذارد و آن را از پا بیندازد. اکنون همان سیاست حماقت‌آمیز را در لبنان می‌آزمایند. جنایتکاران صهیونیست بدانند که بسیار کوچکتر از آنند که به ساخت مستحکم حزب‌الله لبنان صدمه‌ی مهمی وارد کنند. همه‌ی نیروی مقاومت منطقه در کنار حزب‌الله و پشتیبان آن است. سرنوشت این منطقه را نیروهای مقاومت و در رأس آنان حزب‌الله سرافراز رقم خواهد زد. مردم لبنان فراموش نکرده‌اند که در روزگاری نظامیان رژیم غاصب تا بیروت را زیر چکمه قرار میدادند، این حزب‌الله بود که پای آنان را قطع کرد و لبنان را عزیز و سربلند ساخت. امروز هم لبنان به حول و قوه‌ی الهی دشمن متجاوز و خبیث و روسیاه را پشیمان خواهد کرد. بر همه‌ی مسلمانان فرض است که با امکانات خود در کنار مردم لبنان و حزب‌الله سرافراز بایستند و در رویارویی با رژیم غاصب و ظالم و خبیث آن را یاری کنند. والسلام على عباد الله الصالحين سید علی خامنه‌ای ۷ مهر ۱۴۰۳ 💻 Farsi.Khamenei.ir

دوستان عبارت پایانی این پیام را دقیق بخوانند: بر همه مسلمانان فرض است... #فتوای_جهاد

﷽ مولانا امیرالمومنین «علیه السلام» در آخرین خطبه قبل از شهادتشان فرمودند؛ أَيْنَ إِخْوَانِيَ الَّذِينَ رَكِبُوا الطَّرِيقَ وَ مَضَوْا عَلَى الْحَقِّ؟ أَيْنَ عَمَّارٌ وَ أَيْنَ ابْنُ التَّيِّهَانِ وَ أَيْنَ ذُو الشَّهَادَتَيْنِ وَ أَيْنَ نُظَرَاؤُهُمْ مِنْ إِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ تَعَاقَدُوا عَلَى الْمَنِيَّةِ وَ أُبْرِدَ بِرُءُوسِهِمْ إِلَى الْفَجَرَةِ؟ كجايند برادران من كه قدم در راه نهادند و همراه حق درگذشتند؟ عمار بن ياسر كجاست؟ ابن تيّهان كجاست؟ ذو الشهادتين كجاست؟ كجايند همانندان ايشان، برادرانمان كه با هم مرگ پيمان بستند و سرهايشان به سوى بزهكاران فرستاده شد. @pajoohesh_dini

﷽ 💢 اجازه نامه آیت الله خمینی در امور حسبه به سیدحسن نصرالله در سن ۲۱ سالگی! (سال ۱۳۶۰) ‏بسم الله الرحمن الرحیم‏ ‏‏الحمدلله رب العالمین، والصلوة والسلام علی محمد و آله الطاهرین، و لعنة الله علی‏‎ ‎‏اعدائهم اجمعین.‏ ‏‏ و بعد، جناب حجت الاسلام آقای حاج سیدحسن نصرالله ـ دامت افاضاته ـ از طرف‏‎ ‎‏اینجانب مجازند در تصدی امور حسبیه و اخذ وجوه شرعیه و صرف مظالم عباد و‏‎ ‎‏زکوات و کفّارات را در مصارف مقررۀ شرعیه؛ و در مورد سهمین مبارکین نیز مجازند در‏‎ ‎‏اخذ و صرف آن در مخارج خودشان به نحو اقتصاد؛ و در مورد مازاد بر مخارج نیز‏‎ ‎‏مجازند نصف آن را در مخارج سادات عظام ـ کثرالله امثالهم ـ و ترویج شریعت مقدسه‏‎ ‎‏صرف نموده و نصف دیگر را ارسال دارند.‏ ‏‏ «و اوصیه ـ ایّده الله تعالی ـ بما اوصی به السلف الصالح من ملازمة التقوی و التجنب‏‎ ‎‏عن الهوی و التمسک بعروة الاحتیاط فی امور الدین و الدنیا؛ و ان لاینسانی من صالح‏‎ ‎‏دعواته»؛ والسلام علیه و علی اخوانناالمؤمنین و رحمة الله و برکاته.‏ ‏‏روح الله الموسوی الخمینی‏ @pajoohesh_dini

﷽ ▪️روایت آیت‌الله سید احمد مددی موسوی از جلسات درسی و بحث علمی شهید سیدحسن نصرالله(رحمه الله) در قم 🆔@pajoohesh_dini

💢رویکرد پدیدار شناسانه💢 پایه گذار: اولین بار روش و رهیافت «پدیدار شناسانه» توسط ادموند هورسل (ز فیلسوفان آلمانی-اتریشی مهم و تأثیرگذار سده بیستم) پایه گذاری و مطرح شد. تاریخچه پدیدار شناسی: در قرن 19 به بعد و در اثر غلبه تفکر «پوزیتیویسمی» در غرب موجب شد اندیشمندانی همچون «اگوست کنت» تلاش کنند علوم انسانی ( و در ضمن آن دین را) به علوم طبیعی بازگردانند و در کنار این تفکر طبیعت گرا، اصالت تاریخ و فهم هر پدیده در بستر تاریخی خویش نیز پر رونق بود؛ در این هنگام هوسرل که نتیجه اصالت تاریخ و طبیت را نسبی گرایی میدانست، با اینگونه تحول های افراطی مقابله نمود و معتقد بود ارجاع امور به طبیعت، تاریخ و... باعث میشود از شناخت حقیقت آن پدیده محروم شویم و در مقابل باید به شناخت خود پدیده ها و توصیف مستقیم آن ها بپردازیم و از همین جهت باید تمام پیش فرض های غیر انتقادی خودمان را که مانع از فهم کامل و جامع پدیده هاست کنار بگذاریم. پدیدارشناسی دینی: با این توضیح روشن شد که پدیدار شناسی دینی هم به دنبال آن است که بجای بحث از تبیین و تکوین باور های دینی، به وصف پدیده ها و نگرش های دینی و ویژگی های آگاهی که در دینداران یافت میشود بپردازد؛ پدیدار شناسی دینی با تبیین علّی و علمی گزاره های دینی مخالف است و از توصیف ماهیت پدیده های دینی حمایت میکند. پدیدارشناسی دینی دارای دو رویکرد کلان است: ۱_ رویکرد کلاسیک که همان رویکرد متاثر از هورسل است که ویژگی مهم آن، این است که دین را به آگاهی دینی و مومنانه تحویل میبرد و مدعی امکان مطالعه بی طرفانه نسبت به امور دینی فراهم است. این نوع از پدیدار شناسی تاریخی خود را به عنوان یک «من» فراتاریخی و فرهنگی می انگارد تا به دور از این پیش فرض ها دین را تبیین کند. ۲_ رویکرد هرمنوتیک: این رویکرد میگوید نمیتوان فارغ از بستر فرهنگی، اجتماعی یا تاریخی به فهم دین پرداخت فلذا به این رویکرد با نشانه شناسی و با بررسی متون هر دین به پژوهش در این باره میپردازد. #پرونده_ویژه #روش_پژوهش_دینی 🖌صادق نقدعلی 🆔@pajoohesh_dini

شخصیت های مطرح در این رویکرد👇

ادموند هوسرل (Edmund Husser) رویکرد: پدیدارشناسی کلاسیک اگرچه هوسرل به‌طور مستقیم درباره دین مطلب زیادی ننوشت، اما رویکرد پدیدارشناسانه او به شناخت، تجربه و آگاهی، مبانی بسیاری از تحلیل‌های پدیدارشناسانه دین را شکل داده است. آثار مهم هوسرل: "Ideas Pertaining to a Pure Phenomenology" (ایده‌هایی برای یک پدیدارشناسی خالص) 🆔@pajoohesh_dini

مارتین هایدگر (Martin Heidegger) رویکرد: پدیدارشناسی هرمنوتیکی آثار مهم هایدگر: "Being and Time" (هستی و زمان) نقش در دین: هایدگر با بررسی هستی‌شناسی، به نحوه ظهور دین در وجدان بشری و تجربه‌های دینی پرداخته است و تأثیر بزرگی بر پدیدارشناسی دین گذاشته است. 🆔@pajoohesh_dini

﷽ ملاحظات و انتقادات عمده به این رویکرد: 🔰 نگاه دین شناسی پدیدار شناسانه مبتنی بر مبانی معرفت شناسانه غربی فهمی کاملا متفاوت از دین در تراث و سنت شرقی ارائه میدهد و از این جهت در موارد متعددی مورد نقد واقع میشود: ۱_ استفاده از روش پدیدار شناسی در جامعه شناسی، روان شناسی و... شاید امری ممکن باشد اما بر سر به کار بستن این رویکرد در رابطه با دین اختلاف مبنا وجود دارد چرا که پدیدارشناس قصد دارد از همان ابتدای تحقیق خود را در حالت تعلیق قرار دهد فلذا از دین صرفا پدیدار هایی باقی میماند که مورد بررسی قرار میگیرند و این در حالی است که دین در سنت شرقی و خصوصا اسلامی امری فراتر از زبان و آگاهی انسان است. ۲_ پدیدار شناسی دینی به لحاظ مبانی برخواسته از مدرنیته، از خارج به ایمان مومنان نظر کرده و از این حیث کاملا سکولار است و این در حالی است که در سنت های دینی پدیدار های دینی از نظر مومنان دلالت بر واقعیتی خاص دارند. ۳_ در پدیدارشناسی هرمنوتیک امکان دستیابی به یقین و اظهارنظر قطعی درباره پدیده های دینی وجود ندارد و این با ادعای مومنان در تناقض است. ۴_ در پدیدارشناسی کلاسیک واقعیتی فراتر از آگاهی مومن برای دین وجود ندارد، در پدیدار شناسی هرمنوتیک نیز اگر چه میتوان چنین واقعیتی در نظر گرفت لکن این واقعیت به تعداد مومنان و ادیان متفاوت است که هر دوی این ها مورد انکار مومنان است. #پرونده_ویژه #روش_پژوهش_دینی 🖌صادق نقدعلی 🆔@pajoohesh_dini

﷽ 📚 اجتهاد جمعی: تنظیم فتوا در زمانهای پس از عادی Collective Ijtihad: Regulating Fatwa in Postnormal Times 🖋نویسنده: حسام صبری عثمان 📍آشنایی با نویسنده: او عضو هیئت علمی دانشگاه الازهر مصر، دانشکده زبان و ترجمه، گروه مطالعات اسلامی است. زمینه های اصلی پژوهشی او شامل نظریه حقوق اسلامی، مسائل فقهی معاصر و مطالعات قرآنی غرب است. او سابقه طولانی در ترجمه مقالات و کتب دانشگاهی از انگلیسی به عربی و بالعکس دارد. ترجمه عربی او از قرآن های بنی امیه اثر فرانسوا درش از کارهای اخیر اوست. او همچنین کتاب راهنمای مطالعات قرآنی آکسفورد را ترجمه کرده است که به زودی منتشر خواهد. 🔗 لینک دانلود کتاب #تازه_های_نشر #معرفی_کتاب 🆔@pajoohesh_dini

بررسی محتوای کتاب: معاصر معضلات اخلاقی، مالی و پزشکی عجیب و غریبی را برای مسلمانان ایجاد می کند که انتظار می رود حقوقدانان مدرن پاسخ کلامی مناسبی را برای آن ارائه دهند. با این حال، حتی با دانش دایره المعارفی از قوانین اسلامی، وظیفه ای که پیش روی آنها قرار دارد، دلهره آور است. در دنیای واقعی، این سطح از پیچیدگی منجر به هرج و مرج در صدور فتوا شده است و بسیاری از علما نگرانی خود را از جهتی که امور به سمت آن حرکت می کنند ابراز کرده و خواستار تنظیم این روند هستند. این کتاب به نقد فتوا در بستر مدرن پرداخته و خواستار اعمال رویکردی ترکیبی با استفاده از سازوکار اجتهاد جمعی برای تدوین احکام و غلبه بر نقاط ضعف کنونی است. این کتاب مفاهیم مرکزی فقهی را به دقت بررسی می‌کند و اجتهاد مشورتی را به عنوان جایگزینی مناسب برای رویکرد بحث‌برانگیز کلاسیک اجماع که ممکن است در جهان معاصر دشوار باشد، مطرح می‌کند. نویسنده استدلال می‌کند که فتواها زمانی سؤال‌برانگیز می‌شوند که فقها، خارج از عمقشان، مفاهیمی را که فقط تعامل با متخصصان می‌تواند به طور کامل توضیح دهد، ناکام می‌مانند، یا جای خود را به فشار مالی و/یا سیاسی از بالا به پایین از سوی مدیران اجرایی مؤسساتی که آنها را به کار می‌گیرند، می‌دهند. این مسائل با توجه به اینکه چهره فتواها در دوران مدرن با برنامه‌های آنلاین و رسانه‌های اجتماعی که اغلب منبعی برای مسلمانان هستند، دستخوش دگرگونی بنیادی شده‌اند، ترکیب می‌شود. نویسنده جهان فتواهای مدرن را - بسته بندی، عرضه و پخش شده در عرض چند دقیقه، تحت ذهنیت یک فتوا برای همه آشکار می کند. در تلاشی برای اصلاحات بسیار مورد نیاز، او خواستار ارزیابی مجدد رویه‌های نهادی کنونی است و معتقد است که جوامع مسلمان نباید در برابر خواسته‌های عصر تکنوکراتیک رسانه‌ای، با تغییرات سریع در هنجارهای اخلاقی آسیب‌پذیر باشند، بلکه به نفع یک جامعه با کارکرد سالم، فتواهایی را صادر کند که با زمینه مدرن گسترده تر، دانش تخصصی و نیز تنوع فرهنگی موجود در هویت مشترک امتی آشنا باشد. 🆔@pajoohesh_dini